Opeens willen ze weten wat er is.
 

Mijn ouders hebben afgelopen dinsdagavond ouderavond gehad. En hebben dus met mijn mentor gepraat. Waar uit is gekomen dat ik heel langzaam ben (onze school werkt met eigen tempo), dat ik vaak afwezig ben, dat ik me afsluit in de klas en dat ik er ook vaak ongeinteresseerd bij zit. Ofzoiets in ieder geval.
Nu komt mijn ma net met 'n brief aanzetten dat ik woensdag om half 4 bij de GGD moet zijn, bij de schoolarts. Omdat ik vorig jaar 'n nogal lage bloeddruk had en dit jaar bronchitis denken ze natuurlijk dat ik daarom zo vaak afwezig was. Maar toch willen ze blijkbaar verder kijken ofzo. Ik weet niet wat ze gaan doen.. Dat vraag ik me eigenlijk wel af. (Iemand hier die het misschien toevallig weet?)
En dan nog iets; ik moet 1 of andere EQ-test gaan doen. Wat vraagjes beantwoorden enzo waar andere mensen dan weer dingen uit kunnen afleiden. Ze denken dus dat ik op de 1 of andere manier "geblokkeerd" ben voor school. Maar ze weten niet wat er is. En ik weet wel dat er iets is. Maar daar hebben ze gewoon niks mee te maken. Het ging altijd goed enzo. En nu kan het ze opeens iets schelen. Maar dat komt alleen maar omdat ik school ontzettend aan het verneuken ben. Ik heb eerst 2 jaar gymnasium gedaan. En nu zit ik in 3havo. Net als vorig jaar. En ik kom niet verder. Daarom wil ik wel graag mbo doen. De opleiding die ik graag zou willen is mogelijk. Maar ze denken dat "ik beter kan". Ze willen me helpen zodat ik meer voor school ga doen. Maar ik kan er niet tegen dat hij ook al zegt: kijken wat er aan de hand is, zodat school beter gaat. Zodat ik weer meer motivatie krijg. Maar is dat dan echt zo? Is de eigen persoon niet belangrijker dan school? Ja. Natuurlijk. Maar voor zo'n school niet. Waarom laat hij me niet gewoon naar mbo gaan zonder al die moeilijkheden nou te veroorzaken? Als ik van deze school af ben, is hij me toch binnen no-time vergeten.

Hm. Dat moest ik waarschijnlijk gewoon kwijt.

Het probleem is; ik weet niet hoe ik hier uit ga komen. Ik zat te huilen bij m'n mentor. Toen hij erover begon. Gewoon. Omdat ik op dat moment helemaal niks kon hebben. Ja. Ik voel me de laatste tijd slecht. Maar dat hoeven zij toch niet te weten? Ik laat ze er liever buiten, als ze mij nou ook gewoon met rust lieten. Maar dat doen ze niet. Tuurlijk niet. Dat is school.
Maar nu weet ik dus niet hoe ik hier uit ga komen. Want ze weten dat ik geen motiviatie heb. Maar de reden dat ik heb zitten huilen? Die willen ze natuurlijk weten..

help?..:(

Ze willen dingen dus duidelijk niet 'opeens' weten, maar omdat het zo slecht gaat op school. Ze hebben echt alleen maar het beste met je voor. Waarom wil jij zo graag in je verdriet of in ieder geval in dat vervelende gevoel verdrinken? Ga je je daar prettiger bij voelen? Waarom zou een mbo opleiding wel goed gaan als je nu al voor de 2e keer 3H doet en alles maar laat sloffen? Niet alles kan gaan zoals jij dat zou willen. Je kunt niet altijd naief blijven denken: "Laat mij doen wat ik wil dan komt het wel goed" Ze willen nou eenmaal weten wat er met je is. Daar hebben ze het recht toe ook. Het zijn je ouders en jij bent minderjarig. Waar komt het dan door dat je je rot voelt? Dat moet toch een reden hebben. Nu lijkt het net of het uit het niets komt. Doe er wat aan! Succes

Ze willen het weten omdat ze je willen helpen...
Zodat het én beter gaat op school, maar ook beter gaat met jou.
Die twee dingen hebben toch wel met elkaar te maken, lmd.

Dat ze willen dat het op school goed gaat, betekent
nog niet dat ze jou als persoon onbelangrijk vinden oid.

Je bent nu niet gemotiveerd; denk je dat je wel gemotiveerd
bent als je mbo gaat doen? Wat als blijkt dat je ook niet
gemotiveerd bent als je mbo doet?

Ik denk dat je voor jezelf goed moet kijken wat je precies wilt.
Wat is de oorzaak van de demotivatie, kom je werkelijk verder
als je telkens een stapje terug doet qua schoolniveau? Lukt het
je om dat slechte gevoel van de laatste tijd (en de oorzaak)
zelf op te lossen?

