herfstdepressie
 

Herfstdepressie

Lichte waterdruppels dalen haastig naar beneden
de zonneschijn is weg, heeft haar verlichting wel gehad
Mensen staren in het water naar een onhaalbaar verleden
en meer dan ooit, vervallen allen in een donker gat

Het weer is weer verloren, er is nooit echt voor gestreden
de wolken waaien verder, zijn het zoeken meer dan zat
vervolgen traag hun weg, en alhoewel zeer ontevreden
laten ze de wereld achter, ongelukkig, koud en nat

Hoe kan het toch dat steeds wanneer de zon zich sneller onder laat,
humeuren vaak verloren gaan, temidden van de dag;
Men let meer op zijn lijden, in plaats van op zijn lach

Een dag is als de anderen, met drama’s en met dromen
soms korter en wat kouder, maar het gaat zoals het gaat
Daar zal nooit en te nimmer, verandering in komen



Hmm, ik heb het er echt uit moeten persen.

Dat idee had ik eerlijk gezegd ook een beetje ;)... Ik vind het op zich een goed opgebouwd, knap geschreven gedicht, maar vind het vaak toch wat te vergezocht; de zinnen lezen een beetje 'moeizaam' door; de klanken sluiten toch net niet helemaal goed op elkaar aan, bijvoorbeeld in de volgende regels:

Mensen staren in het water naar een onhaalbaar verleden
en meer dan ooit, vervallen allen in een donker gat

Hier vind ik 'onhaalbaar' niet zo mooi; het leest wat stroef weg, waardoor ik ook een beetje haper in de volgende zin.

Het weer is weer verloren, er is nooit echt voor gestreden
de wolken waaien verder, zijn het zoeken meer dan zat

Deze regels vind ik echt prachtig; hele goede woordkeus en lezen heerlijk door!

vervolgen traag hun weg, en alhoewel zeer ontevreden
laten ze de wereld achter, ongelukkig, koud en nat
Ik vind hier het woordje 'weg' niet zo mooi, omdat het woord maar uit één lettergreep bestaat; als er echter eentje bij zou worden gevoegd zou het weer niet lopen na de komma ;). Vandaar dat ik de komma zelf achter het woordje 'en' zou zetten. Ook vind ik het woord 'laten' niet zo mooi staan; de regel begint daardoor een beetje geforceerd.

Hoe kan het toch dat steeds wanneer de zon zich sneller onder laat,
humeuren vaak verloren gaan, temidden van de dag;
Men let meer op zijn lijden, in plaats van op zijn lach

Een dag is als de anderen, met drama’s en met dromen
soms korter en wat kouder, maar het gaat zoals het gaat
Daar zal nooit en te nimmer, verandering in komen

Ik vind dit hele stuk echt prachtig, behalve het stukje 'daar zal nooit en te nimmer'; dat leest niet echt prettig, ik de zinsvolgorde hier bijvoorbeeld net wat anders maken. Verder zijn deze twee laatste strofen erg mooi; lezen goed door en zitten goed in elkaar; rijmschema is goed gedaan (y).

Dit zijn de puntjes waar ik het ritme niet zo goed vind, ik vind daarentegen de vorm wel mooi; leuk dat het een sonnet is :). Je woordgebruik vind ik ook erg goed; sterke invalshoek, mooi beschreven, fijn om te lezen :)!

Die aankondiging onderin vergalt de zin int lezen. En je laatste zin is beneden alle peil.

Lichte waterdruppels dalen haastig naar beneden
de zonneschijn is weg, heeft haar verlichting wel gehad
Mensen staren in het water naar een tragisch vaag verleden
en meer dan ooit, vervallen allen in een donker gat

Het weer is weer verloren, er is nooit echt voor gestreden
de wolken waaien verder, zijn het zoeken meer dan zat
vervolgen traag hun zweven, alhoewel zeer ontevreden
dragen zij hun eigen regen, ongelukkig, koud en nat

Hoe kan het toch dat steeds wanneer de zon zich sneller onder laat,
humeuren vaak verloren gaan, temidden van de dag;
Men let meer op zijn lijden, in plaats van op zijn lach

Een dag is als de anderen, met drama’s en met dromen
soms korter en wat kouder, maar het gaat zoals het gaat
Geen mens, zon of regen zal daar ooit aan ontkomen



Zijn de verbeteringen verbeteringen?

En bedankt voor de reacties :) .

Ik vind je veranderingen zeker wel verbeteringen.. Was wel ff heel herkenbaar ook ;)..

Ik struikel enkel over de zin: en meer dan ooit, vervallen allen in een donker gat

alsof er een woordje mist ofzo..

en de laatste zin vind ik ook niet mooi, maar heb geen sugesties.

Ik heb de laatste regel aangepast, is hij zo beter? Bij die vierde regel van de eerste strofe, moet ik toch even naar kijken, want het was me nog niet opgevallen dat hij daar niet zo goed loopt. Bedankt voor je reactie :) .

Niets meer aan toe te voegen. Knap gedicht, je weet te rijmen zonder gemaakt over te komen. Dat is een gave op zich.

Ik vind de laatste regel prachtig zo (y)!

Het heeft me ook behoorlijk wat bloed zweet en tranen gekost om dit te verbeteren, ik weet niet hoe het komt, ik schreef dit weekend een sonnet en dat was binnen een half uur klaar. Maar op dit gedicht heb ik mijn hoofd echt zitten breken, terwijl hij uiteindelijk niet eens zo spectaculair is geworden. Het zat me gewoon dwars denk ik dat ik geen einde kon maken :o . Ben blij dat je deze beter vindt.

Bedankt voor de reacties :) .

De verbeteringen zijn zeker verbeteringen :)! Ik vind het erg mooi zo, vooral 'temidden' is een prachtig woord...

EDIT: o wat erg... temidden zat ook al in je eerste versie... maarja ik heb net op dertig gedichten reactie gegeven, dan mag dat wel toch :p ;)?

Ik geef altijd commentaar zonder het commentaar hierboven te lezen, vind op dat het zo goed was maar ik heb toch wat aanmerkingen.

Hoewel ik van verhalende gedichten hou en lange zinnen af en toe prachtig vind zie ik dat de rijm erin stoort. Ik vind je verhaallijn erg goed uitgedacht op deze manier en het is erg duidelijk om te lezen maar ik mis een stukje gevoel erin. het is nu net alsof de woorden er staan maar geen impact hebben. Misschien was het de bedoeling het van buitenaf te lezen maar op deze manier raakt het me niet. Technisch gezien vind ik je ritme ook wat storend af en toe.