Je weet iets van een medisch gebied, en dan overkomt het een bekende...
 

Ik weet aardig wat over hartziekten. Ben ik al jaren in geïnteresseerd, en ik lees er nogal veel over.

Op een ochtend, ruim twee weken geleden, kwam ik beneden.
En m'n moeder vertelde hoe m'n opa thuis ineen was gezakt en per ambulance naar een ziekenhuis gebracht was, en dat hij van daaruit naar het universitair ziekenhuis in Nijmegen gebracht was, waar hij op de CCU (hartbewaking) lag.

We zijn snel op bezoek gegaan, zodra dat kon.

Na een paar dagen (anderhalve week geleden) ging hij naar de gewone verpleegafdeling cardiologie. Vanmiddag ging ik op bezoek, vanuit school. Toen ik daar aan kwam was een van de cardiologen met hem in gesprek: hij zou weer aan de IABP gaan, over 5 minuten.
Dus ik heb hem maar heel even gesproken, en ben vervolgens een uur door en rond het ziekenhuis (dat behoorlijk groot is) gaan wandelen. Toen hij terug kwam waren zijn vitale functies wel stabieler, maar hij lag er (vanzelfsprekend op de CCU) niet zo geweldig bij.

Maar hier zit dus het punt: ik weet er aardig veel van. Dat betekent dat ik naar de schermen op de CCU kan kijken en dingen herkennen, en dat is soms best confronterend.
Daar ligt hij dan, opa, die nooit eerder last van z'n hart had (nooit angina pectoris gehad).
En opeens hoor je over een gecompliceerd infarct: RV en LV, drietakslijden, operatie binnen een paar dagen.

Als hij met de IABP 'klachtenvrij' blijft zal de operatie (drievoudige CABG) maandag of dinsdag plaatsvinden. Bij persisterende klachten is de operatie morgen of overmorgen.

Maar goed, de punt van m'n topic is, hoe ga je er als goed geïnformeerd persoon mee om wanneer datgeen waarover je zoveel weet opeens een bekende overkomt?

Offtopic: Het zou overbodig moeten zijn, maar toch: ik wil alleen serieuze reacties zien.

Daniel,

Aan de ene kant kan ik me geloven dat het voor jou erg confronterend moet zijn. Je herkent dingen die artsen je niet vertellen maar die je zelf uit de monitoren kan halen. Zie dat aan de ene kant als iets vervelends (iets dat je misschien liever niet weet) maar aan de andere kant is het misschien fijn om te weten waar je aan toe bent. Artsen zijn niet altijd even realistisch en draaien soms ook erg om de werkelijkheid heen. Het is voor jou misschien wel fijn dat je dan zelf weet hoe het zal verlopen.

Zie je kennis die je hebt niet alleen als een nadeel maar ook als een voordeel. Stel dat je zelf kan concluderen dat je opa niet meer lang te leven heeft (wat ik uiteraard niet hoop) neem dan de tijd om zoveel mogelijk bij hem te zijn en nog te doen met hem wat je wil doen en wat hij nog kan. Zo kan je nog van hem genieten en heb je misschien beter afscheid kunnen nemen dan wanneer een arts op een gegeven moment zegt dat hij nog maar een week te leven heeft terwijl jij dat dus al veel langer weet.

Probeer dit dus ook vanaf een positieve kant te zien. Je kan er ook je voordeel mee doen.

Sterkte in ieder geval,

Groetjes Dana

Mjah, het is niet erg, totdat iemand die je kent het overkomt.
Hoe je daar mee om moet gaan weet ik eigenlijk niet, ik kan wel een voorbeeld noemen.
Mijn oom heeft kanker, dat heeft hij nu al voor 2 jaar, maar ik weet dat hij daaraan waarschijnlijk overlijd, omdat mijn vader arts is en mij vanalles verteld heeft over de soort van kanker die hij heeft.
Hoe ik daar mee om moet gaan? Geen idee. Ik probeer zo positief mogelijk daarover te zijn, omdat dat voor hem ook het beste is. Ik weet z'n overlevingskans, maar daar wil ik niet aan denken.
Het is heel moeilijk te bevatten allemaal, maar met positief denken red je het het meeste.

De artsen daar waren wel eerlijk. :)

Het was net dienstoverdracht, en ze hebben me verteld waar het zit, wat er moet gebeuren etc.
En ze behandelden mij dus ook niet als kind (dat is zoooo erg, artsen die je als leek behandelen :o), dat is wel fijn. :)

Maarja, het is gewoon een klap in het gezicht.

