Stelling: Alle mensen zijn op zoek naar geluk
 

Eens of oneens?

oneens. Zeker als een uitspraak die jij deed waar is.

Eens, emotie is de beteugeling van de geest door het lichaam.

Welke uitspraak dan? Ik ben het er zelf namelijk wel mee eens? :confused: :D

Oh wacht je bedoelt "Wie niet zoekt, vindt"? Ja, dat klopt, maar als je dan "oneens" zegt, ga je ervan uit dat er mensen zijn die iets anders dan geluk zoeken of dat er mensen zijn die gelukkig zijn. Is dat wel zo?

De Boeddha had het over nirwana als de grootste staat van absolute onwrikbare gelukzaligheid. Toen Boeddha die staat bereikt had, was hij echter geen mens meer.

Trouwens, ik beweer ook niet dat iemand geluk heeft gevonden, als mensen geluk zoeken, vinden zij misschien wel nooit nee. Ook Boeddha begon eigenlijk met zoeken, pas toen zijn begeerte tot vinden uitgedoofd was en hij stopte met zoeken, vond hij.

hoe verhoudt zich die laatste uitspraak tot mijn stelling?

Ik ga er inderdaad vanuit dat er mensen zijn die gelukkig zijn.
Om maar een citaat van een plaatselijke dakloze aan te halen: "hij die gelukkig is, heeft geen geld nodig."
Ik ben er van overtuigd dat er op deze wereld levensgenieters zijn die totaal niks nodig hebben en intens gelukkig zijn.

Die dakloze heeft natuurlijk gelijk, maar hoe weet je of iemand gelukkig is? Is iemand gelukkig als denkt dat hij gelukkig is?

Dit is trouwens wel enigszins off-topic.

Om on-topic te blijven: Zijn er mensen die geen geluk nastreven, dat wil zeggen, mensen die ongeluk nastreven? Mensen die geen geluk zoeken?

je hoeft het toch niet na te streven?
Misschien zijn er wel mensen die helemaal nergens naar op zoek zijn. Of in ieder geval niet naar geluk. Betekent niet dat ze ongeluk nastreven.

Dus:
Mensen zoeken geluk of
mensen zoeken niet en zijn gelukkig

zijn er ook nog andere mogelijkheden? :)

nee.
"Mensen zoeken niet en zijn ongelukkig" gaat denk ik niet op, omdat ongeluk meestal de basis is voor het streven naar geluk...

Ok. Maar die mensen die niet zoeken...is het dan toeval dat zij geluk vinden, dat zij gelukkig zijn? Waarom zijn ze gelukkig?

Zijn ze überhaupt gelukkig? Dat je niet zoekt hoeft ook niet te betekenen dat je gelukkig bent. Je kan ook in het grijze gebied tussen geluk en ongeluk zitten.

alle mensen zijn op zoek naar geluk maar sommigen niet omdat ze geluk gevonden hebben.

Ja ik denk dat mensen geluk zoeken, omdat dat de hele motivatie is waarom de hele realiteit bestaat, dus ook de mensen.

Alle realiteit bij elkaar vormt een bewust intilligent wezen, wat ik God noem. De motivatie voor creatie is zodat deze intilligentie zichzelf kan ontdekken, wat eindeloos door zal gaan. Ik geloof daarom dat wij mensen onze delen ontdekken, alles en iedereen wat bestaat is in welke vorm van realiteit dan ook, god. Er is 1 ding wat ALLES met elkaar in gemeen heeft op dit level: alles bestaat.

Een beetje gelukkig? Kan geluk iets zijn wat af kan glijden? Kan er aan iets onwrikbaars gewrikt worden? Niet volledig gelukkig lijkt mij ongelukkig. Maar goed, laten ervan uitgaan dat er mensen zijn die een beetje gelukkig zijn maar nog niet helemaal. Gaan ze dan niet verder zoeken?

Niemand kan dus geluk vinden? Want als iemand geluk zou vinden zou dat betekenen dat hij óf niet eindeloos door zou gaan óf zou afglijden naar een minder gelukzalige toestand...

Niet een beetje gelukkig. Niks. Jezelf niet ongelukkig voelen maar ook niet gelukkig.
Misschien dat ze dan inderdaad op zoek gaan.

Dus dan zijn alle mensen wel op zoek naar geluk?

Nee :D

Alleen zij die het nog niet gevonden hebben... :p

Je zegt dus wel dat mensen die nog ergens tussen ongeluk en geluk in zweven waarschijnlijk op zoek zullen gaan naar (meer) geluk. Dat betekent dus dat alleen mensen die daar niet meer tussenin zweven het volmaakte geluk gevonden hebben, stoppen met zoeken? Ben je überhaupt nog mens als je het volmaakte geluk gevonden hebt? Als je boven alle mogelijke dingen die je kunnen deren bent uitgestegen en boven al gelukkig bent?

In feite doen mensen altijd wat hen gelukkig maakt. Ook al was men erop uit te doen wat ongelukkig maakt, dan nog schepte men er behagen in dat te doen.

Misschien dat je op een gegeven moment gelukkig genoeg bent?

Bij volmaakt geluk zul je idd geen mens meer zijn. Denk ik.

interessante topic.

Maar mensen die nog niet volmaakt gelukkig zijn maar wel gelukkig genoeg, zoeken wel behoud van hun geluk, omdat ze een bepaalde waarde hebben vastgesteld waaraan hun geluk moet voldoen, dus in principe zijn er dan nog steeds bezig met hun geluk.

wel bezig met geluk, maar niet meer op zoek naar geluk.

