Hoe zie jij de wereld om je heen?
 

Nou ik bekijk de wereld net als de boedhistische monniken in Tibet. Ze geloven dat deze wereld van materie slechts een illusie is. En dat die illussie te vervormen is, maar dat wel met het nodige wilskracht. Ik geloof dat deze illusie bestaat uit energie (qi), deze energie doordringt alles wat er ook maar in dit universum bestaat (bestaat is misschien wel een verkeerd woord). Maar goed dit is wat ik geloof. Wat denken jullie van deze wereld bestaant uit materie? Misschien dat ik ook nog een topic open van hoe jij denkt dat de wereld eruit ziet als je dood bent, de hemel zeg maar.

qi, heeft dat ook wat met reiki te maken?
levensenergie en shit?

Ik kan me niet voorstellen dat dit allemaal niet 'echt ' zou zijn. Ik weet niet hoe het kan, maar ik denk wel dat dit allemaal echt is, geen illusie.

Misschien is deze dementie wel illusie, maar wat is dan wel de echte? Of is er helemaal geen echte? Nah ik denk dat er wel iets moet zijn dat "echt" is. Volgens mij zijn alle dementies gewoon echt, geen illusie. Maar ach dat is wat ik geloof. Ik geloof ook dat alles hier uit energie bestaat, en die kan dus gemanipuleerd worden

dementie is geen illusie, ga maar eens naar het bejaardentehuis

dimensie ;)

Als Hel. Mensen die in hun vorige leven zonden hebben begaan, worden hier op een hoop geflikkert. Om saampjes een gezellig de Aarde te verwoesten.

ik zie de wereld als een plaats waar rasidioten en ve4rschrikkelijk slimme , mooie mensen met elkaar samen moeten leven. de lomperikken zijn mensen als bush en jamai; de mooie goede mensen zijn mensen zoals thom yorke en dalai lama. dit is mijn gewone beknopte visie, maar mijn complete visie zal ik jullie ook nog vertellen, daar heb ik nu geen tijd voor. ( mijn paard moet eten dus..)

qi/ki/chi is toch maar een klein/zwak broertje van de algehele energie genaamd psi?

ehhh....ja dat kan...
maar ik zie et gewoon als hoe het eruit ziet. Wat heb je aan zintuigen als de dingen die je ziet niet eens echt zijn...?

ik geloof in wetenschap, ook in geesten trouwens, maar dat komt later denk ik ook wel in de wetenschap dus dan komt toch alles weer goed :D

Ja maar wanneer is dan iets echt volgens jou? Het woordje echt kan ik alleen gebruiken met een nep diament, en een "echte" diamant, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik zie dit een beetje als het proberen uit te vinden wat de waarheid is. En ik weet niet zeker of ik dat wel wil weten. Als het idd blijkt dat niets van dit alles echt is, en dat je alles naar je eigen zin kan vormen als je genoeg kracht ervoor hebt, moet je nagaan wat je daarmee kunt bereiken... En ik moet eerlijk zegen dat dat mij best beangstigd. Dus daar hou ik me niet te veel mee bezig.

de waarheid is voor idereen anders,
ik denk als je ernaar op zoek gaat,vind je niet de antwoorden ,
maar nog meer vragen.Het is niet slecht,maar zal het je gelukkiger maken?ik weet het niet...

in iedere geval vind je jezelf
en dan kijken what the future will bring...

precies zoals jij

Ik denk dat deze wereld hier en nu wel echt is. Dit is een onderdeel van onze leerproces, een fase zeg maar. In ons zijn en bestaan op dit moment, is dit echt, realiteit, bestaand. Als wij sterven en over zullen gaan naar een andere leerwereld, zal deze wereld nog slechts een illusie zijn.

Het is net als goed en kwaad naar onze maatstaven. Voor ons is dat zo, hier en nu, omdat wij nu zijn. Maar in een andere bestaansvorm en dimensie, gelden die regels waarschijnlijk anders.

Ik denk dat geen mens kan zeggen dat de wereld een illusie is en dattie niet bestaat. Volgens mij gaat dat boven ons IQ omdat echt te kunnen bevatten.

