Zondagmiddag voor een spiegel en donkergrijze wolken
 

Je kampt met zoveel tegenwind
dat schuilen geen zin heeft,
achteruit ga je toch wel.
Deze dag
moet voorbij zijn
en morgen moet ik opstaan
met de wil om de rest van mijn leven
opgewekt mijn einddoel tegemoet te zien
en de moed
om nooit meer te klagen.
Dat moet.
Zo moet het.

Help.

Een écht zondag-gevoel én gedicht. Alleen 'help' had er voor mij niet bij gehoeven, het is zonder ook wel duidelijk. :)

Soms vind ik de help leuk, soms niet, maar ze is zeker niet noodzakelijk.

gisteren was het zondag :(

Krachtig gedichtje, duidelijk weergegeven inhoud, Help hoeft voor mijn gevoel ook niet, ik vind het eerlijk gezegd er niet zo heel mooi staan(misschien is het voor jou in betekenis wel belangrijk?), maar goed, dat is misschien persoonlijk. Vorm vind ik mooi.

duh :nono:

:confused:

die omslag die help veroorzaakt is juist schitterend. In het eerste stukje lijkt de hoofdpersoon alles voor elkaar te hebben en te weten hoe hij het aanpakken moet. Maar uit dat help blijkt toch dat hij toch machteloos is ofso iets dergelijks als een soort van kunstzinnige dooddoener :cool:

geweldig gedicht. het is alsof je een van mijn ikken een spiegel voorhoudt :D

Ik vind het idee erg leuk; tegenover de spiegel. De inhoud spreekt me aan, en je hebt het gevoel goed gevat en mooi verwoord, maar toch vind ik dit gedicht wat minder; het is niet echt sprankelend, zoals je andere gedichten; eigenlijk nogal monotoom... maar misschien is dat juist wel weer de bedoeling voor een zondagmiddag-gedicht ;)...

Zo vind ik het ritme iets beter weglezen, overigens heb ik wel een aanmerking over het einde. Hoewel het passen is vind ik twee keer moet achter elkaar toch niet echt geweldig staan en wat vervelend om als afsluiter te gebruiken. Misschien dat je daar iets anders op kunt verzinnen?

Dat moet
Zo zal het zijn

Help

Misschien een optie?

Dank allemaal voor jullie behulpzame reacties!

Ik vind je eerste drie regels erg sterk. Leuk gedaan ook, eerst twee keer moet, dan tegemoet, dan een keer moed, en dan weer twee keer moet. Zo komt het heel erg over alsof je ergens tot gedwongen wordt, jezelf ergens toe dwingt, zonder dat je enig idee hebt hoe je het klaar kan spelen. Daardoor vind ik die help juist mooi staan.

Om eerlijk te zijn vind ik het mooier als het zo achter elkaar geschreven staat, niet die opdeling van secreet.

en morgen moet ik opstaan
met de wil om de rest van mijn leven
opgewekt mijn einddoel tegemoet te zien

Dit stukje vind ik alleen ietsje minder, door die derde regel. Ik vind het een klein beetje oppervlakkig, helemaal vergeleken met de eerste 3 regels van je gedicht.

Maar eigenlijk ben ik nu mieren aan het pakken, omdat ik niet alleen maar positieve dingen wil zeggen omdat dit gedicht niet het beste gedicht is dat ik van je gelezen heb ;) .

In dit geval prefereer ik ook ontuchtige handelingen met mieren, geen enkel probleem ;)
"opgewekt mijn einddoel tegemoet te zien", moet ik daar wat minder direct en grootsprakerig zijn? Misschien een metafoor of beeldspraak in plaats van deze zin?

Precies, dat bedoelde ik :) .

Je kampt met zoveel tegenwind
dat schuilen geen zin heeft,
achteruit ga je toch wel.
Deze dag
moet voorbij zijn
en morgen moet ik opstaan
met mijn ogen naar de lucht,
met mijn voeten naar de toekomst,
het verleden achterlaten
met de moed
nooit meer te knagen
aan geluk.
Dat moet.
Zo moet het.

Help.


En zo...?

Persoonlijk heeft de tweede versie mijn voorkeur. Net iets mysterieuzer.