Odade
 

Odade

Odade aan de act als lof
Voor ommekeer van zijn
Gebeten in fladderend stof
Laat ons wenen

Odade gegeven als gunst
Deicide vormt ze mij, mystiek
Verlaten door zelfspot
Ik geloof niet meer

In Mijn Ellende

Odade draait zonder as
Waar rook haar aard ontdekt
Gaf het vuur het eerder op
Vertel het mij

Odade aan de act als lof
Vormend verkeert het fout
Geen leef als lief liefheeft
Haar geloof uit

In Mijn Ellende

maan
sterretjes
pinkel pinkel pinkel.

Ik zal me beperken tot vorm, omdat ik je gedicht inhoudelijk (nog) niet helemaal kan volgen. Niet agressief bedoeld, maar als je niet zit te wachten op commentaar met betrekking tot de vorm (ik herinner mij een compleet zinloze aanvaring met tacidvs): dan had je dat aan moeten geven voordat je het gedicht opstuurde.
In elk geval: ritmisch loopt dit prima, een pluspunt daarin is ook de twee maal "In Mijn Ellende", dat houdt de lezer op het juiste moment bij de les. Ten slotte rammelt het grammaticaal een beetje maar wat dat betreft hecht ik ook meer waarde aan hoe het klinkt, wat voor beelden het oproept. Goed gedicht, dus.