Geslachtelijke aanpassingen
 

Zou het gebruikelijk zijn in het Latijn of Grieks, als wij een bepaald woord als metafoor gebruiken voor een bepaalde persoon, het geslacht van dat woord aan te passen aan het geslacht van die persoon?

Ik noem een voorbeeld: Flos pulchrissima est! Zij is de mooiste bloem! Flos is normaal mannelijk.

Of: Cor rei huius occisus est. (Het hart van deze zaak is gedood) (Een persoon bedoelende)

Bloem = Flos. :)

Ik kan het nakijken in m'n grammatica, die ik evenwel niet hier heb. Als mijn geheugen mij niet faalt, geldt: natuurlijk geslacht boven grammaticaal geslacht. En aangezien een bloem, naar biologische analyse, als ik het wel heb, vrouwelijk of mannelijk kan zijn (maar dit wisten de Romeinen nog niet! Flos = neutrum), moeten telkens bezien worden of de bloem in kwestie mannelijk of vrouwelijk is, flos mi. :D

Volgens mijn woordenboek: Flos=mannelijk
zowel mijn vergissing wat betreft flos/flor als dit topic is gebaseerd op de nickname van de gebruiker Divina Flor
ik wist wel dat het flos was, maar daardoor in de war gebracht schreef ik even het verkeerde op. :)

flos mannelijk? akkoord. Verkeerd onthouden. :)

Als ik je een tip mag geven: www.latijnnederlands.nl

ga ook naar geavanceerd zoeken om Nederlands=>Latijn te kunnen zoeken! (y)

Er zijn verschillende vormen van de constructio ad sententiam mogelijk. Het spelen met enkelvoud en meervoud in subject-predicaat-relaties is niet zeldzaam. Bovendien verliezen in het Grieks mannelijke of vrouwelijke woorden soms hun geslacht, wanneer ze in algemene uitspraken worden gebruikt: ze worden dan verbonden met onzijdige adiectiva. Iets vergelijkbaars kan met relativa gebeuren. Het lijkt mij dus niet onwaarschijnlijk, dat een metaforisch gebruikt woord zich in geslacht, waar dat nodig is, aanpast aan het geslacht van de persoon in kwestie. Dit geldt evenwel voor het Grieks: ik weet niet in hoeverre het Latijn zich met dergelijke constructies inlaat. Wellicht kan DE bezoeker ons daar meer over vertellen.

Of we raadplegen het internet. De door jouw (docent) versmade Amerikaanse grammatica van Allen and Greenough vertelt ons:

"A word sometimes takes the gender or number, not of the word with which it should regularly agree, but of some other word implied in that word. This use is called Synesis, or constructio ad sensum."

Geciteerde voorbeelden:

pars certare parati -> a party ready to contend
multitudo convicti sunt -> a multitude were convicted

etc.

:)

Wat trouwens vooral met pronomina in de gaten gehouden moet worden is dat het niet het geslacht en aantal neemt van het woord waarnaar het verwijst indien er een predicaatsnomen is, waarmee zij in dat geval congrueren.