Ik las over dit soort dingen, schreef er dingen over, verzon fictieve patiënten (is wel leuk :o). En dan overkomt het hem. :eek:

Het lijkt me alleen maar fijn als je d'r wat van weet.

Elke keer als familie in mijn omgeving ziek was, moest ik zelf op zoek gaan naar informatie op internet of in boeken. Dan wíl je juist weten wat er aan de hand is, maar niemand kan het je exact vertellen (of wil het je vertellen).

Het lijkt me best handig als je d'r wat van weet.

En de klap blijft net zo hard, lijkt mij. Of je nou weet wat de gevolgen zijn, wat de mogelijkheden zijn, of wat dan ook: het blijft hetzelfde familielid en dus blijft het even moeilijk dat iemand zoiets overkomt als wanneer je er niks van zou weten.

Als zoiets gebeurt maak je een beslissing - of je houdt je er actief mee bezig en zorgt er aldus voor dat je goed op de hoogte bent van zijn ontwikkelingen, hetgeen confronterend kan zijn, of je sluit jezelf er voor af en hoopt gewoon op het beste, als elke andere leek op het gebied.

En half-offtopic: ik mag toch hopen dat dit serieus is, en niet alleen maar bedoeld om te laten zien dat je er veel van weet. Want dat druipt er wel weer aan alle kanten vanaf.

Blijf het gewoon volgen met de kennis die je hebt, want hoe je het ook bekijkt, het zal de situatie van je opa niet veranderen.

@Nare: :nono:

*Toen ik het las, zat ik eigenlijk al te wachten op het stukje waar FA beschrijft hoe die op heldhaftige wijze zijn opa van een wisse dood red door FA's ruime kennis van zaken*

"Dat betekent dat ik naar de schermen op de CCU kan kijken en dingen herkennen, en dat is soms best confronterend. "

Wat voor dingen herken je dan; want daar heb je niks over gezegd. Ik bedoel; aan wat voor schermen ligt die; die je hartslag meet; je bloeddruk. En wat voor schokkende dingen kan je daar vanaf lezen dat de doktoren niet zeggen?

Ik kan me nml. echt niet voorstellen dat doktoren dingen bij een patient achter laten staan, die schokkend zouden kunnen zijn voor bezoekers.

En nu ik er zo over nadenk; zulk soort monitoren zijn altijd schokkend; vooral voor mensen zonder kennis die een hartaanval (figuurlijk) krijgen als een van die dingen weer begint te piepen omdat de bloeddruk onder een grens gezakt is ofzo.

't is vervelend voor je, maar 't is vervelend voor iedereen. Voor iemand zonder kennis idd misschien nog wel meer, die weten niet waar al die apparaten voor zijn, schrikken zich idd ook te pletter als er iets gebeurd dat niet super ernstig is ed, jij weet dat dan als het goed is.

Hoe ga je er mee om? Tja, dat is aan jezelf, lijkt me. Er is geen standaard manier om er mee om te gaan, niet voor jou en niet voor iemand anders. Ik zie het probleem van er veel van weten niet echt, als ik heel eerlijk ben, eerder het voordeel.

Dus omdat je er meer vanaf weet dan de gemiddelde persoon is het ineens erger?

Al heb je helemaal geen drol verstand van dat soort dingen, als iemand een hartinfarct krijgt is dat nooit leuk. Je hoeft echt niet met allemaal vreemde afkortingen te kunnen gooien om te weten dat iemand die een hartinfarct heeft gehad, behoorlijk de lul is...

Ja, als je er geen verstand van hebt kan het ook zorgwekkend zijn als er allemaal apparaten staan. Maar dat ligt er ook maar net aan hoe je ermee om gaat; als je er urenlang over piekert zal het vast heel erg zijn.

Fleet, blijf er rustig onder. Of je er nu veel van weet of weinig, iedereen weet wel wat op medisch gebied. Het hoeft niet anders te zijn dan bij een vriend symptomen van een griepje te herkennen. Als je je realiseert dat het ook maar een aandoening is, zoals die er zo veel zijn, maar waar de meeste mensen weinig over weten, valt het misschien allemaal wel mee.

Ondertussen heb je er genoeg over gelezen om het één en ander te weten over behandelingen e. d. Je bent dus voorbereid op wat er ongeveer komen gaat en je zult voor weinig verrassingen komen te staan. Zie dat als een voordeel. Dingen gebeuren voor jou niet zo 'plotseling' als voor mensen die er weinig van weten.

Stay cool.

