Genoegen nemen met minder??
 

Tsja...
Al tijden lang vraag ik mezelf iets af...
Ik ben 19 jaar. Ik heb nog nooit écht een serieuze relatie gehad.
Nu is het niet zo dat ik persé een vriend wil hebben. Maar het lijkt me wel erg leuk. Maar dit is niet eens het probleem..
Het gekke is, er zijn genoeg jongens die mij leuk vinden, maar die jongens voldoen nooit aan de 'eisen' die ik stel.
Leg ik mijn lat te hoog? Of is het een bindingsprobleem?
Er zijn jongens die echt heel erg hun best doen om mij voor zich te winnen om het maar zo te zeggen.
Maar toch haak ik elke keer weer af omdat ik nooit dat voor hun zal voelen als wat zij voor mij voelen.
Vaak zijn het wel echt leuke en lieve jongens.. maar toch wijs ik ze elke keer af!!

Ik sta zelf soms voor een raadsel. Zou ik gewoon genoegen moeten nemen met minder?

Wie herkent zichzelf in mij??

Euhm ik denk dat je gewoon geen eisen moet stelllen
ja ok wel "eisen" zoals eerlijk zijn etc

maar als je gaat zitten prakezeren over
opleidingsniveau
haarkleur
politieke voorkeur
milieu
vrienden

dan kan het zijn dat je een aantal leuke mannen misloopt

met geen eisen bedoel ik eigelijk je gevoel zget wel waneer iemand leuk is en waneer het goed zit

Ik heb het ook jaren gehad. En ik denk niet dat ik er heel slecht aan gedaan heb om het gewoon uit te stellen tot dat ik iemand tegenkwam die ik écht als vriendin wilde. Niet zo lang geleden ben ik voor het eerst in mn leven echt verliefd geworden (ironisch genoeg op een meisje wat jaren geleden verliefd op mij was, en ik toen afgewezen had) Met dat meisje heb ik nu 2 maanden een relatie.
Ik denk dat, als je een relatie aangaat met iemand waarmee het gewoon niet klikt, waarbij je toch het gevoel heb dat hij het niet helemaal is, de relatie snel alleen maar voor ergenissen zorgt.

Ja... daar hebben jullie ook wel gelijk in.
Maar, wat voor soort eisen stellen jullie dan aan een vriend/vriendin??
Daar was ik ook wel benieuwd naar...!!

Het moet klikken met hem/haar. Uiterlijke eisen stellen is echt niet slim, je voelt vanzelf wanneer je je tot hem of haar aangetrokken voelt.

Het is ook niet zo dat ik ze afwijs op het uiterlijk... ze zijn ook niet lelijk ofzo. Maar toch.. het is alsof ik gewoon wacht op de 'perfecte' jongen. Maar.. bestaat die wel??

Mja, ik ben ook redelijk veeleisend. Meer omdat ik in een onwijs boerenomgeving woonde waar écht niks leuks rondliep. Nu wordt het minder ;).

niet echt specifieke eisen, maar ze moest gewoon perfect zijn.

Jij hebt precies hetzelfde als ik had vroeger...

Ik zou nooit genoegen met minder. Ik ben liever alleen dan dat ik mijn eigen gevoel bedrieg

Inderdaad. Je komt vanzelf wel een keer iemand tegen die wel leuk genoeg is.

Dit heb ik dus ook gehad. Alleen ik was iets jonger, 17 jaar om precies te zijn. Mijn mening is niet doen, je wordt daar echt niet gelukkig van en ik ben ook een vriendin tegen gekomen waarmee het super goed klikt en waar ik nu een jaar mee heb. Heb dus gewoon geduld dan komt het wel goed. Als je je namelijk je eisen gaat verlagen dan neem je meer uit wanhoop een relatie....

In dit geval: bij twijffels altijd nee.
Ik ben zelf eens met zo'n meisje meegegaan, en dit draaide uiteindelijk uit op een one night stand, waar we allebei niet vrolijk van werden.

Dus ook voor jou komt de ware wel opduiken

Whaaaahhh herkenning!!!!!!!!!!!!!

