Ze beloofde terug te komen
 

Zij verliet in een overvloed van tranen
daar de onmacht te groot geworden leek,
onverwachts en toch zo dichtbij,
slikte ik, toen zij enkel nog
een laatste keer naar mij omkeek

De laatste woorden fluisterend zacht
mijn ogen vol geloof gekluisterd,
vertelde dat zij terug zou komen,
nu achteraf, twijfel ik of ik
wel goed genoeg heb geluisterd

Want nimmer meer heb ik nog
één woord van haar gehoord,
heeft zij haar vaarwel gezegd,
of is zij, wie ik eigenlijk ben
door knagende angst vermoord?

Mooi, vooral je 2e strofe vind ik sterk. Je tweede en derde regel van je eerste strofe vind ik niet soepel lezen. Verder brengt het een heel onzeker gevoel over, dat vind ik wel mooi gedaan. Mooie titel ook.

Mooi, een beetje in een verhaalvorm; erg knap geschreven vind ik! Ook een mooie vraagstelling in de slotzin; dat brengt een aparte toon in je gedicht. Er zit veel ritme in; het loopt erg lekker, en inderdaad klinkt het wat 'onzeker'; dat raakt :).