![]() |
Uit het leven van mijn trein
Weer een donderdag
20 over 12 De trein trekt zich op voor een zware belading Verstoord door wat er binnen in hem woedt, zal hij niet worden. Hij neemt zijn pauze Zijn neus steekt. Gericht op wat komt gaat de wereld voorbij, en laat hij alles achter Het tocht in zijn hart. Wanneer hij verstilt, verliest hij iets van binnen, tot er niets rest dan zijn lijf. |
Kijk, dat is nog eens origineel. En ook nog eens leuk verwoord! Op zich had ik gehoopt op wat meer puur vanuit het perpectief van de trein, maar ik mis niet iets ofzo.
Het tocht in zijn hart. Mooie zin, de strofe die daarop volgt is trouwens ook van uitzonderlijk grote klasse. Weet je, ik heb er eigenlijk helemaal niets op aan te merken, ik vind het gewoon een ontzettend leuk gedicht! |
Wow, niks op aan te merken???? Ik geloof er niks van!!! :)
Dit is m'n eerste gedicht zonder rijm, beetje een experiment! Nu nog een titel. Dat blijft toch lastig.....op de een of andere manier. Of zal ik het gewoon "uit het leven van mijn trein" noemen? |
Citaat:
En nee, ECHT NIETS op aan te merken ;) |
Mooi, zet mij tot nadenken...ik denk er dan ook nog even over na;)
Vertel 't als je tuus ben;) |
[QUOTE]Dreamerfly schreef op 06-12-2003 @ 11:03:
[B]Mooi, zet mij tot nadenken...ik denk er dan ook nog even over na;) Haha, doe dat maar even!!!! Ik wou het de titel "onverstoorbaar" geven. Denk daar ook nog maar even over na :) Tot vanmiddag! |
Leuk; hoe je zo'n inhoud in een 'alledaagse' verwoording giet :)! Inderdaad erg orgineel, en ik vind vooral de manier waarop je de strofen met elkaar verbind erg goed; het is een heel sluitend, kloppend geheel zo. '20 over 12' vind ik een leuke regel; een leuke schetsing van de situatie! Ik heb eigenlijk ook niets aan te merken op je gedicht, gewoon erg goed :)!
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 14:40. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.