Als jij er zelf aan toe bent, maakt het je geen flikker meer uit hoe hij is, dan is hij perfect, omdat jullie bij elkaar passen.
Het is pas goed, als het goed voelt.

Ik herken het wel, maar ik kwam toen iemand tegen waar ik zomaar helemaal verliefd op werd, zonder dat ik naar mijn 'eisen' keek
(dat 'ie aan alle voldoet, doet er nu even niet toe :p)

ik denk dat veel mensen genoegen nemen met minder, en jij bent iemand die dat dus niet doet. (duh.)

maar ik denk ook dat veel mensen vaak wat beginnen met iemand waar ze nog weinig over weten, en er pas later achter komen dat diegene niet perfect was. been there, done that.
Nu weet ik wel beter.

hmzz
Nou, je zou inderdaad je lat iets lager kunnen leggen.. niet elke jongen op allerlei punten beoordelen, maar gewoon je gevoel laten spreken..
Maar als jou gevoel op zoek is naar een bepaalde jongen zul je dat gevoel van verliefdheid toch pas ervaren als je die bepaalde jongen tegenkomt. (denk ik...)

Je moet niet zomaar genoegen nemen met 'minder', je moet juist gaan voor degene waar je iets voor voelt..

*Laen is blij dat ze niet de enige is*

Tsja.. dus uiteindelijk komt het er op neer dat je gewoon net zo lang moet wachten tot je diegene tegenkomt waar het wel op die manier mee klikt...
En dat is denk ik ook echt belangrijk, dat het voor je gevoel goed zit. Maar hebben jullie dat dan niet (vrijgezellen onder ons), dat je dan met kerst een beetje tv zit te kijken, maybe wel naar ons aller Robert Ten Brink "All you need is love" en dat je dan denkt... "wanneer komt ie nou bij mij!!???!!"
Ik weet.. dat klinkt wel heel erg triest. Maar zo zit ik hier dan wel! Niet dat ik persé iemand wil.. maar het lijkt me zo gaaf, en dan vooral met kerst! Je ziet al die verliefde stelletjes, en ik vind het op bepaalde momenten echt heerlijk om vrijgezel te zijn, maar met kerst?! Nee.. dat is voor mij echt het ultieme "ik-wil-een-vriend"moment.
En wat Blitzkrieg Bop zei.. daar heb je echt gelijk in! Het zijn geen specifieke eisen, hij hoeft niet persé knap te zijn, hij hoeft niet persé van een bepaalde soort muziek te houden. Het maakt me niet uit of hij alto of kakker is of helemaal nix! Het is gewoon de uitstraling, de manier hoe hij met me omgaat, de humor.
Maar dat is toch niet teveel gevraagd?
Soms zit ik thuis met een vriendin en dan zien we iets op tv in de vorm van een stelletje ofzo en dan zeggen we zo van "Ik wil ook iemand...!!!"
Ooohh en dan voel ik me zo triest! Haha, want ja.. zo'n ramp is het nou ook weer niet om vrijgezel te zijn.

Nou, ben maar blij dat je met kerstavond niet op de bank zit met die de toch-net-niet-jongen, te kijken naar ons aller Robert ten Brink en dan denkt: 'Shit, dit is m toch niet'

Hahaha... ja daar heb je een punt! :confused:

Ik herken me er helemaal in :o Ik ben ook niet écht veeleisend; dat wil zeggen, ik heb geen lijstje waaraan hij moet voldoen, ik eis alleen maar dat ik hem echt wil, in elk opzicht. En er zijn verdomd weinig mensen bij wie ik dat heb, helaas. Kan er momenteel 1 bedenken en dat wordt ws nooit iets :\

Ja dat herken ik. 1 persoon maar dat wordt niet wat.
Dat weet ik en hij ook. En daar zit ik ook niet (meer) mee.

*Heb je eindelijk die 'perfecte' gevonden... mist hij de vlinders!!*

Maarja.. dat is al meer dan een jaar geleden en het was de enige jongen waarbij ik wel de 'klik' voelde.

