Scholieren.com forum

"Tamara!" Tamara liep naar haar moeders kamer. Als die wat te melden had, kwam ze nooit naar Tamara toe, zij moest altijd naar haar moeder toekomen. Ze lag in haar bed. Natuurlijk. Tamara zuchtte. "Wat is er, mam?" Nana keek haar dochter kwaad aan van over de rand van haar dekens. "Heb je nou alwéér bij dat buurkrengetje opgepast?" Tamara trok een wenkbrouw op. Ze telde in haar hoofd tot tien. De cijfers duwden de 'mama-ik-wurg-je' gedachten weg. "Feurre is geen kreng. Wat is er mis met oppassen?"
"Ik vind het vies, zo'n klein kind."
"Ach kom nou toch! Het eerste woordje dat ze kon zeggen was: 'zeep' en ze was met twee jaar al zindelijk. Ze wil zelf elke dag in bad. Ze is echt gek op water!"
"Lieg niet. En je gaat er niet meer heen."
"Waarom heb jij in 's hemelsnaam een dochter, mens? Ik ben zeker een ongelukje! Je houdt me echt niet tegen, Feurre is mijn vriendinnetje!" Nana lachte schamper. "Dat kind is drieëneenhalf!" Tamara liep kwaad de kamer uit. Haar moeder was gewoon een domme koe, besloot ze. Het zou wel met oma Tir te maken hebben, die had ook al zo'n vreemde smetvrees. Tamara had haar oma pas mogen aanraken toen ze tien jaar oud was, daarvoor had oma Tir haar kleindochter genegeerd. Nu was ze gek op Tamara, maar Tamara had een hekel aan haar oma. Tir was weggegaan op opa's zestigste verjaardag en daar ging Tamara juist erg graag naar toe. Die as gek op kleine kinderen. Opa Jook vond het jammer dat Nana zo op haar moeder leek. Tamara mocht altijd komen als ze problemen had met haar moeder.

Tamara belde aan bij de deur naast die van haar. Feurre deed open. "Ha die Feurtje! Ga je mee touwtjespringen?" Feurre stuiterde enthousiast naar buiten met een springtouw. Tamara keek naar het glimmende schone gezichtje van Feurre en ze wist dat haar moeder, als ze dit mooie meisje zou zien stuiteren, nooit meer iets tegen kleine kinderen kon hebben. Ze zou tenslotte vast ook wel iets van opa in zich hebben.