wijsheid/intellect
 

Wat is volgens jullie het verschil tussen wijsheid en intelligentie?

Ik heb er eens over nagedacht, dit denk ik erover:

Ik zou wijsheid definiëren als het goed kunnen omgaan met kennis en kunde.
Dan kun je wijsheid zien als een soort van emotionele intelligentie.
Intelligentie heeft denk ik te maken met de snelheid waarmee je nieuwe dingen eigen maakt.
Wijsheid en intelligentie kunnen dus eigenlijk aangeleerd worden, wat de kwaliteit op elk terrein van ons leven fundamenteel verdiept.

Ik denk dat wijsheid ook in je karakter zit, en dat het niet veel te maken heeft met goed kunnen leren.
Als je bijvoorbeeld een wiskundeknobbel hebt of goed bent in woordjes stampen, informatie goed verwerkt ben je intelligent.

ik denk dat wijsheid veel met kennis en levenservaring te maken heeft en intellect meer met conecties leggen tussen alles is

Intelligent kun je op vele terreinen zijn, maar op een specifiek terrein houdt het dan in dat je snel leert, snel logische verbanden ziet, etc.

Wijsheid is simpelweg het hebben van veel praktisch relevante ervaring op een bepaald gebied.

Intellect is aangeboren, wijsheid heb je door vele levens heen vergaard [of niet :D]

Soms gaat dat wel samen, soms ook niet...
ik denk dat er veel mensen zijn die een heel hoog IQ hebben, en ontzettend intelligent zijn, daarmee veel geld verdienen, maar niet om andere mensen geven, of in ieder geval enkel zichzelf proberen te verrijken. Puur winstbejag.

Er zijn ook wel mensen met een erg hoog IQ en heel veel wijsheid, zoals bijvoorbeeld Albert Einstein. Einstein heeft ook heel maatschappelijk goede dingen gezegd en gedaan, ik denk dat hij een voorbeeld was van iemand waarbij intellect en wijsheid samengingen.

Andere mensen hebben misschien weer geen bovengemiddelde intelligentie maar wel heel veel wijsheid, waardoor zij toch een verschil kunnen maken. Dat is ook het geval met wijsheid, het maakt een verschil. Intellect niet (of op een ander vlak).

:)

Ja,ik denk ook dat je wijsheid uit verschillende levens meeneemt naar hier,intellect zie ik meer als iets van dit leven,je wordt geboren met een goed stel hersens of niet.

Sommige mensen waarvan men zegt dat ze 'vreselijk dom' zijn(overigens vind ik dat een vernederende uitspraak) kunnen zo wijs uit de hoek komen.Kijk ook eens naar kinderen,zij vertellen je soms erg wijze dingen.

Als je in de ogen kijkt van een pasgeborene,zie je in hun ogen zoveel wijsheid.Dat is iets wat me erg ontroert,altijd opnieuw.

Ja, je hebt helemaal gelijk. Ik lees het hier op het forum nog maar al te vaak, ik deed dat vroeger ook wel, mijn eigenwaarde zoeken in het afkraken van het intellect van een ander, maar als je je bewust wordt van wat je doet, voelt dat echt niet zo goed meer. Alle mensen hebben immers wel gevoel, en als je kunt voelen wat zij voelen op het moment dat je zoiets zegt, breekt je eigen hart ook...

Trouwens, ik vind het ook wel moeilijk om te accepteren dat veel studies erg gericht zijn op het opdoen van kennis en het afstandelijk analyseren van problemen. Ik vind het van Zen-Boeddhisme wel mooi dat men daarin bijvoorbeeld helemaal intellectualiteit en het opdoen van pure kennis door het lezen van boeken afzweert. Heel gevoelige en simpele uitspraken raken ons veel meer dan zinnen van vijf regels, die je vier keer moet lezen voordat je ze begrijpt. :D

Maar dat zijn twee verschillende wijsheden, dat moet je goed onderscheiden. Je hebt wijsheid op grond van ervaringsfeiten. Ik ga er hierbij even vanuit dat er niet zoiets iets als vorige levens, dat is namelijk de heersende opvatting. Veel zogenaamde wijsheid is in feite niets anders dan het uitspreken van zeer algemeen aanvaarde kennis of opvattingen. Als je het hebt over '(volks)wijsheden' bedoel je daar ook gewoon algemeen geaccepteerde opvattingen mee. En een kind kan al heel snel aanvoelen wat hoort, en wat niet.

Een baby heeft geen wijsheid :) het vermogen om kennis te vergaren en weer toe te passen, zijn instinct om naar tepels te happen en te huilen als hij honger heeft, is geen wijsheid. Dat is instinct. Aangeboren wijsheid, zou je kunnen zeggen, maar dat is gewoon biologisch en niet afkomstig uit vorige levens. Ik probeer je niet te overtuigen hoor, vind wat je vinden wil.

Dat lijkt een uitspraak van iemand die intellectueel wil zijn maar niet goed kan leren. :D ;)

Intelligentie: Er snel, uit je zelf, achter komen hoe bepaalde kennis toegepast worden.
Wijsheid: Weten hoe kennis toegepast moet worden door middel van eerder opgedane ervaringen.

Zoiets
Niet echt een link tussen imho

:D Ik ga mezelf hier wat dat betreft niet verdedigen :D, maar ik ben een vrij sensitieve persoon, ik houd dus niet van fel licht, hard geluid, of bijvoorbeeld lange, stugge zinnen die moeilijk te doorgronden zijn. :p

Ik maak ze trouwens zelf wel graag, dat soort zinnen. Maar om eerlijk te zijn, ik ga ze ook niet teruglezen haha. :D

Wijsheid word sterk beinvloed door de mate waar in je bewust bent van dingen. Hoe meer ervaring, hoe bewuster en hoe meer je dingen beleeft als de waarheid.
Ik zie wijsheid als een constante belevenis van je kennis en bewustzijn.

En intillgentie zie ik als een computer chip, die nieuwe informatie ontvangt en verwerkt naar een vorm waarin je het kan begrijpen.

Na mijn mening is het intulect er voor om beter te kunnen leren.. boekjes enzo.

Wijsheid echter is echter meer dan dat, ik denk dat wijsheid meer iets is wat andwoorden op levensvragen kan proberen te geven.

Ik vind zelf dat creativieteit ook nog er bij vernoemt kan worden..

Want mensen die niet perce een hoog IQ hebben, kunnen wel heel wijs zijn. maar mensen die niet wijs zijn kunnen weer heel veel andwoorden krijgen door gewoon creatief te zijn...
hmmm dit is maar een theorietje hoor, niet meer dan dat...

Een pasgeborene heeft inderdaad fysieke driften maar is nog verbonden met de geestelijke wereld.

Mocht je ooit vader worden of een pasgeborene zien,kijk dan eens goed in die ogen..zonder vooroordelen,kijk gewoon en voel wat je ervaart.