Onze Vader
 

Je zweeft vanaf
het keukenrek
de deuropening
door

en dwarrelt
van verdriet
mijn troostige armen
in

maar geen
van al mijn tranen
weet jou
vast te houden

en overal
klim je
langs het bladerdak
de wereld uit

Wat een goed einde, ja ja, erg mooi gedicht!

Helemaal mee eens. Je maakt me heel nieuwsgierig wat betreft de verbinding tussen titel en inhoud. Maar als het je beter lijkt daar geen uitleg over te geven, niet doen.

Persoonlijk dacht ik dat het over God ging? Of heb ik het mis?

Letterlijk in de inhoud?
Okee, daar was ik dus even benieuwd naar. :D

Het kan ook zijn dat ze haar eigen vader een soort 'goddelijke kwaliteiten' geeft, ook doordat hij kan zweven en de wereld uit kan klimmen.

En ik vind het gedicht goed. Ongelooflijk dat je zo jong bent.

Ja, vooral dat laatste is iets om me volmondig bij aan te sluiten. Laat dit niet vallen; wellicht heb je talent (naar mijn idee wel dus).

Wel euh... :o Oppassen dat ik geen grootheidswaanzin krijg :D
Oh ja, ik heb het wel degelijk over God. :cool:

hmhm, erg mooi gedicht.
Ik geloof zelf totaal niet in God, maar toch vind ik je gedicht mooi om te lezen. Dat zegt wel wat:)

Orgineel vooral, goedlopend, Mooi verwoord hoor!