Ik denk dat een groot deel van de dingen (in ieder geval de dingen die de mens heeft gemaakt) voortkomt uit gedachtekracht: eerst is er de gedachte, dan wordt er iets gemaakt/ gebouwd en dan is het er.

In de wereld na je dood is het denk ik ook mogelijk om alleen maar aan iets te denken en dat het er dan ook is.
Het tussenstapje van het maken/ bouwen enz. heb je dan niet meer nodig. Net als met het verplaatsen van jezelf. Je kan je dan sneller verplaatsen, hebt geen fiets/ auto/ bus/ trein etc. meer nodig....de gedachte is dan je vervoermiddel.

Tja ik weet niet of het illusie is hier. Wat heet illusie?

Alles is uiteindelijk terug te herleiden tot atomenstof. En alles is denk ik energie o.i.d.
En er zijn mensen die voorwerpen kunnen verplaatsen, dat moet toch ook iets zeggen...je kan het voorwerp dan beinvloeden: energie o.i.d.

Ik heb wel eens angstaanvallen (gehad) en dat is heel eng: dan weet ik ineens niet meer of de wereld wel echt is, weet ik niet meer waar ik ophoudt en de wereld begint etc. Op zo'n moment zie ik de wereld dus ook anders als normaal, een beetje als een illusie.

ik denk niet dat de wereld een illusie is, maar die maak ik er zelf van. mijn fantasie slaat constant zo op hol dat ik steeds meer en meer waanbeelden krijg en daardoor de wereld anders ga zien. niet dat het enge waanbeelden zijn, nee, ik heb er geen last van ofzo

Een illusie is deze wereld niet.. maar ja.. wat is het dan wel.. Wat is echt? En wat dan niet? En als iets niet waar is.. Wat is dat dan? Wat is horen? Wat is voelen? Wat is denken?

Het zijn vragen die we nooit kunnen beantwoorden.. ook al weten we het antwoord zal het onmogelijk zijn om deze te delen met andere.. Iedereen weet het antwoord al.. maar ziet het niet.. Het antwoord is er.. Maar stellen we dan wel de goede vraag?

Ik weet dat je hier niks mee kan.. maar ik beantwoord nou eenmaal vragen vaak met vragen..

>> Maarre jouw qi is mijn Kia..?

Echt, voor ons mensen, is niets anders dan bepaalde neuronenbindingen.

Dan ben jij voor mij dus niets meer dan een neutronenverbinding? :D

Ze zeggen in het oosten idd dat de (materiële) wereld "maya" is, zinsbegoocheling. Dat er hogere niveaus van bewustzijn zijn, en dat je (pas) op die hogere niveaus een beter idee van "de wereld" of "het bestaan" kunt krijgen.

Plato had het verhaal van de grot, waarin hij onze materiële wereld met schaduwen van de echte vormen vergeleek, die door een groot vuur op de muur werden geworpen.

In de psycho-analyse (Carl G. Jung) hebben de psychologen het over het verschijnsel "projectie". Bij projectie zie je in de buitenwereld dingen die eigenlijk in jezelf zitten. Iemand die altijd liegt, meent, dat alle mensen om hem heen leugenaars zijn. De eigenschap liegen wordt dan van zijn binnenkant (geest) uit naar zijn buitenkant (omgeving) geprojecteerd, zoals een dia op een scherm geprojecteerd wordt. Hij ziet dan zijn eigen eigenschap in de wereld om hem heen.

Als je daar over nadenkt, dan is je omgeving inderdaad niet echt "vast". Ze kunnen vormen vast leggen, vingerafdrukken bijv. Maar hoe een ander voelt, en hoe de dingen om je heen voelen, dat hangt toch wel erg af van je eigen binnenkant, hoe je jezelf voelt.

Als je verliefd bent, is niet alleen die jongen of dat meisje mooier, maar de hele wereld is mooier. Muziek klinkt mooier, alles is opeens mooi. En als je stevig zit te balen, is er niks, wat mooi kan zijn. Dat kan je vergelijken met projectie. Maar dat kan je ook met dat maya-idee van de boeddhisten vergelijken.

