ernstige tandarts angst en een verrotte kies?
 

Ik ben echt doodsbang voor de tandarts, zo bang, dat ik al een jaar met een pijnlijke rotte kies rondloop. Soms doet het zo'n fokking pijn, dat ik niet eens meer kan praten.
Ondertussen word ik ook steeds banger om dingen in mn mond te stoppen en zo.
Bij de tandarts zelf moest ik drie jaar geleden door 4 mensen vastgehouden worden, terwijl ik alleen maar controle had, verder niets...

Maar nu is 1 kies zo verrot, dat er nog maar 1 randje overeind staat(n) :( Ik durf echt absoluut niet naar de tandarts, al merk ik maar 1 gaatje ben ik al helemaal in paniek. Daardoor praat ik er niet over. De pijn van een gat in mijn kies voel ik ook gewoon niet meer. Ik heb wel eens mensen horen zeggen, dat je onder narcose gebracht kan worden, heeft iemand daar ervaring mee?
Dit is zo'n marteling, maar ik ben serieus doodsbang(n) Ik zit nu al helemaal weer te shaken, omdat er weer een stukje is afgebroken en dat komt gewoon door die klote kippenpoot van twee jaar terug:mad::(

Maar weet iemand hier iets van?

Er zijn ook tandartsen speciaal voor mensen met tandartsangst...misschien zou je daar heen kunnen gaan? 't blijft een tandarts, maar ze zijn er wel in gespecialiseerd...en het schijnt echt (veel) uit te maken.

Of ze je onder narcose brengen weet ik niet (als je met narcose 'helemaal weg zijn' bedoeld, verdoven doen ze natuurlijk altijd bij zo iets), dat was bij mij met m'n verstandskiezen trekken een heel probleem, maar je zou het kunnen vragen, maar ook daarvoor moet je, denk ik, bij je tandarts zijn.

Als je om een verdoving vraagt en je legt de tandarts uit waarom, dan denk ik dat hij dat wel doet ja... of dat dan ook een volledige narcose kan zijn weet ik eigenlijk niet...

nee...verdoving helpt met zo'n klere spuit in je mond... No way(n)
Ik wil echt helemaal weg, ik wil er niet bij zijn en ik wil er niets van zien en voelen. Dat zijn mijn eisen...

Ze hebben over mij altijd gezegd van: Nah, als ze echt pijn heeft gaat ze toch wel, maar ik ben nooit meer gegaan. Het gevoel van normale kiespijn voel ik wel, maar ik word er heel kalm van of zo :confused: Dan ga ik me er op concentreren en dan word ik rustiger en op een gegeven moment voel ik het niet meer.
Heel vreemd iig.

kwil geen praattandarts, dat kan altijd later nog. Maar eerst wil ik van die grote stap af, die ik moet maken als ik nu naar een tandarts zou gaan. Weet je hoe rot mn mond is? Weet je hoeveel hij dan gelijk gaat boren en trekken? Weet je hoe bang ik hiervan wordt:(

Dat doet hij pas als jij zegt dat dat mag. Het is en blijft jou mond, thuis en bij de tandarts. Of je onder narcose kan (wat btw alleen bij een kaakchirurg kan, niet in een normale tandartspraktijk - er moet nl een narcotiseur bij zijn en die hebben de meeste tandartsen niet in dienst ;)) zul je toch aan je tandarts moeten vragen.

En wat "Ik snap wel dat je bang bent, maar hoe langer je het uitstelt hoe 'erger' het wordt." heeft bloempjuh wel gelijk.

was ooit zoites op tv. pas geleden nog geloof ik. over mensen die al hun hele volwassen leven niet naar de tandarts waren geweest omdat ze tandartsangst hadden.

en dan zag je hoe ze geholpen werden. eerst een gesprek. daarna in het volgende gesprek ofzo gaan ze voorzichtig kijken wat er gedaan moet worden. en voor de behandeling kregen ze volledige narcose.

