Maatschappijkritisch
 

O Schoonheid badend in maneschijn
Hoe voluptueus en decadent ben je
Maar ook vol van tragiek en pijn
Had je je maagdelijkheid maar behouden
Dan had je je visie nooit hoeven te verliezen
Vervuld met valse bedoelingen
Benoem je de dingen alsof je voelt…

Je kunt maar beter niets zeggen
We hadden je nooit mogen onderwijzen
Wees een braaf meisje en onderdruk je angsten niet
Zwijg en wacht af wat wij je zullen aandoen


Alweer een poos geleden dat er iets in mij op kwam borrelen...

erg mooi! origineel ook...je woordkeus vind ik heel krachtig, af en toe heel mooi dromerig, en dan opeens pats boem, recht voor zijn raap. Zo komt het iig op mij over...achterliggende gedachte vind ik mooi gevonden. kortom, heel mooi:).

Hmm, zelf was ik er niet echt heel tevreden over, maar dat maakt niet zo veel uit. Dit is mijn vijfde zelfgeschreven gedicht en tevens mijn laatste gedicht hier op het forum. Als je iets over de getallenleer weet, weet je waarom. De cirkel is nu rond, ook al is dit gedicht van een belachelijke kwaliteit en bijna plagiaat zelfs. Inhoudelijk vind ik hem zelf wel goed en ik hoop dat als je ooit nog een keer mijn vijf gedichten achter elkaar leest, dat je beter snapt wat ik probeer te vertellen....