Het nut van projectie is, dat je ervan kunt leren. Wat je buiten jezelf ziet, kan je veel duidelijker zien dan wat binnenin je is. Als je "de leugen" buiten jezelf ziet, dan weet je veel beter, dat liegen geen goede zaak is. En kun je er een hekel aan krijgen. En dan ben je er eerder aan toe, om die gewoonte in jezelf te veranderen. Als je het mooi vindt, dat een ander oprecht voor zijn mening uitkomt, dan zul je het ook eerder zelf gaan doen.

Een ander vindt niet, dat die persoon oprecht voor zijn mening uitkomt, maar hij vindt bijv. dat hij te snel met zijn eigen mening komt, dat hij beter stil had kunnen blijven, voorlopig. Maar dat kan hij vinden, omdat hij zelf beter kan beginnen met zwijgen, om zijn mening niet op te dringen. Dezelfde persoon wordt dus op 2 manieren "gezien". Niet doordat je andere ogen hebt, maar omdat je geest anders is - omdat je er met andere ogen naar kijkt.

Als je het nagaat is (het beeld van) die persoon dus maya (schijn) voor die 2 personen. Want hij is, zoals hij is, en niet zoals anderen hem zien. Wij kijken zelf steeds naar andere personen, en we zien die ook steeds anders. Ieder heeft een eigen mening over een ander. De anderen zijn dus maya, schijn, voor ons. Daar hadden de boeddhisten het ook al over, misschien wel op een iets andere manier. Maar het gaat om het idee dat de wereld schijn is, en eigenlijk niet "echt bestaat".

En dat heeft nog nut ook, dat dat zo is. Niet alleen vanwege de projectie waar je van kan leren, maar ook nog om een andere reden. Want we zouden niet al te goed tegen de waarheid kunnen, denk ik. Je zou niet meer met je vrienden om kunnen gaan en andersom, als je alle gedachten en gevoelens van elkaar kon zien. En mensen zouden veel eerder ruzie krijgen.

Jij voor mij ook hoor :D.
Het zijn trouwens wel neuronenverbindingen, want neutronen zijn weer andere beestjes :p.

ehm... Ik zie de wereld eigenlijk als een matrix, effe stom gezegd zoals de film, maar natuurlijk geloof ik niet dat mensen worden geboren in machines ofzo iets.
Wel dat er buiten het materiele en het stoffelijke, het geestelijke is. Maar ik heb er moeite mee het te verwoorden.

De bedoeling is volgens mij, dat je de basisbedoelingen(weet niet hoe anders te zeggen) van je zintuigen overschrijdt/grenst, dan krijg je helderruikendheid, helderziendheid, enzovoort.

Wereld om mij heen?! Wereld? Mij?!

Ik ben niets anders dan de wereld, er is subject noch object, er is zelfs geen wereld... :)

Oef heerlijke lord of the rings taal (y)

Tja hoe zie ik de wereld, als maar een heel klein iets dat wel... Sorry maar ik kan het niet zo goed uitleggen... :o

Hela Upke, ik vind het een coole vraag om zo in het wilde weg te stellen aan een groep mensen ;).

Ik ben het flink niet eens met 'ik bekijk de wereld net als de..'. Maar dat ben ik, het is me niet gelukt me volledig aan iets over te geven qua geloof of opvatting. Ik denk ook niet dat ik dat kan, en stiekem ook dat niemand dat kan, maar daar kan ik geen mening over geven die ook daadwerkelijk niet te verleggen is. Een mens maakt zoveel mee, dat de belevenis van diegene zo uniek is dat ik niet geloof dat er ooit een persoon een exact identiek beeld heeft op de wereld dan een ander. Moeilijke zin, erm...

Richtlijnen misschien, ok. Ik zit ingewikkelder in elkaar (wat niet positief. of beter hoeft te zijn). Ik heb moeite met geloven en ben zelf heel koppig en eigenwijs.

Mijn beeld op de wereld, naar mensen toe; veel respect, proberen te begrijpen hoe het zicht van deze mensen op de wereld is (wat niet veel anders is dan respect hebben denkik) en proberen met liefde te benaderen wanneer dit nut heeft voor beiden.

