Hoe kan dit..?!
 

Hoi.. allemaal.
Ik heb een verhaal te vertellen, wat ik echt kwijt moet.
September '01 overleed mijn opa.
Maart '02 overleed mijn vader.
Khad echt een hele klote tijd, kwou helemaal niks meer blah blah blah.
Khad een half jaar geleden 2 jaar verkering, hij maakte het met me uit, hij hield niet meer genoeg van me, we zouden vrienden blijven, tot vorige week, hij vind een ander meisje en heeft mij niet meer nodig in zijn leven!..
Sinds een half jaartje ongeveer, iets korter nog denk ik, vind mijn moeder een man leuk.
Het ging weer wat beter met d'r, ze was weer wat vrolijker, tot dit weekend, hij zei dat het niet meer ging, in een boze bui!
Toen is ze helemaal ingestort.. ze mag nu niet meer werken, heeft medicijnen gehad, ik d8 vanmorgen ow nah ze is weer een beetje vrolijk, ze maakte grapjes blah blah blah. Kom ik net een uur geleden thuis!!!.... Zitten d'r allemaal mensen beneden, had ze d'r polsen doorgesneden, d'r lag allemaal bloed, ze had heel veel kapot gegooid, en sloeg d'r zelf.. Toen kwam ze de trap aflopen, ze kon amper lopen, bijna niet praten, net alsof ze me niet herkende...
Nu zit ik hier achter de comp, voel me klote, kweet echt niet wat ik moet doen!
M'n ma is nu naar zo'n speciaal ziekenhuis.. Miss houden ze d'r wel.
Hoop het niet.. *zucht..*
Thanx voor het luisteren... Kussies Mij!

Ik vind het heel moeilijk om hier op te reageren.
Het is natuurlijk verschrikkelijk wat je de laatste tijd hebt
meegemaakt. Ik kan je wel moed in gaan praten maar daar heb
je waarschijnlijk niks aan. Het enige wat ik kan zeggen is dat je ook de zonnige kanten van het leven moet gaan bekijken. Ik weet dat dit nu echt belachelijk klinkt maar het is de enige manier. Denk aan het weer wat vandaag zo prachtig was, denk aan je komende vakantie, denk aan mensen van wie je houd. Ik begrijp dat dit heel erg moeilijk klinkt, maar je moet het echt proberen. En weet 1 ding: Er is er Een, die nu aan je denkt en HIj zorgt ook voor je, of je die Persoon nou kent of niet.
Heel veel sterkte ermee!

Ik heb een klein stukje van je post gewijzigd ivm am, zie de announcement voor uitleg.

Veel meer dan je heel veel sterkte wensen kan ik niet doen,
denk ik. (f)

Heel veel sterkte! Dat lijkt me echt vreselijk. Succes met alles.

'k weet niet zoveel meer dan bovenstaand te zeggen... :s

En ik kan hier verder weinig aan toevoegen maar heel veel sterkte.

Heej meis, het is voor jou misschien heel moeilijk als ze daar moet blijven, ik neem aan dat het de psychische afdeling is wat je bedoeld...Mijn vader heeft er 4 keer gezeten en voor mij was het ook heel moeilijk, ik herkende hem echt niet meer toen hij terug kwam!

Maar voor je moeder is het beter dat ze hulp krijgt!

Ik hoop dat alles goed komt, hou je sterk meis...!

Betekent dat dat je nu voor jezelf moet zorgen en alleen thuis zit?

Als dat zo is denk ik dat je wel even contact op moet nemen met dat ziekenhuis waar je moeder heen is gegaan. Zij kunnen je misschien helpen met wat praktische dingen, zoals geld en rekeningen die maybe binnen komen en andere zaken (eten kun je lijkt me zelf wel koken). Want volgens mij is dat niet zo handig als je dat alleen moet oplossen.

Heel veel sterkte ermee, met alles.

Sterkte!!

Voel je niet bezwaard om hulp te accepteren van mensen die dat aanbieden. Om alles met iemand te kunnen delen is echt heel belangrijk, zeker als je moeder misschien opgenomen wordt.
Als dat gebeurt is het heel vervelend voor jou, maar je hebt dan wel zekerheid dat er op haar gelet wordt en dat ze ook echt beter wordt! Denk daar heel veel aan, dat je moeder wordt geholpen dan dat een opname dus wel heel vervelend is, maar toch ook positief voor je moeder.
En spreek hierover met vrienden, docenten (dan kunnen zij er rekening meehouden op school), buurt, familie, of bij wie je je ook maar prettig voelt. Als er zo'n persoon niet is, probeer dan professionele hulp te zoeken, want dit is echt heel zwaar om in je eentje te verwerken.
Sterkte!

ohww lieve meid toch!!
ik zit hier met tranen in mn ogen, en heb géén idee hoe ik moet reageren. Wat ik moet zeggen, wat ik kán zeggen.
ik kan me helemaal voorstellen dat je je zwaar klote voelt.
logisch... het lijkt me vreselijk moeilijk.

Na een tijdje ga je denk ik beseffen dat de hulp die je moeder nu krijgt écht nodig is, en misschien besef je het al, maar het lijkt me zo vreselijk moeilijk zoiets mee te maken.

ik wens je heel erg veel sterkte met alles!!
maar het lukt je... echt waar!! en straks gaat het ook vast beter met je moeder....

oh en meis, je moet het echt niet voor jezelf houden hoor... dit is veel te zwaar om voor jezelf te houden. met iemand hierover praten, die jou kan steunen, kan echt geen kwaad denk.

dikke knuffel!!!!! (K)

Als ik jou was, zou ik met een vertrouwenspersoon gaan praten. Met vriendinnen kan je natuurlijk ook praten, maar de kans dat ze met een mond vol tanden zitten is groot.

Heb je verder geen familie die jou op kan vangen en de situatie begrijpt?

Hey.. kvind het echt heel erg lief dat jullie hebben gereageerd..
Mijn ma is vanmorgen weer raar bezig geweest, d'r was net dan zo'n mannentje van dat ziekenhuis, als ze zich niet aan de regels houd, word ze opgenomen.
Kzie het allemaal wel hoe het gaat lopen, morgen nog 2 uurtjes naar school en dan heb ik vakantie!! :)

Kuss mij!

Probeer ondanks alles maar lekker te genieten van je vakantie enzo en natuurlijk sterkte met alles! :)

Ik kan maar 1 ding zeggen en dat is: Sterkte

*knuffel geeft*

La mort...

De dood neemt zijn stappen sierlijk
Doch dreigend en allesomvattend.
Vechten heeft vaak geen zin.
Zelfs de allersterksten onder ons
Zien vaak geen kans tot overwinning.
De dood komt en gaat.
Net zoals een huilende wind
Vaak eng haar gezang doet gelden
En opeens een stilte achterlaat.
Er rest dan niets meer dan een leegte
Leegte vermengd met de kleur zwart.

Schrijver: Max Kramer, Hoek, 08-12-2003