twee gedichtjes
 

Met je blauwe handen
kleur je
door de bossen
van lichtgevroren gras

lentelend
kijk ik toe

en plagend
bereik je
de schaduw
van onze zomer

om mij vanaf de breedste tak
de liefde toe te zwaaien

- - - - - - - -

Langs de schillen
van het clementijntje
pel ik me
waakzaam
door jouw gangen

en bed ik me
in de genegenheid
opdat ik jouw
nieuwe wonden
met ijzeren zorg
bevestigen kan

Ja! Zo leuk. Vrij.

Vrij??? :confused: ;)

Soms denk ik dat je iets teveel de tegenstelling zoekt, iets teveel, maar toch is het leuk, zoals Orchid zegt, vrij, je gebruikt heel veel leuke woorden: "lentelend", "bed", "clementijntje". Ach, die tegenstellingen en het choqueren passen ook wel bij je speelsheid. Leuk!

Ja, wat hij zei. :p

ja het komt inderdaad heel nonchalant, en speels over. Da's knap hoor :). Erg leuk om te lezen, dat geldt voor allebei.

Alhoewel ik niet helemaal zeker weet waar het over gaat, spreekt de tweede me toch meer aan. Die zegt meer, de eerste komt net iets te beschrijvend op me over. De tweede heeft door kleine stukjes als 'genegenheid' of 'ijzeren zorg' toch iets meer sfeer vind ik. Maar die eerste is niet slecht ofzo, ze zijn allebei behoorlijk goed, maar de tweede spreekt me net iets meer aan.