ik doe nooit iets goed volgens mijn ouders
 

telkens als ik iets wil vragen of vertellen en dat doe ik dan, dan gaat mn moeder allerlei dingen zeggen daarover en nooit zeg ik dan iets goed. soms zegt ze dat ik erom heen draai of dat ik nooit iets vertel en dan wel opeens of ze reageert er helemaal niet op of ik vertel iets heel serieus en dan gaan ze er grapjes over maken. echt ik vind het vreselijk ik moet er om huilen gewoon soms. walgelijk. stel ik me aan? of niet...

Of je je aanstelt of niet, daar kan ik niet over oordelen denk ik. Wat voor de één op aanstellerij lijkt, hoeft niet echt aanstellerij te zijn...

Heb je weleens verteld, dat je het vervelend vindt, als ze zo doen?

--> Psychologie btw.

Aan de hand van vijf regels is het lastig om te zeggen of je je aanstelt of niet, dat lijkt me duidelijk. Plus idd: 'Wat voor de één op aanstellerij lijkt, hoeft niet echt aanstellerij te zijn'.

Mischien kun je het er een keer met je moeder over hebben, op een moment dat het zich niet voor doet. Of dat je haar een brief schrijft.

ajj, ik ken het probleem ik heb het ook met mijn vader ...
(mijn ouders zijn gescheiden)

ik kan je een tip geven :

op het moment dat ze weer zo doen moet je gewoon opstaan en naar je kamer toe gaan (hoe langer je dan blijft zitten, hoe erger het word) ik denk dat je gewoon niks meer moet zeggen tenzij ze jou wat vragen
ik heb dan een eigen huis waar ik heen kan gaan maar ik weet hoe erg het is, en nee, het is geen aanstellerij!

ik wens je veel sterkte (y)

ik woon zelfs trouwens ook in assen:)

groetje's

Geef is wat voorbeelden dan; van wat je bedoelt? Misschien valt daar beter op uit te maken wat en hoe precies zoiets gaat ..