Naar natuur toe; met mond open kunnen genieten van natuur. Daar ben ik wel goed in :).

En de rest gaat vanzelf of is niet zo makkelijk te beschrijven of simpelweg te persoonlijk.

Misschien is deze wereld inderdaad niet "echt".
Ik twijfel echter aan de relevantie van deze constatering. Wat maakt het nou uit, we merken het niet en we kunnen er ook niet aan ontkomen. Het zou pas interessant worden als er ook manieren waren om dan ook daadwerkelijk achter de "waarheid" te komen.

Ik denk dat je er net zo goed van uit kan gaan, dat elke waarheid relatief is. De waarheid, dat de wereld die wij zien echt is, is relatief, en de waarheid, dat hij niet echt is, is ook relatief. Beide zijn ergens waar, ergens niet waar.

Als ik denk aan dat je vaak in een ander ziet, wat in jezelf zit (projectie) dan is wat we zien, dus niet "echt" waar. Als een liedje de ene keer mooi is, en de andere keer niks aan, dan is wat we horen ook niet "echt" waar. Maar als je een geluidsopname maakt, dan is het geluid van dat liedje wél "echt waar". Het zijn dezelfde enen en nullen bij een digitale opname. Op dit niveau is de waarheid van dat liedje dus wel echt waar, op het persoonlijke niveau niet.

De waarheden zijn relatief waar, ze gaan op voor een bepaald niveau van waarnemen. Net zoals wanneer je de natuurkundige wetten vergelijkt met quantum-mechanica: de een is op dit niveau waar en de ander op een ander niveau.

Ik begrijp de boeddhisten zo, dat als ze zeggen dat de wereld niet bestaat, dat ze dat dan bedoelen op een hoger bewustzijnsniveau. Maar als ze die woorden in een boek aan het schrijven zijn, op dat moment is de materiële wereld weer wél waar voor hun. Want dan zitten ze op hetzelfde materiële niveau als wij. Anders zouden ze geen letter op papier hebben kunnen zetten. Alleen, dit zeggen ze er niet bij, dit zullen monniken er wel bij te horen hebben gekregen, lijkt me.

hmmmmmmmm....... volgens mij is wat je denkt dat je ziet hoofdzakelijk verbonden met de gebrekkige zintuigen die we hebben. En perceptie is een nog meer versnipperde bedoeling; tenslotte gebaseerd op een gebrekkige waarneming en een berg vooroordelen waarvan een aantal van dubieuze waarde zijn.

Al die energietoestanden en hogere machten zijn nog redelijk met toevalstreffers en kansen recht te kletsen ;)

Ik luister maar skik en ga naar buiten als de zon schijnt :)

't regent, 't is nat
't sneeuwt, 't is glad
't is warm, ik plak
't dooit, ik zak
deur 't ijs

't fris, 't is koud
't is heet, benauwd
voorspellingen, weer slecht
't stormt, 'k waai weg
in de sloot

't hagelt, doet zeer
't mist, alweer
'n dag naar 't strand
kompleet verbrand

't is kloteweer, kloteweer...

Ik hou me daar nou NOOIT mee bezig...

Misschien moeten jullie wat minder tv kijken :s

TV...tjah dat is natuuuurlijk de bron van onze persoonlijke wereldvisie! :rolleyes:

Hey Upke (like this subject)

Ik zit nu al 6 jaar lang in het mystieke deel van het leven en ik ben de aarde gaan vergelijken met een grote energiebron.
ieder mens leeft van een heel klein beetje van deze energie die de aarde afgeeft (nee ik bedoel geen zuurstof). De wereld is dus opgebouwd uit energie met als bron de aarde, ook hebben sommige dingen invloed op ons zoals onze eigen wil.
Als we die eigen wil verkeerd gebruiken dan heb je kans dat je de balans verstoord tussen alle soorten energie op de aarde en dan zullen er dingen gebeuren die extreem positief of extreem negatief zijn.

Dit is dus niet echt een goed idee om te doen :nono: .

