verlatingsangst
 

heeft er iemand misschien meer informatie over verlatingsangst, symptomen, redene, wat je eraan kan doen enzo, kvin nl niet zo veel op inet!

verlatingsangst

bindingsangst

Best veel zoekresultaten. En misschien kan je ook eens in de bieb kijken?

ja maar dat verlatingssangst gaat vooral over honden die niet uit hun nest durven :p

Ik zie niks over honden op de eerste en de tweede pagina...de rest ga ik niet ook allemaal bekijken.

de 2e wat ie vind is al over honden

De tweede is al over honden? :confused: Klik er eens op en lees de site eens goed.

[edit]Bij verlatingsangst gaat de tweede idd over honden, zie ik net. (En wie noemde het nou 'verlatingangst' wat je had, jijzelf toch zeker? ;) :p) Als er daarbij veel over honden gaan, dan lees je die sites niet, bij bindingsangst staan ook genoeg sites (788, dat heb je toch niet één, twee, drie doorgelezen, denk ik, en bij die andere zullen er ongetwijfeld ook wel wat staan (van eerste twee pagina's gaan 15 van de 20 sites gewoon over mensen bv)). En als het allemaal nog niet genoeg is: ga naar de bieb en leen boeken.[/edit]

vraag maar wat je wil weten :)

*knows a lot about it*

bij mij gaat het goed todat ik merk dat het serieus begint te worden, dan ga ik me juist af sluiten, word ik bang
en wat verlatingsangst betreft dat heb ik heel erg bij mij vriend mijn vrienden familie wat dan ook
als ik ruzie met ze heb zie ik zo heel de wereld onder me vandaan zakken
maar ja wat je er tegen kan doen, dat weet ik nog steeds niet

over bindingsangst... ik doe meestal zodra het wat zou kunnen worden bewust iets waardoor ik het 'verknal' zegmaar: niet meer reageren op telefoon/email/sms, of bij een date wegdraaien als hij wil zoenen ofzo... dan voelt het gewoon ineens superfout. is dat bindingsangst? en kun je daar wat aan doen? :(

ik heb allang verlatingsangst, sinds 2 jaar issut vastgesteld...

@Nescio

Dat ligt eraan, waarom voelt het fout opeens? Daar moet je naar kijken, want dat is hierbij erg belangrijk. Voelt het opeens alsof je iets wordt opgedwongen, of ben je bang dat het toch weer fout gaat? Of is het omdat het gewoon niet meer goed voelt door andere dingen, je wilt geen relatie enz..

DD

goeie vraag, DD. weet niet, ik heb altijd wel leuke redenen om niet te willen - en het ligt natuurlijk altijd aan die ander en nooit aan mij.. ;)
maar uit het feit dat het nog nooit wel gelukt is kun je denk ik 2 conclusies trekken:
1. ik val op de verkeerde jongens, of
2. het ligt om een andere reden aan mij
en dan ben ik toch geneigd tot het tweede... vooral omdat ik degene ben die het ene moment nog heel enthousiast is en wel mee naar de film wil en weet ik veel wat - en dan hoop ik ook echt dat het wat wordt - en het volgende moment niet meer.
maar misschien is dat wel gewoon het moment waarop ik besef dat het niks gaat worden en ben ik 'mister right' nog niet tegengekomen... ik weet het niet.
maar het valt wel op dat ik ondertussen super-amicaal met al mijn mannelijke klasgenoten, vrienden etc. omga - om maar niet de indruk te wekken dat ik uberhaupt verliefd op ze zou kunnen zijn, en verder alle mannelijk contact (behalve met familie etc. natuurlijk) zo veel mogelijk vermijd...
kan ook zijn omdat ik niet durf ofzo - of bang voor consequenties - bang om 'niet vrij' te zijn in een relatie... nogmaals: ik weet het niet (goh, mijn stemming past wel weer lekker bij mijn alias).
x nescio :|