Ow wat klinkt dát bekend! Ja, zo zat ik ook wel eens (vaak) naar die kleffe programma's te kijken en dacht ik precies hetzelfde. Maar omdat ik me er zo aan ergerde, kijk ik ze maar niet meer.
Maar die gedachten die je beschrijft, die zijn wel gebleven. Vooral met de kerst en nieuwjaar enzo. Daar heb ik eerlijk gezegd wel een hekel aan gekregen omdat al m'n vrienden en vriendinnen een relatie hebben en ik dus weer "alleen zit" (met m'n ouders, maar dat is ook niet alles).

Precies... het is niet zo dat ik alleen kerst en oud en nieuw moet vieren. Maar het is zo'n donker verlangen van binnen om dan ook je liefde met iemand te kunnen delen, dat ik wel MOET kijken. Misschien moet ik het dit jaar idd maar eens overslaan (All you need is love).
En weet je waar ik me dan helemaal aan irriteer? Aan die mensen (vaak jongens) die dan tegen me zeggen "Ik begrijp niet dat jij geen relatie hebt! Zo'n meisje als jij"...
Wat moet ik dáár dan weer mee? :s

Het houdt wel op. Dat idee van 'dit is hem niet'.

Ik herken me hier ook heel erg in. Genoeg aandacht, maar niet van de juiste personen. Over de feestdagen met kerst is het absoluut geen probleem, gezellig met de familie en in mijn familie komen (gelukkig) geen stelletjes van mijn leeftijd voor. Oud & nieuw is wel jammer maar dat vier ik gewoon met vrienden of ik ga thuis depri zitten zijn. Aan oud & nieuw heb ik sowieso een hekel (als je me vraagt wat het slechste gevoel ter wereld is dat mijn antwoord).

Je legt je lat niet te hoog vindt ik, ik wil eerlijk kunnen zijn onder alle omstandigheden en ik ga mezelf niet voor de gek lopen houden. Bovendien als je genoegen met " minder " zou nemen kom je er denk ik toch achter dat je daar niets mee opschiet, het is dan net of je een toneelstukje aan het opvoeren bent.

Je kan er ook het positieve van inzien (always look on the bright side): je kan je gang gaan, zometeen als je de juiste jongen tegenkomt zal het extra bijzonder zijn en ondertussen hou je jezelf gewoon bezig met andere leuke dingen (die je dan gewoon gezellig met een vriendin doet). En bij all you need is love denk je gewoon mijn tijd komt nog wel (bovendien gaat het ook niet om de gelukkigste relaties, je wordt er niet echt vrolijker van als je "ware" aan de andere kant van de wereld woont).

Ik zou dat als 'n complimentje zien.
Maar ja, wie ben ik?

Ik herken mezelf er niet in, maar ik kan me er wel wat bij voorstellen. Ik denk toch dat het best kan dat je TEveel verwacht aan een potentieele vriend. Kijk, als je er nou echt niets voor voelt of totaal niet verliefd bent, dan moet je er natuurlijk niet aan beginnen. Maar al ben je hardstikke verliefd op iemand, maar hij heeft toevallig niet, net als jou voorliefde voor cavia;s ( ik noem maar wat) dan zou ik toch echt voor hem gaan.
Maar een beetje eisen stellen mag natuurlijk best.

Dat weet ik ook niet natuurlijk haha!


En wat maanmeisje17 betreft.. (zoals ik al eerder zei) ik stel geen specifieke eisen.. ik eis juist een gevoel wat maar niet komt. Maar wel fijn dat je reageert!!

nou ja... je hebt iig geen vriendje alleen maar voor de heb... als je me vat;)

ik denk dat als je verliefd wordt dat dan al die eisen zowieso wel weg vallen... het kan best zijn dat je nog nooit verliefd bent geworden en dat is helemaal niet vreemd...
waarschijnlijk ben je gewoon te romantisch om genoegen te nemen met minder... niets verkeerd mee... en je moet ZEKER niet aan jezelf gaan twijfelen... ongeduld is waarschijnlijk het probleem... en denk dat veel mensen daar eerder last van hebben:) maar ja... je moet gewoon doen wat je gevoel je ingeeft ja

ow oeps.. mjah ik had niet het hele topic gelezen alleen je begin post. Maar dan wijzig ik mijn berichtje :P Als er een specifiek gevoel mist dan heeft het er niets mee te maken dat je te hoge eisen stelt. dat gevoel moet er wel zijn natuurlijk. In dat geval dus lekker wachten tot dat je HEM wel tegenkomt! Daar zul je zeker geen spijt van krijgen!