Misschien kan je naar zo'n tandarts gaan.

M'n zusje is wel onder narcose geweest toen haar kies (kiezen eigenlijk) getrokken werd. Nou is ze wel een geval apart omdat ze o.a. behoorlijk autistisch is en dus ook erg bang, maar ze doen het dus wel ns. :) Sterkte!

Ik las een half jaar geleden een heel stuk over zo'n heel wetenschappelijk opgezet project van tandartsen die gespecialiseerd waren in mensen met tandartsangst en dat daar onwijs veel positieve reacties van die mensen kwamen, dat ze zich veel kalmer en meer ontspannen voelden toen ze werden behandeld...

Volges mij is er in Amsterdam zo'n praktijk...maar ik kan er nu ff niks over vinden...
Misschien kan je eens naar de uva bellen waar dat soort praktijken zijn, aangezien die een speciale tandartsangst afstudeerrichting hebben bij de faculteit tandheelkunde.

Misschien moet je dit even lezen, uitgebreide uitleg over angsttandarts en patienten..
http://www.home.zonnet.nl/geepee/pijn.htm

als ik jou was zou ik toch gewoon doorzette...
je ziet er nu heel erg tegen op he, maar als je de 1e keer weer hebt gehad en je merkt dat het allemaal eigenlijk heel erg meeviel zou je de volgende keer veel sneller heen gaan.

dus zet die 1e keer gewoon door, denk aan wat er gebeurt als je niet gaat, dat kan heel wat van je leven verpesten, als je straks zonder tanden door het leven gaat.

kom op, je doet het echt voorzelf!!

Dit is dus NIET een kwestie van 'even doorzetten'. Iemand met zo'n fobie (want dat is het) is niet behandelbaar voor de gemiddelde tandarts. Die heeft namelijk liever niet iemand onder handen die van paniek ligt te stuiteren terwijl hij met z'n boor aankomt.

Ik heb dus hetzelfde, en heb vorige week - met veel tranen en moeite - de eerste stap gezet naar een oplossing. Ik ben voor het eerst in jaren op controle geweest. Van te voren met m'n tandarts gebeld, vertelt (half in tranen, ik vond alleen dat bellen al zo eng) dat ik als de dood was voor dat bouwvakkerswerk in m'n mond. Niet voor de pijn, een verdoving mogen ze er best inzetten, maar het geluid en gevoel... *ril*

Hij wilde dat ik kwam zodat hij kon zien wat er moest gebeuren en aan de hand daarvan kon beslissen wat er gedaan kon worden. Nou, er zijn behoorlijk wat reparaties + een verstandskies die er nu echt uitmoet, en ik zat verstijft van angst op die stoel (kreeg m'n mond nauwelijks open) dus hij begreep al dat dit niet een kwestie van 'even doorzetten' was. Ik heb een penicillinekuur gehad tegen de ontstekingsreactie, en hij is op zoek naar een kliniek waar ze mij op korte termijn kunnen behandelen.

Dit zou dan onder lachgas zijn - dat is geen narcose, maar wel een hele sterke verdover/paniekremmer/middel dat je naar lala-land stuurt. Ze kunnen de sterkte varieren van alleen paniekremmend tot bijna geheel onder, maar je slikreflex blijft werken en zodra ze het gaskapje van je neus halen kom je weer langzaam bij. Ik heb eigenlijk liever narcose, maar daar moet je voor naar het ziekenhuis en dat is gelijk ook weer een godsvermogen duurder; ik denk dat het met een mp3speler en een heftige dosis lachgas ook wel uit te zitten is.