Kort samengevat: De wereld is opgebouwd uit energie.

Greets Red Demon

Niet alleen onze wereld, maar alles is energie.

Hier bedoel ik niets mystisch mee.

wow, das echt wel diep (maar goed) gedacht!!!!

ik houw mezelf er ook wel mee bezig, en ik denk ook wel dat de aarde miss. wel bestaat uit energie.

alleen hetzelfde: ze zeggen dat wij kleuren "zien" maar bv de kleuren op kleding, kan dat gewoon niet zijn dat de "stof" die eringaat alleen maar paars absorbeerd, en de rest van de kleuren wegvaagt??? en als dat echt zo is, wat zien wij dan?? is het allemaal echt of is het een illusie?

Wij zien dacht ik alleen het licht, wat door die kleding weerkaatst wordt. En de soorten licht die erdoor geabsorbeerd worden, die zien we niet. Als alle kleuren geabsorbeerd worden, behalve paars, en paars wordt dus gereflecteerd, dan ziet die kleding er paars uit.

Maar je ziet die kleding dus eigenlijk helemaal niet. :D Vergelijk het maar met een spiegel. Je denkt dat je een beeld ziet in een spiegel, maar je ziet alleen het licht wat door de spiegel weerkaatst wordt. Alleen kun je zo door dit lichtbeeld begrijpen, dat er ergens anders het origineel van dat beeld is (= jouw hoofd).

De spiegel zelf zie je ook niet, ook al denk je van wel. Want je ziet alleen het licht wat aan de randen en door de vlekken op de spiegel weerkaatst wordt. Maar omdat je de spiegel ook kunt voelen met je handen, begrijp je dat die er wél echt is (= materie is).

hetzelfde met stoelen, tafels, andere meuebls, enz... er wordt tog ook gezegd dat je alles anders in je hoofd opvangt dan dat het in het echt is!! maar je voelt het wel, dat is tog ook vaag??? of ben ik de enige die dat vind???

ik zie em persoonlijk een beetje vergaan. we zijn met zn allen goed ons best aan het doen om er een zooitje van te maken.

goed. hoe ik de wereld zie? heel nuchter. gewoon, niet te lang over nadenken allemaal. alles staat er gewoon, omdat dat nou eenmaal zo is. tuurlijk gaan mn gedachten ook wle eens verder, maar ik fluit mezelf dan terug omdat ik t toch allemaal niet verklaren kan.

ok, dit is een vage reply

live en in kleur :P

Ja, als je het nagaat, dan kan je je gaan afvragen, of de materie nu wel écht bestaat of niet ...

Natuurlijk stoot je je lichaam wel aan meubels, dát gevoel is niet zo vaag. Maar materie is bijna niet te voelen. Je kunt de uitstraling (aura) van materie wel voelen, maar dat is niet de materie zelf. Met je gevoel voel je de materie niet, denk ik. Al weet je wel dat een houten buro lekkerder zit als een ijzeren bijv. Materie kun je met je tast-zintuig waarnemen. En je kunt begrijpen, dat hij er is. Hoef je niet tegen stenen op te lopen.

Maar materie voelt natuurlijk veel "kaler" dan (de geest van) je vriend of vriendin, dus bestaat materie in je geest nu wel of niet?

Is dat wat je bedoelt?

jepsz, dat is het helemaal!!! thanx :cool:

Je zou er ook nog bij kunnen bedenken, dat je eigen lichaam ook een deel van de wereld is, dus ook is opgebouwd uit energie. En dat je lichaam dus net als de aarde zo'n interne balans in zich zal hebben.

En dat als we onze eigen wil "verkeerd" gebruiken - op een manier die niet in harmonie met die interne balans van het lichaam is - dat de toestand van het lichaam dan ook in extremen gaat komen.

En als je lichaam dat doet, dat je geest dan meestal meedoet. Verslavingen is een wel heel extreem voorbeeld, er zijn subtielere en meer alledaagse te bedenken.

peter.