Precies :) heeft niks te maken met je 'eisen', maar of je verliefd op die persoon wordt.

Ik!

Iemand leuk vinden gaat nogal snel...maar verliefd worden is al heel wat anders.

*De woorden waar ik naar zocht* :)

Ik herken het wel, ik heb ook hoge eisen. Zo een beetje 1 op de 30 meisjes voldoet aan de uiterlijke eisen, en dan beging ik nog niet eens over het innerlijke

Uiterlijke eisen stellen blijf ik vaag vinden vaak omdat als je iemand pas meerder keren hebt gezien het uiterlijk van iemand gaat waarderen. Tuurlijk wil je dat iemand bepaalde uiterlijke kwaliteiten heeft maar om nou een lijstje te maken oid.

Idd goed gezegd!

Hmm rare topic. Ok ik heb ook niemand om kerst en oud&nieuw mee te vieren, maar ik zit gewoon bij familie/vrienden en ik kan me echt niet druk maken dat ik geen partner heb.

Oke op sommige momenten is het even wat minder, soms lijkt het echt of iedereen al iemand heeft maar dat soort momenten duren (bij mij) hooguit een avondje ofzo, ik kan me niet nu al druk gaan maken om kerst of oud&nieuw.

Nou ik heb wel mn lijstje, zo vind ik bijna alle meisjes die niet blond zijn gewoonweg niet aantrekkelijk. Ook kwa lichaam heb ik mn eisen, meisjes die niet 'Foto model waardig' zijn, zijn voor mij al niet meer boeiend

As u can see im very picky ;)

Never settle for anything that's not worth, you.

Ok haarkleur is misschien dom, maar opleidingsniveau vind ik toch ontzettend belangrijk, daarnaast is milieu ook gewoon ontzettend belangrijk zeker in extreme gevallen. Politieke voorkeur, links rechts gaat echt niet goed samen vaak...

Ik denk dat als je deze dingen niet in acht neemt, dat je dan absoluut genoeg neemt met minder, en dat zou niet hoeven...

Je moet natuurlijk niet gaan zeuren om dingen als haarkleur...

Ik herken mezelf hier wel in eigenlijk :o Ben 17 (ben over ongeveer een half jaar 18) en heb nog nooit een relatie gehad, zelfs niet eens met iemand gezoend :s
Er zijn volgens mij wel een paar jongens die mij leuk hebben gevonden, maar die vond ik ook allemaal niet goed genoeg. Dat heeft echt niet alleen aan mij gelegen: zo was er eentje die zo wanhopig bezig was dat ik 'm wel moest afwijzen en nog eentje die me gewoon aan het stalken was. Verder heb ik ook gewoon een keer vette pech gehad, doordat we elkaar gewoon zijn misgelopen.
Volgens mij stel ik niet te hoge eisen, maar het moet gewoon een bepaald persoon zijn waar ik echt verliefd op word. Wat dat betreft geloof ik in liefde op het eerste gezicht: als ik met een jongen kennis maak, kan ik eigenlijk al gelijk zeggen of ik verliefd op 'm zou kunnen worden. Heel zwart-wit, maar ik kan het niet helpen. De rest vind ik dan eigenlijk niet goed genoeg voor een relatie als je het zo wil zeggen.

