diptiek voor Panthea
 

1

Langs je heupen
glijdt het kleed
ontrafeld door je vingers
van Perzische woede berust

en met je schoonheid
komt jouw inborst
als fijngesponnen weefsel
hun ogen tegemoet

opdat van soldaten
mensenkinderen, de muzen
harstochtig bezingen
dat Aziës mooiste
in jou geboren is

2

Benevelend komt het afscheid
jouw bange richting uit
en voert jouw lieveling
wat dichter bij de dood

en waarom volg je, Panthea
bezoedel toch de wagen niet
waarin je jouw verdriet
nog te rusten leggen moet

laat je voeren naar Paktolos
en neem die zilveren zoetheid
die ook jou zal brengen
naar waar Thanatos heerst.

Ik vind het mooi verwoord, bijzonder. Verder leest het fijn. Qua inhoud; gaat het over een soort van Griekse mythologie/verhaal? ik heb daar verder geen kennis over, maar dat kwam in mij op.

Abradatas en Panthea is een stuk uit Xenophon's Cyropaedie (ja, nu weet je veel :p ). Abradatas is koning van Susa, Panthea is zijn vrouw, hij vecht tegen Cyrus de Oudere samen met de Bactrische koning. Hun kamp echter ingenomen, Abradatas is er niet, maar Panthea wordt krijgsgevangene. Door haar schoonheid wordt ze uitgekozen als oorlogsbuit van Cyrus de Oudere, deze respecteert haar echter en haar man loopt over naar het kamp van Cyrus. Abradatas sneuvelt in een gevecht tegen de Egyptenaren en wordt begraven nabij de Paktolosrivier, voordat hij begraven wordt pleegt echter Panthea zelfmoord en ze worden in eenzelfde tuniek begraven.

ik zou graag willen weten wie of wat Thanatos is (mooi gedicht)

de dood