Momenteel erg stoned :p

Ik weet niet of bewustzijn en materie los van elkaar staan. Pirsig meent dat ze worden verbonden door een zekere tao, ook weer een soort van energie. Voorstellen kan ik het me wel, geloven is een tweede. Zo is het eigenlijk met alle theorien. Het lijkt me dan eerlijk gezegd onmogelijk een alomvattende waarheid te vinden, misschien mede doordat een bewustzijn dit zou moeten ontdekken. Waar is dan de materie in dit plaatje ? Is bewustzijn afhankelijk van die materie, is het gebonden aan iets van vlees en bloed ? Of is er ook iets als KI... Pfoe, nu materie al 12 dimensies heeft, wat moet er dan nog voor bewustzijn in rekening worden genomen ? Fuck dit gaat nergens over..

Ehh tijdens onwetend uitvoeren verbetert men tot aan de ontdekking. Dan is verbetering uitgesloten doordat alleen in wetenschap uitgevoerd kan worden en zal men tenondergaan in een groooooooote neerwaardse spiraal. Nogmaals, dit gaat nergens over.

Vertel het me als de waarheid aan het ligt komt (;

Oke, ik zag de vraag over waar kleur vandaan kwam voorbij schieten, geintreseerde kijk maar evenhier!

Je kunt materie als de ene kant van een lijn zien, en absoluut ijle geest aan de andere kant van die lijn. Dan wordt het verderop in de lijn steeds losser en ijler. Je kunt het met het kleurenspectrum vergelijken, de kleuren worden anders, omdat de golflengte van het licht steeds groter wordt.

Of vergelijk het met water. Van de ene kant kan het ijs zijn, als het warmer wordt, wordt het vloeibaar en noemen we het water. Als het nog warmer wordt, wordt het waterdamp. En als het dan op het kookpunt is, wordt het (onzichtbare) stoom. Denk maar aan de eerste paar centimeter boven de fluit van een fluitketel. Die kun je niet zien, pas verderop wordt de stoom door afkoeling weer zichtbaar, en wordt het waterdamp.
Dit worden in de wetenschap geloof ik de 4 "aggregatietoestanden" van water genoemd. (heb ik dat nog goed, 34 jaar na de middelbare school?)

Als je het nagaat, gaat het eigenlijk maar om één stof, (H2 O) of zoiets, die we dan of ijs, of water, of waterdamp of stoom noemen. Je kan niet zeggen, dat het één van de 4 is, er is eigenlijk maar één stof, die met 4 soorten eigenschappen, die 4 verschijningsvormen heeft en ook 4 verschillende namen.

---

In het spirituele maken ze op dezelfde manier onderscheid tussen 4 toestanden of geaardheden die je kan onderscheiden in alles wat er bestaat. (zowel geest als lichaam). Laten we die ene "stof" of "geest" voor het gemak maar even "energie" noemen.

* je hebt dan de materie, die toestand komt overeen met wat in H2O ijs is. Dat wordt het element aarde genoemd. Materie zit in een vaste vorm.
* de volgende toestand van de energie is ons gevoelsleven. Dat is iets "vloeibaarder" dan materie, gevoel kan net als water veel vormen aannemen. Water is ook lichter dan de meeste materie. Deze toestand wordt het element water genoemd.
* de volgende toestand van de energie is ons bewuste denken, ons gedachteleven, het besef wat daarbij hoort, de wereld van ideeën en filosofieën hoort daarbij. Dat is wat losser dan water, en nog lichter en ijler - luchtiger. Daarom wordt het ook het element lucht genoemd.
* wat daarop volgt is weer losser, ijler, het minst materieel van alles en het meest gewichtsloos. Met de hoogste "frequentie" van de vier. Daarom wordt het met het idee "vuur" vergeleken, en het element vuur genoemd.