Ik had hem vandaag moeten bellen over of hij iets gevonden had, maar ik was niet op tijd thuis :(

Ik vind het doodeng om dit process te doorlopen, maar het is wel nodig, en het is ook een opluchting dat er wat gaat gebeuren, dat de tandarts het begrijpt en niet gelijk maar een boor in m'n mond duwt. Dus ik kan je aanraden om ook met je tandarts te spreken over doorsturen naar een kliniek. Bel desnoods eerst. Leg je uit.
Hij wil je heus niet onder handen hebben als ze je met 4 man vast moeten houden - dan kan hij echt niet werken, dus hij gijzelt je heus niet als je door de deur loopt om je dan vast te binden en aan het werk te gaan.

ik kan wss via mijn psych verzekert onder narcose:) Das wel beter. Moet doorvverwijzing hebben.
Zelf heb ik borderline en pdd-nos, dus jah, bij een psych kom ik tocg wel.

Mijn vader had dit ook, gevolg: Op z'n 20 al een kunstgebit.

Mijn broer is ook panisch voor de tandarts, hij had ooit hetzelfde als jij en lag op een gegeven moment elke nacht met een fles vodka in z'n mond omdat hij anders kapot ging van de pijn.
Toen hij bij de tandarts kwam probeerde hij nog tegen de tandarts te zeggen dat het die en die kies was en voordat hij uitgepraat was, was de kies er al uit.
Zonder verdoving.
Sindsdien heeft hij geen korrel suiker meer op, zo bang is hij dat hij ooit weer zo'n verschrikkelijke pijn in zijn mond krijgt.

Zelf ben ik op m'n 7e m'n voortanden uit m'n mondgevallen, daarvoor was ik een beetje bang voor de tandarts.
Vanaf de dag dat ik gevallen ben, ben ik misschien wel 2x per maand (tot m'n 17e) naar de tandarts gegeweest waardoor ik mijn angst ben kwijt geraakt.
Toch had ik schrik om op m'n 16e 2 kronen te laten zetten en heb dit uitgesteld tot net voor mijn 18e verjaardag.
Ik was bang voor de pijn.
Nu heb ik spijt dat ik heb niet op m'n 16e heb laten doen, ik zeg wel: nooit meer! (al zal het wel moeten).
Het resultaat: Een brede glimlach i.p.v. een verrot bekkie!

Jah, dat hele verhaal maakt me alleen maar nog banger:s
Dat ik dadelijk een verrot gebit heb en das dan mijn eigen schuld, want ik durf nie naar de tandarts. Ik lig soms ook wel te janken van de pijn, maar dan doe ik pijn ogen dicht en laat alles in mijn lichaam verlammen en dan voel je helemaal niks meer en kan je rustig in een soort slaap vallen. Als je dan wakker wordt isset weer weg en heb je de pijn onder controle.

Ik heb het heus wel geprobeerd om gewoon een keer voor controle te gaan, maar zelfs dan moeten ze me dus met 4 man beethouden. Gewoon voor een simpele controle...
Ik wil helemaal niet bang zijn, maar ik ben het wel... Als ik zou weten, dat ik over een halfjaar naar de tandarts moet, lig ik er nu al van wakker. Krijg ik paniekaanvallen en vanalles.

Net viel mn vulling er bijna uit. Keb m netjes teruggeduwt. Ja tuurlijk voel je iets van pijn, maar pijn is voor mij geen reden om naar de tandarts te gaan. Dan maar wat minder eten, desnoods helemaal niks meer eten of zo. Ik zie wel, maar ik ga echt niet in die stoel liggen (n) Niet waar ik bij ben, ondanks dat ik dan toch wel een black out krijg.

Probeer nou eerst eens een afspraak te maken bij zo'n gespecialiseerde tandarts, al is het alleen maar voor een gesprek. En kijk daarna verder.

durf ik nie:bloos:
Serieus...dat word mn dood(n) Dat kan mn hart nie aan en zo(n) Dara krijg ik asperger van en grrrrrr:mad:
Keb klappen nodig, heeeeeeeeeeeeeeele harde.

