tragiek van een matig talent
 

De tragiek van een matig talent

Starend uit het kille raam. Vaag
zoekend naar gedachten, prachtig genoeg
om te kunnen beschrijven, het versloeg
inspiratie en deed haar de das om vandaag.

Des ochtends snel opstaan. Afgrijselijk vroeg
een kop koffie, een pen en hopen dat traag
een paar mooie strofes gaan komen. Gestaag
ontdekkend dat het niet zo is. Niks toegevoegd

aan de collectie van de eenling.
Zijn woorden blijken onverteerbaar,
ongenietbaar, onbekend.

Dat is de tragiek van een matig talent.

'deed haar de nek om vandaag' ??

:D Is het niet, 'deed haar de das om vandaag'?

Verder; expirimenteel; leuk! Ik moest even wennen aan het metrum, maar na een paar keer lezen had ik het eindelijk te pakken ;). Rijmschema is leuk, orgineel. Ik vind de slotzin erg goed, maar de overige overgangen van de strofen wat minder; deze komen een tikkeltje geforceerd over. Je verwoording is geweldig; echt heel erg Mooi!

Of de tragiek van veel talent en het weten.

Wat bedoel je daar precies mee :) ?

Dat je weet dat je het kan en daarom juist blokkeert. Omdat je dan meteen heel veel tegelijk wil, en heel goed.
Ik zie dat je het wel kan.

Oeh, dat is wel positief :) .

Bedankt voor de reacties.

Dit vind ik een mooi gedicht. Mooie woordkeuze. :)

Leuk "neergezet" die rijm :) , inhoudelijk Goed en Mooi verwoord!!; op een mooie 'losse' manier het beschreven.
Fijn lopend ook, de zinnen zijn goed afgebroken. Alleen de laatste zin vind ik jammer, heel anders in stijl voor mijn gevoel.

Bedankt voor de reacties :) . Ik was erg benieuwd of het schrijven in zinnen die niet per regel waren zou bevallen, of het me zou lukken om het dan niet te gemaakt over te laten komen.

Het was voor mij een beetje een raadsel welke vorm je in dit gedicht hebt willen gebruiken. Het neigt eerst naar een sonnet, maar dat wordt het niet, uiteindelijk. En op zich is dat eigenlijk ook wel weer zo leuk, lekker tegendraads. Knap hoe je je zinnen vroegtijdig afbreekt en toch eindrijm weet te creëren; daar zouden anderen een voorbeeld aan kunnen nemen.

Het is erg verleidelijk om een zin als de laatste erbij te zetten. En ik moet je bekennen: hij staat er erg lekker.

ongenietbaar, onbekend.

Dat is de tragiek van een matig talent.

Heerlijke rijm tussen die laatste twee regels, en een samenvattende zin waarmee je het hele gedicht inpakt... Maar:
het is wat dubbelop. Ik zou OF de titel laten fungeren als verklaring, OF je slotzin, maar niet allebei. Zo wordt het wel ontzettend tragisch. Omdat je de titel al als overkoepelend geheel hebt neergezet, wordt je slotzin echt een schot voor open doel.

Maar da's mijn bescheiden mening. Het is geen onoverkomelijke ramp en ook op deze manier is je gedicht erg sterk.

heeeee
mag ik dit gedicht gebruiken voor school?
hij komt lekker spottend over en hhij is heel mooi
[angelface]alsjeblieft???[/angelface]

Goed punt, titels bedenken ben ik niet zo goed in. Misschien als ik van de titel gewoon "tragiek" maak, of is dat nog te dramatisch?

:D Is dit spottend?

Ik vind het best hoor :) . Ben vereerd.

Ik vind het heel erg mooi. Originele vorm.
Verder weinig over te zeggen.
Heel herkenbaar...

mooie inhoud, maar zo tragisch is matig talent nou ook weer niet :) ik kan het weten, nee onzin

een goed gedicht, veel over na te denken, veel om uit te pluizen en het kenmerk van een goed gedicht s dan dat ook nog veel mensen hetzelde eruit pluizen, klasse. dit is er zo een met alle ingredienten.