Je ziet, dat de namen voor deze "toestanden" van energie uit de materiële natuur, moeder natuur, gehaald zijn. Het donkerste, zwaarste en meest vaste met de laagste "frequentie" wordt met het idee "aarde" vergeleken - wat minder donker, zwaar is en losser, en een minder lage frequentie heeft, is ons gevoelsleven. Dat wordt dan met het idee "water" vergeleken. Water kan net als gevoel diep zijn en de vorm aannemen van waar het in zit (gat in de grond, kopje, beker). Net als in water kun je in je gevoel verdrinken. Wat lichter (minder donker), gewichtlozer is en nóg losser, ijler, en een hogere "frequentie" heeft dan gevoelsleven, is ons bewustzijn - heeft met denken, ideeën enz., te maken. Dat wordt dan vergeleken met wat nóg iets lichter en losser dan water is: met het idee "lucht". Als ergens nieuwe ideeën komen, dan waait er "een frisse wind", zeggen we. Het meest lichte, gewichtloze en ijle met de hoogste "frequentie" wordt met het idee "vuur" vergeleken. Vuur stijgt altijd op in lucht doordat het gewichtlozer is. Het geeft zelfs licht af. En het doordringt de lucht, omdat het ijler dan lucht is.

Je kunt deze 4 toestanden zien in een lijn, in een soort continuum - als een soort geleidelijk overgaande toestand van die ene energie. Op deze manier wordt materie verbonden met de geest. Het element aarde is materie, ook het menselijk lichaam valt daaronder - de andere 3 elementen zijn geestelijk van hun aard. Maar je kunt ze zien als 4 opeenvolgende toestanden van het idee "energie". Je zou materie dan met "bevroren energie" kunnen vergelijken.

---

Het idee (oer)energie is dan de allesomvattende waarheid in dit idee. En die zocht je. Misschien is dit een antwoord op je vraag dus. In dit idee zijn het materiele, het gevoelsleven, het menselijke bewustzijn en het hoogste (bovenaardse) bewustzijn alleen maar verschijningsvormen van het begrip 'energie'. Geest en materie is dus één, in dit concept. De oude Grieken gingen ervan uit, dat alles wat geschapen was (wij zouden zeggen, "geschapen is of bestaat", in wezen uit deze 4 elementen bestaat. Dat deze elementen als het ware de kleinste, meest simpele, elementaire bouwstenen zijn van het materiële en het geestelijke. Daarom heten deze toestanden of geaardheden ook "elementen".

Het blijft natuurlijk altijd vaag, zo'n idee. Het periodiek systeem van de (alleen materiële!) elementen in de natuurkunde (of was het scheikunde?) is minder vaag. Omdat materie nu eenmaal meetbaarder is dan geestelijke zaken. Omdat we het hier over het geestelijke hebben, het psychische en het bewustzijn.

Daarom worden deze 4 toestanden volgens mij vanouds ook vergeleken met de 4 hoofdstoffen die we in de materiële natuur tegenkomen, met aarde, water, lucht en vuur. Het gaat niet alleen om materieel 'donker/licht, zwaar/licht, vast/ijl en lage/hoge frequentie', maar ook om geestelijk ''donker/licht, geestelijk zwaar/licht, geestelijk vast/ijl en een geestelijke lage/hoge frequentie'. Het gaat bijv. ook niet om alleen het materiële vuur, maar ook om het geestelijke vuur. Niet alleen over de materiële lucht (adem, wind) maar ook over de geestelijke levensadem. Het is dus allemaal vergelijking, het is allemaal als het ware waar. Je ontkomt niet aan vergelijkingen, omdat je het geestelijke onderzoekt in plaats van het materiële.

Dit idee van de 4 elementen wordt gebruikt in de astrologie bijvoorbeeld. Elk sterrenbeeld valt onder één van de 4 elementen, het heeft dan ook de eigenschappen van dit element. Het sterrenbeeld stier is bijv. van het element aarde, stieren hebben een "vaste" oriëntatie, in het materiele. En Vissen bijv. is een gevoelssterrenbeeld. Dat is een lossere oriëntatie, in het gevoelsleven. In de astrologie wordt het geestelijke onderzocht.