Dan vraag je je moeder om te bellen en je mee te sleuren. En/of je vraagt van aan je psych pillen om rustig van te worden oid. En zonder het te vragen weet je niet of je onder narcose mag, wie weet maak je je druk om niks. Zonde van je tijd en energie.

Daar krijg je asperger van?

serieus ben blij dat je in een land zit met fatsoenlijke medische voorzieningen! Veel kinderen in Afrika zouden dat ook willen. Niet aanstellen en gewoon gaan, veel mensen in de wereld zouden wel naar een dokter willen maar hebben de kans niet....

God zeg, als alle psychologische problemen zo simpel waren... :rolleyes:

ik vind dit gewoon een luxe-psychologisch probleem

Angst is angst of het nou per cultuur verschilt waar die angst voor is, doet er niet toe (n)

vind jij

Bij biologische processen lijkt me geen sprake van 'vinden'

dit is ethiek

Hè ja, laten we de kinderen in Afrika er ook even bijhalen. Alsof dat hier ook maar iets mee te maken heeft...

ja:bloos::p
Dat was sarcasme;)

Als jij nou iemand uit afrika voor me regelt, dan mag ie zo op mijn kosten naar de tandarts.

Wat lul je nou slap,
Dit is angst en dan gaat er toch wel degelijk iets mis in de stressregulatie daarboven :o Anders was ze allang naar de tandarts gegaan. Dat jij het nou ethisch niet verantwoord vind dat ze niet gaat, heeft hier geen ene zak mee te maken, want angst wordt totaal niet beinvloed door ethiek.
Alsof je plots van je spinnenangst afraak, als je weet dat wanneer je in de jungle zou wonen ze om je heen zouden krioelen. Was het maar zo :rolleyes:

http://www.stibt.nl/ (kan je ook door je huisarts naar verwezen worden)
http://www.angstvoortandarts.nl/

En inderdaad, angst IS niet rationeel. I hoop dat Necropedophile nooit een fobie ontwikkeld...

Tsja, herkenbaar :(

Ik heb nooit iets aan mijn gebit laten doen terwijl het schots en scheef zit. Ook zijn mijn kaken niet in orde maar ik vind controle bij de tandarts al doodeng, laat staan behandeling. Ik laat er dus ook niets aan doen. Het zal ooit wel moeten als ik pijn krijg of als ik een gaatje heb ofzo.

Het enige wat bij mij zou helpen is mezelf tot een soort rust brengen m.b.v. meditatie en vooral denken aan het moment dat het klaar is en ik nergens meer last van heb.

Maar ik heb verder geen tips voor je, wel begrijp ik precies wat je bedoelt... :s

dit is geen slap gelul wou je zeggen? Je snapt gewoon niet dat je er op verschillende manieren tegenaan kunt kijken. En de topicstarter moet zich gewoon niet aanstellen, zo'n mensen verdienen gewoon geen medische zorg

Volgens mij snap jij niet wat een fobie is.

Bij gewone angst kan wat jij zegt idd, bij een fobie ligt het net ietsje anders.

Nee ik snap het inderdaad niet...

Misschien moet je je eens gaan inlezen in wat wetenschappelijke literatuur over fobieen ipv rond te spuien dat mensen zich gewoon aanstellen...
A. Dat is nogal vervelend voor de persoon die ermee zit, aangezien ze zich dus niet aanstellen.
B. Je ethische principes zijn prachtig, maar die doen er hier gewoon niet toe...nogmaals we hebben het hier over een biologisch proces dat op geen enkele mate wordt beinvloed door het hebben deze principes...Of dacht je soms dat een ethische gedachtengang invloed heeft op de sensitiviteit van een benzodiazepine-gevoelige GABA-a binding site... :rolleyes:

toch wel

Jij kunt voor Necropedophile zeggen dat hij dat wel weet?

ja

Als dat zo is, waarom komt ie dan met die ethiekshit :rolleyes: