Autisme
 

Ik heb last van een lichte vorm van autisme.
Ik ga er van uit dat jullie allemaal weten wat dat ongeveer is.
Ik voel me altijd erg slecht op mijn gemak bij andere mensen in de buurt, ik vind het moeilijk op iemand af te stappen en iets te vragen en ook in discussies hou ik me vrijwel altijd stil, tenzij mij persoonlijk iets gevraagd word.
Weten jullie wellicht of er hier medicatie voor is?
Ik dacht antidepressiva, maar ik zou graag iets specifiekere informatie willen.

Bij voorbaat dank.

Weet je zeker dat het autisme is? Ofwel: heb je de mening van een specialist? Het klinkt namelijk ook wel erg als een sociale fobie en daar heb je geen medicijnen voor nodig om ervan af te komen.

M'n zusje is autistisch en die heeft wel medicijnen. Maar dat zijn zware anti-psychotica, dus ik neem aan dat je dat niet wil. Maar ik ben het met Kruimel eens: weet je zeker dat het autisme is? En wat verwacht je precies van de medicijnen?

GElukkig heb je maar een lichte vorm, want ik ken ook mensen met autisme en die ziekte is echt gigantisch vervelend voor jezelf en voor de buitenwereld om mee om te gaan.
Ik zou zo snel mogelijk hulp zoeken (als je dat nog niet hebt) om er mee leren om te gaan, want echt dat scheelt een hoop.

...Hier wordt (in sommige gevallen) ook wel anti-depressivum voor gegeven.

Ik ben een keer getest en daar kwam als antwoord uit dat ik licht autistisch ben.
Er zijn ook ergere gevallen, zoals jullie die ook noemen, waarbij personen helemaal niet kunnen communiceren.
mijn vorm heeft inderdaad veel meer weg van een sociale fobie,
het is echter wel 'geestelijk'.
Ik heb in het verleden wel eens tabletten genomen, maar daar merkte ik niet van dat het werkte.

ik had er anti depressivum voor en euhmz, maar dat was ook weer voor mn borderline

Autisme is dacht ik niet te genezen.

Je kan wel medicatie krijgen als je behalve autisme ook depressief bent (denk ik??) of er een psychose bij krijgt (dit in ieder geval zeker want mijn broertje heeft Asperger en had psychose en krijgt daar nu medicatie voor).
Misschien is er ook wel medicatie wat de prikkels in je hersenen vertraagd zodat je niet meer zo overprikkeld bent, wat minder nerveus etc. wordt in sociale situaties, dat het meer rust wordt in je hoofd maar dat weet ik niet.

Je kan wel medicatie krijgen voor een sociale fobie....dan durf je ook weinig op sociaal gebied....maar dit is iets anders als autisme!!
Maar ik ben zelf ook slecht in sociale interactie (maar geen autisme) enz. en had last van angsten en beetje depri dus ik kreeg seroxat=anti-depressiva...ik werd hier minder nerveus, onzeker, meer assertief etc. van...ik zat niet meer constant na te denken over hoe ik moest handelen. wat ik moest doen, waar ik naar moest kijken als ik met iemand contact maakte etc.....maarja ik ben niet autistisch....

De situaties waarover je het hebt komen mij ook bekend voor.
Ik moet vrijwel alls van tevoren overwegen, spontaan iets doen kan ik vrijwel nooit.
Ik durf niet te lachen in het bijzijn van iemand of een andere vorm van emotie te tonen, zeg ook nooit iets tenzij ik het al had gepland enz.
Ik vind het ook erg veel weg hebben van een 'gewone' sociale fobie, maar verscheidene psychologen en psychiaters hebben geconstateerd dat ik autistisch ben.

Dat klopt. Het is iets blijvends, maar als iemand, die net als je broer ook het syndroom van Asperger heeft, kan ik je verzekeren dat er goed mee valt om te gaan.

@Nostradamus: Om wat voor vorm gaat het bij jou precies als ik vragen mag?

Ze hebben geen specifieke vorm genoemd.
Alleen 'licht autistisch'.
Weet het zelf dus niet precies...

zou je dat niet even gaan vragen dan? Lijk me toch wel nuttig om te weten, voor jezelf.

Ik ben ook autistisch, geef me maar een pm!

Autisme is echt enorm breed! Werk zelf met mensen die licht tot zwaar autistisch zijn. (Komt niet in de buurt van jou, Veel zwaarder) Maar dat varieerd van, dat je altijd maar naar hun moet komen als er wat is. Tot totaal niks zeggen, elke dag hetzelfde doen( ritme) en telefoonboeken verjaardagen uit je hoofd leren.

Vind het een beetje vreemde ziekte? want wanneer ben je het nou?

ik ben niet autistisch.
ik ken wel iemand die echt zwaar autistisch is.
dat was toen we met uitwisseling van twee zwemvereniginen naar Engeland gingen. dat meisje was het jaar ervoor bij mij geweest en had toen al verteld dat ik waarschijnlijk het jaar erop niet bij haar kon komen vanwege dat haar broer autistisch was. In die mate dat hij absoluut niet tegen veranderingen kon en anders alles kort en klein slaat (serieus). hij moet om dat tijdstip eten, geen minuut later, en dan wel met zijn eigen vork op zijn eigen plaats aan tafel. hij moet ook altijd zijn zin hebben, en als dat niet gebeurd word hij heel driftig. hij is vorig jaar, toen hij 19 werd (dacht ik) het huis uit gegaan. dit was heel moeilijk voor zijn ouders natuurlijk, maar het kon niet anders meer. hij werd bijna 'gevaarlijk' als je het zo mag zeggen. hij had zn moeder van de trap afgegooid toen ze zei dat hij niet met de stofzuiger naar beneden mocht gaan om 3 uur snachts omdat hij moest gaan slapen, en allemaal dat soort dingen.
dit is dus een typische vorm van zware autisme, en zover ik weet had hij er geen medicijnen voor.
daarmee zeg ik niet dat ze er niet zijn, maar dan werden ze iig niet gegeven.

gelukkig heb jij het niet in die mate, maar het blijft natuurlijk heel 'naar' (wat een stom woord!).

ik denk dat je het beste bij je (huis)arts kan informeren naar de soort autisme die je hebt en hem /haar vragen of er medicijnen tegen zijn. die zou het wel weten denk ik, beter dan de meeste van ons.

-xxx- en liefs, wen

veel van die geestelijke dingen, zoals borderline, adhd, pdd-nos en autisme zijn niet te genezen :( Maar dat betekend niet dat je niet gelukkig kan zijn :) Je kan er goed mee leren leven (alleen lukt het mij nog nie helemaal.. BOrderliner)...