![]() |
Splinters (2)
Het adembenemende einde,
een hoger hoogtepunt dan wat in hogere sferen gewetenloos is verzonnen. Zo mogelijk heviger dan elfhonderd ejaculaties en een eicel die van gekheid niet meer weet naar wie haar armen moeten reiken. Alles afbrekend wat maar breekbaar is, het breekt je, doorboort je gezonde, volstrekt overschatte verstand en dan begin je weer bij nul. Ik ruik de eenzaamheid. Het leven van de lezer is zwaar en spetterend, niet waar? Je voelt vanzelf wel wanneer je afdwaalt –FLITS- Je was in slaap gevallen, je kwijnde weg dacht je dat verlossing soms zo simpel was te vinden, gewoon doodgaan? Lijden zul je, branden en Ik blus alles, Ik ben het water en de afgrond, Ik span netten, verbind de ene berg met de andere en trek ze dan zo ver naar elkaar toe dat je kruipend de overkant haalt, dan ben je in principe al geknield. Als je wil, mag je dan opstaan en verder gaan, Ik blijf staan en droog al je tranen. Ik wel, Ik heb geen breedbeeld nodig; Ik bén de horizon. Ik sterf elke dag zo’n zesentwintigduizend maal. Soms wat meer, soms ook veel meer en mocht je denken dat Ik pijn heb, wees niet bang, Ik ken geen pijn, Ik maak de cirkel af, elke dag zo’n zesentwintigduizend maal, soms wat meer en als je knikkebollend toegeeft, neem Ik je mee. Openbaring 7:16-17 |
Alhoewel ik het erg leuk vind om eens iets in een andere stijl van je te lezen, vind ik deze niet zo geweldig. Het is te veel van het goeie zeg maar, daardoor wordt het een beetje saai. Je taalgebruik is erg sterk, op een puntje na:
Zo mogelijk heviger dan elfhonderd ejaculaties en een eicel die van gekheid niet meer weet naar wie haar armen moeten reiken. Geeft wel goed de inhoud weer, maar mist de sfeer die de rest van het gedicht wel heeft, kan het moeilijk precies aanwijzen, maar ik vind het niet prettig lezen. Maar eigenlijk vind ik alleen het taalgebruik ontzettend mooi in dit gedicht, verder niet. |
Ik weet geen passender woord dan 'gaaf'.
Hoewel ik het persoonlijk niet zo heb op ejaculaties. ;) |
Citaat:
Dat stukje was om aan te geven hoe ranzig en schaamteloos de wereld binnen dit gedicht is. Taalgebruik is dan niet eens het belangrijkste, het gaat mij meer om het scheppen van een wereldbeeld binnen de context van het gedicht. Misschien moet ik juist de leesbaarheid nog wat sterker aan bod laten komen. Wat meer gieten tot een lekker gedicht. Danku! :D |
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 02:41. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.