"The combination of Killip class and age is a strong predictor of 30-day mortality and categorizes patients in subgroups with 30-day mortality risks ranging from 0.5% to 70%. Angioplasty failure results in a high 30-day mortality, in particular in patients with Killip class > II and/or age > 70 years."

Uit: http://www.ub.rug.nl/eldoc/dis/medic...ues/thesis.pdf
( http://www.ub.rug.nl/eldoc/dis/medic...p.s.henriques/ )

Hij heeft:
- mislukte angioplastiek
- Killip klasse > 3
- leeftijd 76 jaar

Verder zie ik een zeer wisselende bloeddruk. Gezien in het verpleegkundig dossier: wisselend van (systolisch) 120 tot 160 binnen 8 uur. Diastolische druk stabiel op circa 65-75.

Hartritme was eerst verlaagd tot 60 (sinus bradycardie), is nu stabiel op 70-75 (dus redelijk normaal).

Drietakslijden: LAD, RAD, Cx aangestast. Hoofdstamletsel.

Eerst opname in perifeer ziekenhuis (Winterswijk), snel overgeplaatst naar universitair ziekenhuis (met thoraxchirurgie) voor PCI (percutane coronaire interventie).
Mislukte PCI aan de RAD; opname op CCU gedurende 5 dagen.
Daarna naar verpleegafdeling cardiologie, na enkele dagen ernstige oedeemvorming rond de inbrengplaats van de catheter.
Ongeveer 7 dagen later: verslechtering LV functie, IABP ingebracht. IABP helpt. Thoraxchirurgie standby, cardiologen besluiten tot operatie binnen uiterlijk 3-4 dagen.

Sterk verminderde eetlust en sterk gewichtsverlies (geschat: 30 kg in 18 dagen).

Hoe nu verder
Waarschijnlijk morgen of overmorgen CABG: drievoudig (LAD, RAD, Cx), en bij een MI-patiënt met linker ventrikel insufficiëntie.
Prognose: 10% kans op perioperatief overlijden, >40% kans op postoperatief overlijden.

Te ernstige aantasting van LV-functie, en daar komt nu nog eens die operatie bovenop. Logisch dat de cardiologen de operatie liefst zo lang mogelijk uitstellen.

Offtopic: Pff, kan ik me ook even uitleven. :s

Vrijdag heb ik ook twee van de behandelende cardiologen gesproken. Niet over z'n prognose gesproken; zal ik morgen doen.

En nu op je eigen manier(oftewel lekentaal, wat iedereen begrijpt) ipv. nutteloze google.com taal.

ken je je niet ff ergens anders uitleven ?

Dat IS m'n eigen taal.

Ik reageerde op Marcade.
Als iemand vraagt 'wat zag je dan?' neem ik aan dat die persoon ook weet ik bedoel als ik daar bepaalde termen bij gebruik.

Ik verwachtte deze reply al.

Het duurde wel erg lang, waar bleef je zo lang?

maar fleet, hoe je het ook went of keert, ik vind het rot voor je dat je opa ziek is, en doch ik hem niet ken wens ik hem alle sterkte van de wereld toe,dat meen ik,maar zorg wel dat ze je niet gaan haten ofzo in dat ziekenhuis omdat je misschien bijdehand overkomt...maar succes ermee he!...

Stel je niet zo aan man. In plaats van met een normaal verhaal te komen ga je weer met een hoop termen smijten waarvan je hardstikke goed weet dat de meeste mensen die gewoon niet kennen, en ook niet in geintereseerd zijn. De opmerking van Bloempjuh was volkomen terecht, en het wordt IMHO tijd dat er eens paal en perk gesteld wordt aan die eindeloze zelfverheerlijking.

Edit: en het ergste is nog dat je misbruik maakt van de aandoening van je opa. Walgelijk ventje.

Als ik een leek iets uitleg over computers; ga ik ook niet in C of in binair lullen; of met moeilijke termen smijten. Als je daadwerkelijk dit soort stof snapt, waar je het allemaal over hebt, moet het *geen* probleem zijn om het te versimpelen en uit te leggen zonder afkortingen en zonder verwijzingen naar sites die je op google hebt gevonden.

En nu in onze taal. Je snapt toch zelf ook wel dat mensen er zo geen donder van snappen. :nono:

Overigens, je hebt je uit kunnen leven, maar doe dat voortaan nou eens op een medisch forum. Wat heb je hier nou aan?

