1 van "n"
 

Niks meer dat ons brengen zou
Tot wat we wilden, tot wat ik wou
Je onschoot me in een vuur gordijn

Je stem, je naam, alles was as
Niks dan sterrenregen die mij sierde
Ik verloor alles, geen kado dat bleef

De ernst, mijn gezicht op woede
Het gevoel van verzakking in de grond
En dan de leegte waarin alles groeide

Zelfverdriet en zelfverwijd tot zwart
Alles volgekluwd met dikke draden
Van hersenstof en darm geweven

Stikkend in de benauwde lucht
Die de sterren mij nog schonken
Verdween ik in de nacht, de grond.

Hmm, er zitten mooie stukjes in, echt heel mooi, zoals:

Je onschoot me in een vuur gordijn

Je stem, je naam, alles was as

en:

Zelfverdriet en zelfverwijd tot zwart
Alles volgekluwd met dikke draden
Van hersenstof en darm geweven

Stikkend in de benauwde lucht
Die de sterren mij nog schonken

Maar andere stukjes vind ik dan weer een stuk minder, zoals de derde regel van je tweede strofe, geen kado dat bleef vind ik niet mooi. Wel knap dat je in 3 regel strofes schrijft, ik vind dat erg moeilijk.

Ik vind het op zich wel een mooi gedicht, maar eigenlijk ook wat lovetear al zegt; heel verschillend ook, soms een hele mooie zin, en dan weer een regel die naar mijn idee niet zo passend is. Ik vind bijvoorbeeld de volgende regel niet zo mooi, niet zo goed klinkend:

Ik verloor alles, geen kado dat bleef

Qua klank past deze regel niet zo in het geheel bijvoorbeeld. Verder vind ik de klank juist erg mooi; er zit veel ritme in dit gedicht, de klanken sluiten mooi op elkaar aan! De binnenrijm en klankrijm is erg leuk, het leest hierdoor erg prettig. De afsluitende zin is prachtig; een beetje 'relativerend' zo lijkt het wel :).

Oja; verwijd = verwijt ;) :).