Zo nee, lukt het niet om zelf de dingen op te lossen, zoek
dan hulp. Vertel aan je mentor ed wat er is, zodat er samen
met jou naar een oplossing gezocht kan worden...

Ik weet zelf wel wat ik wil. En dat is niet dit. Daarom denk ik dat ik moet proberen het beter voor mezelf te maken. Aangezien ik nu niet snap waarom ik (bijvoorbeeld) franse woordjes moet leren die ik later nooit meer gebruik. En 'n mbo-opleiding, meer gericht dus, heeft voor mij wel nut. Tuurlijk heeft havo ook nut. Zodat je later beter werk gaat doen, later beter kan verdienen. Etc. Dat heeft hij dan ook gewoon tegen mij gezegd. Maar dat is niet de reden waarom ik het zou doen. Ik wil dat niet. Ik wil doen wat ik wil. Maar dan ook echt wil.
En dat is eigenlijk gewoon hier weg. Als ik mbo ga doen, ga ik naar Rotterdam. Weg van hier. Weg van alles. Tuurlijk ben ik dan nog te jong om op mezelf te wonen (16). Maar er is 'n begin.
En waarom ik me zo rot voel? Hoe kan ik dat nou aan hun gaan uitleggen, als ik het voor mezelf niet eens kan verwoorden?

Dat weet ik niet vantevoren.
En ik vind het zeker het proberen waard.

Ik sluit me aan bij de post van Quiana.

En ik sluit me aan bij de post van Leonoor. :o

Herkenning!
Ik begon het 1ste jaar voortgezetonderwijs met HAVO/VWO niveau, het tweede jaar belande ik in 2 HAVO en vervolgens stroomde ik door naar 3 HAVO... Omwille van verschillende redenen heb ik dat jaar over moeten doen... Ik was ontzettend gedemotiveerd e.d.
Voor mezelf heb ik toen besloten een beroepsgerichte opleiding te verkeizen boven de HAVO..

Nu, 1,5 jaar later blijkt het een ontzettend goede keuze te zijn geweest!! :D

Wanneer je zeker weet niet met je HAVO door te willen gaan, raad ik je aan je te oriënteren op het beroepsgerichte onderwijs..
School wordt zover interessanter als je weet waarvoor je het doet :)

Good-luck!!
(je hebt permissie om me te mailen, mocht je hier behoefte aan hebben :))

Ik snap je ouders ook wel, ze willen het beste met je voor.
Ik zat ook in 1 gymnasium en ze wouden me naar Mavo3 doen, het is heel goed dat mijn ouders toen hebben ingegrepen want ik KAN ook beter!
En al je problemen voor je zelf houden kan nooit geod zijn volgens mij!
En over die woordjes leren, je hebt overal wel iets waar je het nut niet van in ziet!
Ik denk nu ook wat heb ik hier later aan? Wat MOET ik ermee, mr ja als dat alles is.

Er zal bij jou wel meer aan de hand zijn, mr laat ze je iig helpen, het is niet opeens, ze hebben het beste met je voor! Echt waar.

Je leert op school een hoop dingen waar je later misschien idd niks aan hebt (aan de andere kant, later kijk je vaak heel anders tegen dingen aan of je wilt toch opeens iets anders doen en dan heb je er misschien toch nog wat aan), aan het papiertje wat je krijgt door die dingen te leren heb je gelukkig over het algemeen wel heel wat. Je doet het dus niet voor niks.

je kan niet echt meer terug als je keuze of .. gok genomen hebt.
Wordt iig heel erg moeilijk.

...

ik snap wat je bedoelt. ik zit zeg maar zelf nu ook in zo'n situatie. maar als ik jou was zou ik zoiezo die test heel serieus maken, misschien heb je echt iets aan de resultaten.
+ heb je al een keer echt rondgekeken op die mbo-opleiding die je zou willen doen? dat kan echt heel veel uitmaken, ik was eerst ook helemaal enthousiast over een opleiding die ik zou kunnen gaan doen ipv wat ik nu doe, maar toen ik eenmaal bij de school ging kijken (rondleiding, gesprek), viel het dusdanig tegen dat ik er toch maar vanaf heb gezien.
in ieder geval, succes ermee.
+ als je wil praten, spreek me maar gewoon aan op msn ofzo.

nee, nog niet. maar dat ben ik van plan. voordat ik dat gezien heb zeg ik ook niet met zekere woorden dat ik daar heen ga.. want misschien is het inderdaad niks. maar ik hoop van wel..

en bedankt.. :)

ja. natuurlijk kan ik niet meer terug, maar dat is bij de meeste keuzes toch zo? zeker in die richting.. en om het daarom nou niet te doen. ik wil er zelf in ieder geval wel eerst zeker van zijn dat het dat is wat ik wil.