Dat is ook weer niet altijd zo.. de mensen in mijn directe omgeving die veel van computers weten kunnen mij echt nooit normaal iets uitleggen... :|

Maar FA, als je arts wilt worden, of in de verpleging wilt, of wat dan ook, dan zul je toch in staat moeten zijn om je patienten normaal iets uit te leggen...
En verder, Marcade vroeg toch alleen wat je dan zag wat "leken" niet zouden zien. Vervolgens kwam jij met een gigantisch verhaal aan. Je zal het vast niet slecht bedoelen ofzo, maar het is toch wel een beetje raar.

Big fucking "duh"? Hij is zo doorzichtig als de pest, het lijkt me meer dan duidelijk wat hij hier aan 'heeft'. M'n zusje studeert medicijnen (ja, en dus niet die neppe MBO versie van Fleet) en die heeft i.t.t. onze bootjesmeneer hier niet de neiging daar constant over op te gaan lopen scheppen.

Oh en Fleet: je mag dan misschien wat termen opgezocht hebben, maar je bent net zo'n leek als de meeste anderen. En totdat jij een echte studie af weet te ronden blijf je dat ook.

Dan weet ik niet met wat voor types jij omgaat, maar al mijn collega's kunnen dat prima. Niet elk IT-persoon is een absolute nerd.

Chim, je hebt vast helemaal gelijk, maar het is nu duidelijk. Als hij het niet snapt gaat dat niet gebeuren ook, overige reacties zijn alleen maar om je ongenoegen te benadrukken. Dat mag tot in zekere mate via PM, om dit topic niet al te veel te vervuilen.

Chimera of gewoon Niels is prima, Chim klinkt als een afkorting voor een aapsoort ;)

Punt is dus dat dit soort zelfverheerlijking niet getolereerd zouden moeten worden, dit soort topics lijden alleen maar tot geflame omdat iedereen zich groen en geel zit te ergeren aan Fleet.

:D Ik zei ook niet dat iedereen zo was, ik zei alleen dat sommigen idd nogal wat moeite met uitleggen hadden.. k weet heus wel dat het niet allemaal nerds zijn. :)

Dat is zeker zwaar, maar het scheelt misschien wel dat je niet hoeft te twijfelen omdat je niet weet wat er aan de hand is. Jij weet gewoon wat het is en wat er nog kan gebeuren, dat geeft een soort zekerheid.

Ikzelf beheers het Medisch Latijn, lijkt me best wel confronterend als me iets zou overkomen en de artsen gooien met die termen en ik weet gewoon wat het betekent :eek:

(y) go fleet!

Precies... Dat bedoel ik...

Dat is gewoon eng. :s

Over iedereen die kritiek op mij heeft.

*Ooit van zelfstudie gehoord?*


Hier hoef (en wil) ik geen reactie op, want daar gaat dit topic NIET over. Commentaar geef je dus maar ergens anders.

Voor alle duidelijkheid, de vraag was:

Citaat:

Maar goed, de punt van m'n topic is, hoe ga je er als goed geïnformeerd persoon mee om wanneer datgeen waarover je zoveel weet opeens een bekende overkomt?

Als mensen werkelijk geïnteresseerd zijn in de medische kant, of er commentaar op willen leveren, kan dat over pm/msn enz, op het forum loopt dat 9 van de 10 keer uit op onzinnig geblaat, en dat is niet de bedoeling.

nee, dit is uitslooftaal.
Zo van: Kijk eens hoe goed ik alles weet?!

Een maand geleden sprak je namelijk in een totaal andere taal...iets van Nederlands of zoiets.


Als je nou gewoon zegt: Hartkwaal ipv Harticulus Martinus of zo. Weet ik veel, ik spreek geen Harry Potter taal.

Maar die krijg je wel omdat je het onderwerp zelf in de discussie gooit. Omdat jij een beetje iets leest over wat je leuk vind is het nog lang geen zelfstudie, anders had ik nu 10 zelfstudies (y)

Trouwens krijgt het verhaal nu jij reageert wel de wending dat jij jezelf blijkbaar alleen maar wilt profileren, wat is zeer vervelend vind.

Mijn verontschuldigingen als dit niet zo is (y)

Ontopic:

Nu heeft hij er een ziekenhuisinfectie bij.
De operatie (die voor vandaag gepland stond) is uitgesteld voor onbepaalde tijd.

Z'n conditie gaat achteruit. :(

Sterkte Daniël... het kan me niet echt schelen wat je motieven zijn om dit verhaal hier te typen, het is al erg genoeg dat het zo slecht met je opa gaat.

Spreek me nog maar eens aan op MSN, als je tijd hebt.

