Loslaten van het verleden
 

Die pijn in je ogen
het verdriet om je verleden
je kan het niet loslaten,
je hebt zo geleden
en het hield maar niet op

jaar na jaar
staads opnieuw hadden ze je te pakken
iedere keer een andre excuus
maar nooit liet je de moed zakken
je ging altijd weer gewooon door

Later nieuwe kansen
je kon weer opnieuw beginnen
het zou nu vast voorbij zijn
en je zou je verdriet kunnen overwinnen
het zou allemaal goedkomen

helaas, het verdiet kwam terug
nog erger dan voorheen
het waren nu de mensen die je dierbaar waren
het liep allemaal zo uiteen
het was gewoon niet eerlijk

Die pijn in je ogen
je had verwacht
het los te kunnen laten
achteraf bleek dat niet te zijn
het zou je nooit verlaten
het zou je altijd bijblijven.

Waarom plaats je een gedicht dat zo op inhoud gericht is op een forum waar over het algemeen veel minder op de inhoud dan op de vormgeving wordt gelet?

:) Niet aanvallend bedoeld ofzo, als je het juist hebt geplaatst omdat je kritiek wil op de vormgeving enzo, dan wil ik dat graag geven, maar het komt op mij over alsof dit gewoon iets is wat je kwijt wilde en dat de vormgeving geen rol heeft gespeeld bij het schrijven.

Ik hoopte eigenlijk wel op kritiek... :)

Ik ben ook van mening dat dit beter in het gedichtentopic van Psychologie past. Je verwoording is weinig poëtisch en 'schrijven is schrappen'. Dat maakt niet dat het niet mooi is wat je geschrijft, dat je niet mee kan voelen met het gedicht, maar zoals Jsoes zegt, de letterlijke inhoud is bij jou veel belangrijker dan de poëtische vorm. Zo komt het toch over.
Echt kritiek op de vorm kan er ook niet gegeven worden, ten eerste gaan mensen bang zijn je te kwetsen of voor jou belangrijke elementen te niet doen, ten tweede zou je het moeten gaan herschrijven vermits het te letterlijk is, zich baseert op een gekunstelde rijmvorm en je weinig of niets schrapt.
Begrijp me goed, MissMe, als pure uiting van een gevoel en met de aandacht op de inhoud gericht, is dit geen kwade tekst.

:) Ok, ik vind hem niet zo mooi eigenlijk, je blijft een beetje hangen in het standaard taalgebruik, heb te vaak van dit soort gedichtjes gelezen om er nog echt van te kunnen genieten. Verleden/geleden rijm vind ik niet zo mooi. Andre moet volgens mij ander zijn ;) . Eerste strofe staat ook: je kan, terwijl de rest allemaal in vt is. De laatste regel van je gedicht is ook een beetje dubbelop, je zegt precies hetzelfde als in de eennalaatste regel.

Dat schrijven is schrappen klopt idd wel :bloos: :)

Het is niet echt ' uit mezelf " gekomen... Ik heb te veel na zitten denken..