Vertellen of niet vertellen..
 

Ik heb een klein probleempje waar ik de laatste tijd continue aan denk. Vrienden die ik om advies vraag, hebben allemaal een andere mening. Dus ik dacht, ik val ze er op Scholieren eens mee lastig :p Komt ie: Ik ben een lange tijd verliefd geweest op een vriend van mij (ik noem hem even Pietje ;) voor het gemak). Hij gaf mij ook de indruk dat dit wederzijds was, maar op de 1 of andere manier hebben we nooit ('echt') gezoend of elkaar iets verteld. Maanden later kreeg hij een vriendin (die 'relatie' heeft trouwens maar een maand geduurd), en toen heb ik maar voor mezelf besloten dat hij waarschijnlijk nooit verliefd op me is geweest en dat ik hem uit mijn hoofd moest zetten. Nu is het zo dat ik een enorm lieve jongen (die ik even Jantje noem) heb leren kennen. Ik vind hem erg leuk, en dus is het iets makkelijker om Pietje uit mijn hoofd te zetten. Maar toch is er 'iets' dat me tegenhoudt om met Jantje verder te gaan dan vriendschap.
Ik denk persoonlijk dat dit is, omdat ik nooit zekerheid heb gehad over de gevoelens van Pietje ten opzichte van mij. Ik ben altijd blijven twijfelen over zijn acties. 'Dit zeg je niet tegen iemand waar je alleen maar bevriend mee bent' en 'dat doe je niet bij iemand waar je niks voor voelt', denk ik continue. Ik heb het idee, dat ik nooit volledig voor Jantje zal kunnen gaan, als ik me continue blijf afvragen hoe het verder had kunnen lopen tussen Pietje en mij als ik er energie in had gestoken.
Kortom : Moet ik me erbij neerleggen dat het stom was dat ik nooit iets heb verteld aan Pietje, en proberen verder te gaan en me te 'storten' op Jantje?
Of moet ik Pietje vertellen wat ik voel(de) met het risico hem kwijt te raken (wat ik absoluut niet wil, want hij is echt gi-ga belangrijk voor me)?
En zo ja, als ik het Pietje ga vertellen: hoe breng je zoiets in vredesnaam?
Zijn er hier mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt? Zo ja, wat hebben die gedaan..?

Hehe dat is een moeilijke. Ik herken mezelf wel een beetje in jouw verhaal. Ik denk dat je het toch een beetje zelf moet inschatten, geeft ie duidelijke singalen dat hij je nog wel ziet zitten of behandelt hij je net zo als de rest van zijn vrienden? (Het probleem is vaak als je verliefd bent je veel dingen als singaal gaat zien) Het beste is natuurlijk om het subtiel te vragen. Bij mij was het iig slimmer geweest als ik optie jantje had gekozen :p.

Ik denk dat het wel het eerlijkst is ten opzichte van Jantje om eerst uit te zoeken wat je voor Pietje voelt. Anders krijg je waarschijnlijk nooit een volwaardige relatie met Jantje. Vertel dus tegen Pietje wat je voelt. Als het echt een goede vriend is zal hij je hier echt niet om laten vallen. Bedenk wel dat als je van Pietje te horen krijgt dat hij niets voor je voelt dat het ook wel erg lullig is naar Jantje toen om je dan maar op hem te storten, als je het verhaal nog begrijpt :P

maanmeisje heldin :D ;)

ja duidelijk helemaal met dr eens. het zou gewoon nooit helemaal tusse jou en J kunnen kloppen als je nog onzekerheid over P hebt.

ik volg maanmeisje ook :)

ik zou zeggen kijk eens hoeveel je nog voelt voor Pietje want als je nu wat met Jantje zou beginnen zul je je altijd blijven afvragen hoe het nu juist geweest zou zijn met Pietje... en misschien als je dan wat begint met Jantje zonder dat je wat weet van Pietje en je hebt een keer ruzie of zo... dan durft het wel eens de richting uit te gaan van hoe zou het nu geweest zijn met....

Tsja. Laat ik het zo zeggen: als Jantje er niet was geweest, was ik nu nog verliefd geweest op Piet.

Ik zie mezelf over 10 jaar ook niet echt met zoiemand als J., maar met een P.

Probeer Pietje, dan Jantje. Hang de slet uit, waar ben je anders vrouw voor.

Alsjeblieft, wees eerlijk. Juist met pietje moet je eerlijk en open kunnen zijn hierover. Hij zal het vast begrijpen.Maar ga niet de rest van je leven afvragen wat er had kunnen gebeuren, dat is ook tegenover Jantje niet eerlijk.

Je zegt zelf al dat je jezelf niet ziet met iemand als Jantje over 10 jaar. Waar is dat gevoel dan op gebaseerd? Dat ie 'toch wel lief' is en daarom toch wel een poging waard? Want dat is absoluut een slechte begininstelling in een relatie. Dan kan je beter Pietje proberen te krijgen en anders niemand.
Probeer in ieder geval duidelijkheid te krijgen van Pietje, je zegt dat je hem niet kwijt wilt, maar blijf je echt niet hangen bij hem omdat je hem stiekem toch wel wil? Vaak gaan dat soort 'vriendschappen' juist door de verliefde kant over zodra er duidelijkheid is over het gevoel. Bovendien denk ik niet dat hij er een probleem van maakt als hij weet dat je hem leuk vind, gevleid worden is nooit erg.

:D

Vertel je gevoelens tegen die pietje. Anders vraag je je steeds af hoe het geweest zou zijn met hem.
Zeg dat je een tijd verliefd op hem was al. en of dat wederzijds is.
Zo niet...moet je doorgaan. en je afvragen of je wel echt verliefd ben op die andere gast..maar misschien kan je dat nog worden als je die pietje helemaal uit je hoofd zet.

Ik heb trouwens hetzelfde meegemaakt

Ik zou in ieder geval niet achter Jantje aangaan, omdat uit alles wat je zegt blijkt dat je hem niet helemaal voor 100% ziet zitten, en je dus ook nooit een 100% relatie met hem zult krijgen. Ik denk dat je hem alleen "leuk" vindt om Pietje te vergeten. Wanneer je achter Jantje aangaat ben je dus niet eerlijk tegenover jezelf en tegenover hem.

Ik zou eerlijk zijn tegenover Pietje. Ik weet dat je een vriendschap riskeert, maar een echte vriend zou je hierdoor niet laten vallen. Het is het één of het ander. Je kunt ook achter geen één van tweeën aangaan, en kijken hoe je er over een paar maanden tegaan kijkt. Misschien kom je wel een andere jongen tegen die jou wel voor 100% over Pietje heen helpt.