Wachten
 

Beeld je in:
zij staat in het midden,
in het gras,
dan water,
dan bomen,
kleine druppeltjes op de bladeren.
Niets bijzonders, gewoon mooi,
en zij gelooft het wel,
dat is alles.

Ze hoeft niet meer te wachten;
alles wat ze nu nog doet
is doen alsof.

Nee, sorry, ik vind het niks.

Akkoord.
Danku (y)

Tot hier vind ik hem mooi.

Hij is niet slecht, hoor, het is wel iets waarbij je je de situatie goed moet voor de geest halen. Wat ik wel zou doen is bij die 'zij gelooft het wel' de 'wel weglaten', ik weet dat je het zo extra benadrukt maar het is eigenlijk wat overbodig.
Ik vraag me eigenlijk af hoe je er op komt... het roept alleszins mooie beelden op, maar wat bedoel je er eigenlijk mee?

Dit stukje mist kracht vind ik, daardoor wordt het hele gedicht een stuk minder mooi. Verder vind ik hem goed, zoals je altijd schrijft.

Als het je lukt, moet je eens het liedje "Two Days in February" downloaden van de Goo Goo Dolls. Het gedicht is een beetje daarop geïnspireerd.
En het grappige is: ik bedoel hier dus helemaal niets mee. Het is puur het oproepen van een beeld. Het gaat tegen het idee in dat poëzie altijd iets moet bedoelen. Ik heb bij jou een beeld opgeroepen en daar gaat het mij om.

Ik vind em mooi. :)(y)