En als iemands kind nu overlijdt en hij daardoor net wat minder gelukkig is? Dan moet hij weer opnieuw op zoek naar geluk! Dan hebben we het dus nog steeds over een relatief geluk dat zeer fragiel is.

hmm, voor dat ik antwoord geef:... Kan het zoeken naar geluk een passief proces zijn?

Als je bedoelt dat je je er niet van bewust bent, ja, dat denk ik zeker wel. Neem nou een alcoholist. Die zal geluk zoeken in de drank maar in feite heeft hij dat niet door. Of neem zou zoiets als jeuk: ik krab omdat ik er dan geen last meer van heb, en dat maakt me gelukkig.

In dat geval zal ik de hele stelling opnieuw moeten beantwoorden met een 'ja'.

:D

Ik ben het met de stelling eens. Iedere beweging die je maakt, ieder geloof dat je hebt en ieder woord dat je spreekt komt voort uit het gelukkig willen worden.

Ik heb trouwens wel een vraag over het onbewuste, want daar zit ik een beetje mee. Hoe weet jij waarom iemand iets onbewust doet? Ik bedoel, als die persoon zich er zelf niet eens van bewust is, hoe kun jij dat dan zijn?

Ik ben het er wel mee eens denk ik. Ik ben ook best wel een voorstander van het egoisme (filosofische stroming die zegt dat ieder mens altijd zijn eigen belangen nastreeft, in al zijn handelingen)

Als je 'geluk' interpreteert als 'persoonlijk welzijn' dan denk ik dat de stelling zeker opgaat.

Nee, die toestand van geluk word bereikt als iemand zichzelf steeds ontplooit en blijft groeien, en blijft ontdekken hoe ze opgebouwd zijn. Het is ever-new-joy.

Oh ja, stom, ben ik vergeten mijn definitie van geluk erbij te zetten.

Onder geluk versta ik een gevoel. Eigenlijk allemaal verschillende gevoelens, maar die gevoelens hebben allemaal 1 ding gemeen en daarom noem ik die hele groep gezamenlijk geluk. wat ze gemeen hebben is dat ze 'prettig' aanvoelen. Of je iets prettig vind weet je zelf wel te herkennen.

reagerende op franse imbiciel. iedereen zoekt naar geluk, en dat maakt iemand gelukkig. het is te hopen dat niemand geluk vind voor hij dood is, want anders heeft hij geen doel, en is hij dus ongelukkig.

het bekende verhaal dus.
niet het doel maar het streven is het doel (met Doel=geluk)

:confused: Dus alleen door geluk te zoeken wordt men al gelukkig? Het vinden of het realiseren van het doel doet er niet toe?

nu, het ligt natuurlijk lastig, want tijdens het streven naar geluk voel je je toch al fijn. maar aan het grote geluk is enkel tijdens het behalen ervan leuk. daarna verveel je je kapot.
realiseren van doelen is natuurlijk goed, maar geluk kan dan nooit je doel zijn, omdat geluk de mate is van hoeveel doelen je nog wilt bereiken. het bereiken van doelen is goed, zolang je er daarna nog hebt.

Eens.

Ik denk dat alle mensen op zoek zijn naar een bepaald geluk, iets dat voor hun positief is en bepaalde mate van voldoening geeft. Sommige mensen weten wat geluk voor hun betekend, waar zij dit kunnen vinden. Anderen hebben hier geen idee van, zij dwalen dus eigenlijk rond, op zoek naar iets waarvan zij niet weten hoe het eruit ziet of waar het te vinden is.

Het ligt er aan hoe je geluk interpreteerd. Ik zou geluk zien als 'persoonlijk welzijn', en dat kan je niet realiseren door het slechts na te streven, je moet het ook ervaren. Geluk is meer dan alleen een doel, het is meer een 'overall feeling' (sorry daar weet ik geen goede nl. term voor)
Ik ben het wel met je eens dat je geluk nastreven altijd als doel moet houden.

Mijn excuus voor de wat late reactie. Zintuiglijke waarnemingen tezamen manifesteren zich in wat we noemen: het bewustzijn. Dieren (waaronder dus ook mensen) hebben een bewustzijn nodig om te kunnen overleven in hun (dynamische) omgeving. Eén misstap en je bent er geweest. (Voor planten geldt dit bijvoorbeeld al veel minder, aangezien die geen stappen kunnen maken.) Het bewustzijn zorgt voor de benodigde interpretatie van waarneming.

:) Net zoiets als: je kunt niet doen wat je niet wilt, want als je dat doet, doe je alsnog wat je wilt. Verlangen is de drijfveer van het bewustzijn. En via emotie, waarin die begeerte zich uit, staat het lichaam indirect vaak toch aan het roer van de geest. (het bewustzijn) In plaats van andersom. De geest kan het lichaam met enkel wilskracht besturen, maar die wil moet er wel zijn. Het hele functioneren is hierop gebaseerd, dus moet men het (in de juiste context) wel met de stelling eens zijn.

Je kan natuurlijk ook het tegengestelde bereiken: door op zoek te gaan naar geluk, kan je je ongelukkig gaan voelen als je het (subjectieve) ware geluk niet kan vinden. Een zoektocht naar geluk kan je m.a.w gedesillusioneerd maken, als je niet slaagt in je zoektocht.

er is een loesje poster die ik hier erg mooi bij vind passen

geluk is geen punt
maar een richting

Logischerwijs is de opvatting dat zulks -de mens streeft (slechts) welzijn na- niet het geval is zonder merite. Derhalve verenig ik mij met het ook door u gepostuleerde bevestigende antwoord. :)

Eens, ieder mens streeft naar geluk. Dit echter niet altijd op duidelijk herkenbare manieren. Een monnik probeert bijvoorbeeld geluk te vinden door eenwording met god.

lullig, in een topic over geluk. overigens, ik wordt meer ongelukkig van dat kleurtje