Vuurval (en we denken)
 

Er was eens niets

en toen alles, en
weer niets, en
we dalen af,
we zien het
en we denken,

en we denken,
en ik luister liever niet
dan dat ik langzaam
snel verdwalend
sterf.

Blauw en donker,
diep en golvend,
- ik bijt mij
wel een weg -
droog, je hete adem
schroeit mij weg,
maar af en toe
vertrouw ik het verschil niet.

En je weet
waar wij naartoe gaan,
maar je zegt niets,

en we denken
(en we denken)

ik snap um niet helemaal, maar ik vind um wel heel mooi!!
in de 1e strofe erger ik me een piepklein btje aan het woordje en wat noggal vaak terug komt..maar desondanks vin ik um mooi!! :)

*buigt*
heel erg goed!! (y)

het danst, je kunt het je horen denken "en we denken, en we denken"

*buigt dubbel zo hard terug* :D

Streepje: je hoeft het ook niet helemaal te snappen, ik snap het zelf niet eens volledig. Het gaat erom dat het iets bij je oproept, dat was mijn doel. Ik hoop dat dat een beetje gelukt is.

* Buigt driemaal en geeft handkus *

Daar ben je heel goed in geslaagd!
Het enige dat ik wat minder vind (jouw gedicht is als een Perzisch tapijt, wat wilt zeggen dat er toch een 'foutje' inzit omdat Allah de enige is die perfect mag zijn) is 'blauw en donker, diep en golvend' => het geeft een beetje een rijmidee en dat past hier niet echt. :)

Bijzonder schrijfsel. Herhaling vind ik Sterk. Apart in verwoording, orgineel, houd ik van. Het roept beelden(2 mensen die stil naast elkaar zitten; man/vrouw, maar de gedachten liggen niet stil) bij mij op, een gevoel of gevoelens er nog niet echt mee verbonden, daarvoor ligt het voor mij te veel op een "afstandje". 2e strofe; "luister liever niet.....snel verdwalend sterf", mooi die dubbele letters.

Ik snap zo ongeveer wat je bedoelt - behalve dan dat het niet daadwerkelijk rijmt en het slechts een suggestie is, dus hoe letterlijk moet je het opvatten? Ik wilde de tegenstelling aangeven tussen het koele van een zee en het hete van een schroeiende adem. Ik ga nog eens even nadenken over die woordcombinatie. Ik had het nog niet opgemerkt, dankjewel :)

Dankjewel, dat was ook juist mijn bedoeling. Het gaat er niet zozeer om of je het kunt verbinden met eigen gevoelens, maar vooral of het beelden bij je oproept. Goed om dat te horen.

Ik vind het Prachtig. Je woordgebruik is ongelofelijk veelzeggend, toegankelijk en ongelofelijk rakend. En dan die titel... die is echt perfect gekozen! De herhaling is zo mooi, heel pakkend, ook de slotzin; een herhaling tussen haakjes, echt heel goed gedaan; door deze toevoegingen wordt je gedicht ritmisch, het leest heerlijk door. Geen negatieve kritiek eigenlijk, en precies de vorm die mij aanspreekt (maar dat heb ik al vaker gezegd ;)).

Jeetje :bloos:
Wat moet ik hier nou op zeggen?
Ik ben echt ontzettend blij dat je mijn gedicht zo bekijkt.
Wauw... :)