Negrotiator |
08-12-2003 08:32 |
Heel erg veel! Eigenlijk is het zo als Gatara al zegt, maar dan nog iets uitgebreider. Vanuit Godsdienstwetenschappelijk en sociologisch perspectief is dit erg interessant.
Men neme een hedendaagse maatschappij. Een samenleving vol hardwerkende mensen met een onzeker of in saaiheid juist té zeker bestaan en weinig intellectuele verdieping. Daar heeft men immers geen tijd voor. 's Avonds heeft moeder de vrouw weer een lekker bordje spruiten met aardappelen klaargemaakt met de bijbehorende af te kluiven karbonade. Anders wordt papa slecht gehumeurd.
Men bekijke een ouderwetse, bijvoorbeeld Middeleeuwse maatschappij. Een samenleving vol hardwerkende mensen met een zeer onzeker bestaan en geen kans op intellectuele verdieping. Dat behoort toe aan de rijken.
In hun onzekerheid en soms zelfs ongeluk zoeken mensen iets om hun eigenwaarde aan op te kunnen hangen. In de Middeleeuwen had men God. God was groot, God stond boven alles, God kon hun genade schenken. De Paus (van het woord
"papa") was plaatsvervanger van God op aarde. Aan deze God, die boven alles stond, hingen mensen hun waarde op, tot Hem baden zij, al hun geluk kwam voor hen van Hem.
Tegenwoordig zien we een andere ontwikkeling, die eigenlijk ook heel sterk te maken heeft met Christelijkheid en God. Er is een baby geboren. Iedereen moet blij zijn. Er is een huwelijk. Iedereen moet feest vieren! Het Koningshuis heeft een Goddelijke positie van boven alles en onaantastbaarheid. Af en toe zwaait de koningin eens op een speciale dag in het jaar en mensen lopen elkaar ondersteboven om een glimp van haar op te kunnen vangen: als God je aankijkt, moet je wel naar boven kijken.
Het Koningshuis kan een zekere factor vormen in onze voor veel mensen nog steeds onzekere maatschappij. Door allerlei begeerten verlangt men veel en krijgt men in toenemende mate niet meer wat men wil. Ontevredenheid ontstaat enkel uit begeerte. Het Koningshuis kan mensen zekerheid bieden. Aan de geboorte van de baby van Máxima en Willem-Alexander kan men zich optrekken. Men houdt hierdoor het eigen hoofd boven water.
Wat is de rol van de Christelijke partijen, met name het CDA en vooral Jan-Peter Balkenende hierin? Als de Koningin een God is voor de maatschappij is Jan-Peter Balkenende -zo vindt hij zelf- een soort Paus: de plaatsvervanger van de koningin op in de maatschappij. En als God wordt aangevallen, komt hij in opstand. God bescheurt zich echter iedere week bij het aanschouwen van de grapjes die over Haar gemaakt worden. Geweldig vindt Zij het. Maar ja, wanneer was nu de laatste keer dat Paus Johannes Paulus de wil van god navolgde?
|