Ik zat vandaag te denken:

Stel, je bent verloskundige.
Je weet iets van een medisch gebied (verloskunde, zwangerschap, bevallingen, baby's, babyziektes, etc) en dan word je zelf zwanger... Je weet dus al precies wat er gaat komen, wat er kan gaan komen en wat er waarschijnlijk gaat gebeuren. Je weet exact hoe een echo eruit ziet en of het een jongetje of een meisje is als je de echo ziet. Je kunt zelf precies voelen hoe het kind ligt en of het in stuit ligt of niet... enz. Je weet ook wanneer iets niet goed is en wanneer wel. Zou dat de zwangerschap extra moeilijk maken als je dat allemaal weet?

Ik weet ondertussen vrij veel van cva's (beroertes) en vooral hoe je er daarna mee om moet gaan. En ik weet wat ik aan beperkingen zou kunnen verwachten na zo'n cva. Ik vind dat persoonlijk juist fijn om te weten, omdat ik me daarop kan voorbereiden. Vaak is er ongeloof bij partners over het ziektebeeld en dergelijke (vooral over de cognitieve dingen, dus de dingen die met de hersenen te maken hebben (het denken/plannen/etc)), ik zou wel beter weten.

Het hangt er maar vanaf hoe je er mee omgaat. Je weet misschien meer, dan kun je misschien ook beter afscheid nemen van je opa dan anderen, omdat die denken dat het allemaal wel goed komt en jij beter weet.

Sterkte er in ieder geval mee.

1. Stel je voor dat je bv. ziet dat het hartje niet klopt...
Een 'gewoon' persoon zou dat niet zien, maar jij ziet het wel...

2. Dank je.

Een 'gewoon' persoon merkt ook snel genoeg aan de reacties van de mensen die er wel iets van weten dat er iets mis is, maar wat, dat hoor je dan vaak pas later. Dan zou ik er toch voor kiezen om er iets meer van af te weten. En soms heeft het nog een voordeel; je kunt veel eerder bij dingen zijn.

Sterkte idd.

En veel mensen weten instinctief dat er iets mis is met hen.

Ik denk dat het de zwangerschap juist makkelijker maakt. Je weet precies waar je aan toe bent, en als er iets mis gaat, kan je zelf maatregelen treffen voordat de verloskundige of ambulance er is.
Aan de andere kant zal je misschien sneller in paniek raken omdat je bepaalde symptomen herkent, die niet persé op een ziekte hoeven te duiden.

Precies, dat wilde ik dus eigenlijk maar zeggen. En dat is bij dit (wat FA zegt) eigenlijk hetzelfde, denk ik.

Eerst het offtopic gedeelte:

wat een geblaat toch weer van je Fleet, er wordt nog duidelijk gemeld in het topic dat niemand zit te wachten op je onzinnige gelul over hoeveel je wel niet van alles weet. Maar toch doe je het. Kun je daar niet een keer mee ophouden, het is echt irritant! We weten onderhand wel dat je jezelf heel wat vind, dat hoef je echt niet te bewijzen.

ontopic:

Natuurlijk kun je wat op de monitoren en op zijn statuskaart zien, daarom zijn die dingen er, en daarom ligt hij er waarschijnlijk ook. Maar ik denk dat je daar helemaal niet naar moet kijken, ten eerste zie je snel 'afwijkende' dingen omdat je bang bent voor zijn toestand, en ben je er te emotioneel bij betrokken. Je kunt beter gewoon gezellig met je opa praten en hem geweldig laten voelen in de tijd die hij nog heeft... Waarschijnlijk weet hij zelf ook dat het op dit moment niet goed met hem gaat, dus zorg ervoor dat hij zich goed voelt met jullie aanwezigheid en ga bijvoorbeeld niet naar de schermpjes lopen turen om te kijken hoeveel seconde hij nog heeft te leven... Raak betrokken bij je opa, geef hem emotionele steun.

De laatste zin van Gauloises vind ik wel een goeie: *quote*: "hoe je het ook bekijkt, je kan de situatie van je opa niet veranderen". Dus maak er het beste van in de tijd die hij nog heeft, dan heb je straks, als in het ergste geval hij zou komen te overlijden in ieder geval het gevoel dat je zijn laatste moment gelukkig hebt mogen maken, weetje dat hij gelukkig is gestorven en heb je straks veel minder moeite met de verwerking.

succes ermee!

Ik las laatst een stukje over een Ned. meisje die in een Turks ziekenhuis werd geopereerd! Nou, geloof me, het lijkt me veeeeellllll enger om er juist niets van a te weten!
Jij weet het wel, wees juist blij dat je weet hoe het er aan toe gaat :s (dat lijkt mij tenminste)

Toch blijf ik het heel rot vinden en ik wens je dan ook veel sterkte toe!