![]() |
Sam-sara [4]
Ik roep naar de Goden der dichters:
"O, Muzen toch, schenkt U mij iets, dat noch door onzekere liefde, noch sterven zal door mijn verdriet1." En wachtend in stilte op woorden diep biddend, mijn handen ineen, verstomt mij de aanblik van niemand als Atlas Medusa verscheen. Apollo toch, kreeg jij jouw Daphne?, de sneeuw laat haar sporen nog warm, toch worden haar haren tot loven, wat tak is, was vroeger een arm. Had Orpheus, zo vurig begerend, Eurydice geen maal gezien, niet omkijkend, vluchtend van Hades, dan zou zij nog leven, misschien. Maar antwoord kwam reeds van mijn Muzen, zij sponnen een Cupido's kleed: "Wandel je weg door de liefde, doe níet wat die Thraciër2 deed. En jaag niet als dwaze Apollo, als jíj echt van jouw Daphne houdt, want wat je dan liefdevol loslaat, als Midas, verandert in goud." 1Voor de mensen wie het interesseert, ik ben niet echt verdrietig hoor! Dat is maar een stijlmiddel. :D 2Orpheus |
Ovidius gelezen?
|
Een heel ander Sam-sara gedicht,ik voel me meer verbonden met de andere 3. ;)
|
Citaat:
Van het klassiek-mytische in het gedicht houd je of niet, misschien dat Le Socialiste het wel leuk vindt, want inderdaad, ik heb wat Ovidius gelezen, jij ook Socialiste? Mijn eindexamen Latijn ging over de Metamorphosen van Ovidius. :) |
Citaat:
Ik bedenk zelf ook weleens gedichten in die trant, doch, ik schrijf ze nooit op. |
Dit vind ik mooi (y). Inderdaad, de verwijzingen naar de klassieke mythen zijn erg leuk :).
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Citaat:
|
Aangezien ik freak op de oudheid: (y) (y) (y)
|
Citaat:
|
Het loopt heel mooi, het danst. Ik vind het daarnaast ook interessant, aangezien ik weinig van de oudheid weet.
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 12:02. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.