Ik haat je gewoon even
 

Ga zitten,
wees bang,
wees alles wat ik uitspuug
waar je woorden sterven.
Wist je dat
je woorden sterven?
Sterven,
uitgaan,
doven als een afgedankte ster,
hond aan een paaltje.
Nee, een boom,
een harteloze boom.
Je wilt weg,
je weet dat je
doodgaat van de pijn
of dorst,
en jij maar denken.
Niet dus.

"Ik dacht al
dat die boom zou komen."

Inhoudelijk snap ik hem niet helemaal, hij is wel nogal expressief :p. De herhalingen vind ik leuk, het einde dus ook.
Hier en daar loopt het metrum wat stroef, verder: tof gedicht!

Ik vind hem wel kwel de inhoud/boodschap komt nog niet helemaal over en daar heb ik een hekel aan. lees hem nog een paar keer wacht.....

ow hond en woorden sterven dus beide.. dan krijg je dat van dorst ... kan het nog niet helmaal plaatsen ff w88

woorden sterven is heel erg groots, levensvraag achtig. dan ga je oppeens naar die hond.


en die laatste 2 regels gooien me helemaal op het verkeerde pootje.


Je zet echt rare situatie bij elkaar die erg uit elkaar liggen, in een gedicht waardoor je er geen vat meer op hebt... maar toch een idee hebt. vindt het mooi.

nu ben ik eigenlijk wel benieuwd hoe jij hem uitlegt

*leest vorige reply* :D

En toch ben ik het wel met kips eens.
Ik vind hem ook mooi. Zeker het begin.
En de herhaling met sterven.

Alleen nu jouw gedachten nog,
ik ben heel nieuwgierig.

xx

Nou dat is me nou nog niet eerder gevraagd :)

Ik vind het wel leuk dat je zegt: "...waardoor je er geen vat meer op hebt... maar toch een idee hebt". Dat was ook een beetje mijn doel.
Het sterven van de woorden wilde ik concretiseren, tastbaar maken, dus maakte ik een zijsprongetje naar een ster die "uitgaat" en vervolgens de hond (net als de ster afgedankt) die wordt vastgebonden aan de boom die geen centimeter toegeeft (harteloos dus).
De woorden van de "jij"-persoon worden dus afgedankt. Vermoord eigenlijk.
Wellicht moet ik de slotzin tussen aanhalingstekens zetten, want het was bedoeld vanuit het perpectief van de hond. Wat vinden jullie?
Waarom ik het gedicht zo warrig heb gelaten, is om de radeloze woede te verbeelden; als je woedend op iemand bent, ga je dat niet in perfect uitgezochte formuleringen bij diegene neerleggen. Het wordt een nogal impulsief monoloogje. Zo ook dit.
Bedankt voor de interesse trouwens :)

Gaaf, gaaf, gaaf. :evil:
Ja.
..

Een heel goed gedicht!

Mooi,mooi,mooi :) kmoest um ff 2x lezen maar dat maakt nie uit!

Ik vind dat de boodschap erg sterk naar voren komt; de toon van je gedicht is ook echt kwaadheid/agressie; knap gedaan. Ik vind het niet overal even soepel lopen, soms worden de zinnen wat abrupt afgekapt (wat wel weer bijdraagt aan de toon, dus in die zin is het goed bij het overbrengen van de inhoud :)!).

Bedankt alledrie!

Ik ben trouwens niet zo'n haatdragend persoontje hoor :bloos:

haha, ik snap; soms is het gewoon goed om van je af te schrijven... :)