In de natuurkunde kun je het materiële onderzoeken. Dan ontdek je dezelfde soort wetmatigheid in de 4 aggregatietoestanden van dezelfde stoffen, bijv. (H2 O). En dan kun je zeggen, dat iets (H2 O) "is", een materiële verbinding tussen 2 moleculen waterstof en 1 molecuul zuurstof. Hoewel dat "is"ook maar betrekkelijk is - omdat die moleculen ook alleen maar samenstelsels van nog kleinere deeltjes zijn. Maar op dat niveau van zien (moleculen-niveau) is (H2 O) de "eenheid", en de "allesomvattende waarheid", die je zocht. Daarom is het voor mijn gevoel wel ergens een antwoord op je vraag.
Op een volgend niveau is die waarheid weer anders. In de relativiteitstheorieën en in de quantummechanica schijnt het idee van verschillende niveaus van kijken nog duidelijker naar voren te komen.

---

Ik ga er persoonlijk van uit, dat ons bewustzijn in principe geen materie nodig heeft, dat het bewustzijn boven de materie staat. Maar dat we voor onze geestelijke groei (onze bewustzijnsgroei dus) wél een materieel lichaam nodig hebben, om op aarde in verschillende levens ervaringen op te doen. Ik geloof dus in reïncarnatie.

Je hebt de materie niet nodig, en je hebt hem ook weer wel nodig. De geest kan boven de materie staan. Maar onze geest heeft voor zijn groei de materie weer nodig. De aarde en de materie zijn zo dus de basis voor onze geest. Ze zijn de wieg van ons persoonlijke bewustzijn, als je het zo ziet. De "roots" van onze persoonlijke geestelijke ontwikkeling.

Het komt er zo op neer, dat materie en geest apart, maar ook tegelijk één zijn. Het leven blijft mystiek en ongrijpbaar.

.

en zoals gewoonlijk een heel verhaal van pe51 ;) :p

Ik zie de wereld als.....een klomp magma, aarde, boompjes e.d. die we langzaam naar de verdommenis helpen. Ik zie 't heel fysiek allemaal en energie als fysische energie en niet anders.

De wereld om me heen is zoals ie is, onze hersenen maken het beeld alleen wat anders. En dan moet je denken aan dat de 1 de bloemen geel vind(wat ze bijv. ook zijn) en de ander rood omdat de 2e kleurenblind is(een simpel voorbeeldje).

Ja dat hele verhaal van mij zul je wel niet geloven denk ik, miss_corleone0. Want dat heb je nog nooit gedaan - dat hoeft ook niet. :) :p

Maar als je t nagaat, dan zie je toch niet alleen de aardse kanten van de wereld, je hebt ook gevoelens, gevoel voor mensen en zo. De een zegt je niks, de ander vind je aardig. Dat is toch ook een onderdeel van deze wereld. Anders zou je toch ook nooit naar muziek luisteren? Alleen, zo'n elementenverhaal is niet, wat jij erbij voelt.

groeten, peter.

de wereld in nix meer dan energie. daar bedoel ik niks diepzinnigs mee. Gewoon de formule van Albert Einstein: Energie = massa keer snelheid van het licht in het kwadraat (E=MC2).

Als je de wereld om een andere manier wilt zien: neem de drug die je zintuigen flinkt door de war gooien, bijv salvia, lsd of paddo's (wel op eigen risico). Dan kom ik tot de conclusie dat de wereld alleen maar energie is, die je op een bepaalde manier waarneemt.

We zijn wat we denken.
Ons hele bestaan is het product van gedachten.
Met onze gedachten scheppen wij ed wereld.
Wie vanuit een onzuivere geest spreekt of handelt,
roept onheil over zichzelf af.
Zoals het wiel de os volgt die de kar trekt.

We zijn wat we denken.
Ons hele bestaan is het product van gedachten.
Met onze gedachten scheppen wij de wereld.
Wie vanuit een zuivere geest spreekt of handelt,
roept voorspoed over zichzelf af.
Zoals uw schaduw u altijd vergezelt.

hehe, zolang jij er maar in gelooft toch? Dat is belangrijker dan dat ik er in geloof. :)

Emoties zijn ook heel erg aardse dingen. Gewoon iets van de hersens(hoe is nog niet duidelijk). Ik bedoelde meer dat ik niet geloof dat er iets anders is dan dat we zelf beleven(op de fysieke,onspirituele manier).