26 november [gedicht]
 

In het dronken blauw
schreeuwend door de straat
lichten klanken
van mijn afschuw

iets ontsnapt jouw lippen
ongelijk verdeeld
over de lijn
van jouw gezicht

rode parels lossen op
in de donkerte van de nacht

ja, het gaat

met de an van mijn naam
word je weggetild
de donkerte in

nog een pilletje
tegen contramal
nog een zakje hoop

misschien zie ik je straks weer

ik,
karmelietes van jouw hart

Ik denk er zo juist aan dat ik misschien beter de context schets: mijn meter is woensdagavond in het ziekenhuis opgenomen met vergiftiging etc.

ohoh :nono: niet uppen...voor straf moet je ff mijn gedicht bekijken :o

Ik geloof dat er heel veel lading onder je gedicht zit, het vervelende is alleen: je gebruikt termen die ik niet begrijp. Als leek zijnde. Dat ervaar ik drie keer:

met de an van mijn naam
word je weggetild
de donkerte in

en:

nog een pilletje
tegen contramal

en:

ik,
karmelietes van jouw hart

Dat is ontzettend jammer, want als ik die woorden zou begrijpen, zou ik me ongetwijfeld veel beter in kunnen leven bij het gedicht. Natuurlijk weet ik dat dat in de eerste plaats aan mezelf ligt, maar je maakt het op deze manier dus wel heel moeilijk voor buitenstaanders om je gedicht te waarderen.

Ten slotte wel mooi hoe je kleine, concrete zinnetjes in je gedicht hebt geplaatst. Ik denk dan aan "ja, het gaat" en "nog een zakje hoop". Twee mooie zinnen. Die raken echt.

Mijn naam is Anne-Laure (het mysterie rond de an is opgelost :) ) , nog een pilletje tegen contramal, is misschien een beetje verkeerd geschreven... contra mal: tegen pijn, dus: een pilletje tegen tegen pijn ==> een pilletje dat je weer kan voelen, contramal is ook een medicijn (dat werkt tegen pijn :o ).
Die laatste regel vind ik ook jammer, ik zou iets anders moeten vinden, 'ik' zou ik laten staan, maar ik weet niet hoe ik het verder in moet vullen. Misschien

ik,
niets meer dan een deeltje van jouw hart

maar dat is nogal lang. Ik ga er nog wat op zoeken.

Bedankt!

Dank voor de uitleg (verklaart een hoop). De optie die je aandraagt voor de slotzin vind ik op zich erg mooi. Maar da's mijn mening. En wat betreft het verwerken van (een deel van) je naam in je gedicht: daar maak je het dus wel erg ontoegankelijk mee. Maar dat is ook iets waar je voor kunt kiezen.

Ik vind het een prachtig gedicht... ontroerend ook; het raakt me. Zeer mooie vorm, en heel goed geschreven. Bovendien vind ik het erg knap dat je zo'n gedicht over zo'n onderwerp kunt schrijven; lijkt mij moeilijk om een dergelijk gedicht te schrijven zonder dat het echt een gevoelsgedichtje wordt; erg knap gedaan dus :)! Leest lekker weg, mooi...

Als je die dingen voor de 3de - 4de keer meemaakt, word je daar wat harder van :(

Oew :(... ik snap. Toch vind ik het erg knap; bewonderingswaardig hoe je het verwoord...