Ik ben zelf erg links. Maar als een meisje juist heel rechts is, en dat ook nog eens goed kan beargumenteren is ze mijn droomvriendin :cool:

En wat voor eisen stel jij aan een jongen?
N's kijken of ik (willekeurige forummer) daaraan kan voldoen ;)

Tot u dienst (y)

aan de ene kant denk ik, ja...
aan de andere kant, nee

ik had eens een vriendje die inderdaad uit een ander milieu kwam dan ik en uiteindelijk is het, mede daarom, uitgegaan. maar het ging wel eerst een half jaar goed

een vriendin van mij die zelf vwo heeft gedaan heeft al 3 jaar verkering met een jongen van de mavo... het gaat dan meer om overeenkomstige interesse's dan echt opleidingsniveau.
als je bijv. psycholoog wil worden als vwo'er en je als mavo-er sociaal pedagogisch werk wil gaan doen, dan zit je toch wel een beetje op een lijn...

links rechts ben ik oneens.
ik ben rechts, mijn vriendje is heel links, we hebben er wel eens discussies over, en we kunnen ons beiden vinden in elkaars standpunten, doch blijven bij die van onszelf...
ach weetje, als hij later veel geld verdient wordt ie vanzelf wel rechts, al zijn prietpraat van nu is toch vooral ideologische onzin ;) :D

int begin van een relatie vind je diegene leuk,knap,lief bla bla bla.

maar als je iets langer met diegene hebt begin je steeds meer om diegene te geven. en na 3/4 maanden hou je ECHT van diegene als t een beetje klikt.

je moet het misschien eens een keer uitproberen....



hmm ik merk nu dat ik iets heel doms aant vertellen ben zo theoretisch :) maar t was bij mij het geval.

Sorry hoor, maar 1 op de 30 is niet kieskeurig :)

Tja, dat is het grote probleem met mensen die nog nooit een relatie hebben gehad... je stelt een beeld van je ideale partner voor... nou, dan kun je lang wachten... op iedereen valt wat aan te merken en niemand lijkt precies op jou...

Haha... tsja, wat voor eisen stel ik dan.
Het zijn niet zo zeer eisen eigenlijk. Het is het plaatje wat moet kloppen. Ik hou ervan als ik echt heel open met een jongen kan praten, over wat dan ook, muziek, relaties, politiek, filosofie en ook sex. Ik vind het gewoon fijn als er geen taboes zijn. Daarnaast vind ik het heel erg belangrijk dat de desbetreffende jongen en ik een beetje op één lijn zitten wat betreft humor. Je moet toch met elkaar kunnen lachen?
Qua uiterlijk heb ik maar 1 eis en dat is dat een jongen uitstraling heeft, echt een blik die gewoon de aandacht trekt.
Ja dit klinkt misschien een beetje vaag, maar dat een jongen uitstraling heeft naja.. het is gewoon heel persoonlijk wat jij zelf onder uistraling verstaat denk ik.
Meestal als ik een jongen leuk vindt heeft ie bruin haar, maar ik vind ook wel eens jongens leuk met blond haar. De kleur haar maakt me dus ook niet zoveel uit. (Leuk vinden = dus niet verliefd zijn hé :) )
Als hij zich maar goed verzorgt. Lekker geurtje, tanden poetsen... Je weet wel!! Van die dingen die vanzelfsprekend zijn!! Toch?!
En dan heb je nog eerlijkheid, vertrouwen, enz.. maar dat vind ik ook vanzelfsprekend. Wie wil er nou een oneerlijke jongen?
Wat opleiding betreft maakt het me in principe niet zoveel uit. Als hij maar een soort van doel in z'n leven heeft. Als hij maar iets wil bereiken. Bv. hij heeft alleen een mavo diploma, maar wil onwijs graag (weet ik veel) leraar/journalist of wat dan ook worden. Stel hij wil dat.. en hij gaat ervoor. Dat vind ik mooi. Of het hem uiteindelijk lukt boeit mij niet zo. Maar dat hij 'the spirit' heeft om ervoor te gaan, dat hij dus niet zomaar opgeeft, dat vind ik belangrijk. Zo ben ik ook, dus dat is wel prettig. Anders irriteer ik me denk ik alleen maar.
Ohja, en een leuke bijkomstigheid is als hij muzikaal is, want muziek is mijn leven. Maar... ik wijs geen jongen af omdat hij niet muzikaal is, het zou gewoon leuk zijn om je passie te kunnen delen.

Nounou, het lijkt zo wel heel veel wat ik heb geschreven allemaal! Maar dat valt toch nog wel mee?