waarom nu
 

Waarom juist nu
Nu ik zoveel voel
Snak naar jou aanraking
Je constant wil spreken

Jouw verlangende blik
Toen er nog iets was
Je lieve streling
Dat zegt toch iets

Waarom nu voorbij
Zo snel als de wind
Haast niet te bevatten


Ik wou hem eerst nog langer maken, maar mn inspiratie is op (echt te lang niet meer gedicht, of ik wou er niet meer aandenken wat ook kon)
Heb eigenlijk niet echt stil gestaan bij wat ik schreef, ik begon en de rest volgde zo'n beetje

lijkt dit nog ergens op?

hmhm..ik vind van wel..alleen vind ik 't onderwerp zo clichee, maar dat zal wel aan mij liggen.
En 't is jouw aanraking, ipv jou aanraking...toch?

Maar om ff aardig te blijven, ik vind t wel een mooi gedicht hoor..recht voor zijn raap:).

Nou ja, op zich zijn haast alle onderwerpen cliché, het gaat er vooral om hoe je het verwoordt. En helemaal geen aanval, maar het is inderdaad een feit dat het aantal gedichten van deze strekking niet meer op twintig handen te tellen zijn.
En dan vind ik je laatste strofe nog de mooiste, omdat die niet zo concreet is. Een ideetje: neem die strofe als startpunt en begin helemaal opnieuw. En denk er dan aan niet teveel jouw situatie uit te leggen, maar je gevoel.
Ik bedoel dit dus niet als een aanval op jou, dat zou kinderachtig zijn. Maar als ik de laatste strofe lees, dan denk ik: ja, daar zit best wat in!

ben blij met je kritiek. De laastse strofe vind ik ook het mooist. Het probleem is dat ik misschien niet meer zo over mn gevoel durf te schrijven. Ik heb dat altijd gedaan en daardoor een halfjaar geleden zo'n supergedicht geschreven, maar de gedichten waren allemaal gebasseerd op 1 persoon, waar ik super gek op was. Door die gedicht ben ik hem nooit vergeten. Nu heeft een andere die plaats in genomen en ben ik bang om mn gevoel zo in uitdrukking te brengen, omdat ik hem dan waarschijnlijk ook niet vergeet.
Maar bedankt voor je reactie :)

Ik vind je gedicht erg mooi. Er zit een soort aarzeling in, je merkt dat je niet zo voluit over jouw gevoel durft schrijven: dat maakt het gedicht heel speciaal.

Er zit inderdaad een aarzelende toon in dit gedicht; dat spreekt mij ook erg aan :). Ook je zinsconstructies dragen hier aan bij; ik vind je gedicht op zich goed in elkaar zitten. Ik vind de verwoording echter wat minder; de beeldspraak spreekt mij ook niet zo aan; bijv. 'zo snel als de wind', vind ik een beetje een afgezaagde vergelijking. De opbouw van je gedicht is weer wel erg goed; leest prettig door :)!