wetenschap tegen paranormaal is te simpel
 

De sportman, wetenschapper, gevoelsmens en de mens die zich met het spirituele (paranormale) bezighoudt, zitten elkaar wel (meer dan) eens in de haren. De wetenschapper wil intellectueel bewijs zien bij de anderen, de gevoelsmens mist dan gevoel, en de sportman mist dan waarschijnlijk simpelheid. Toch is dat helemaal niet nodig, je kunt ook samenwerken en naar elkaar toegroeien. Als spiritueel geïnteresseerde hoef je de wetenschap niet af te zweren bijvoorbeeld. En als wetenschapper het spirituele niet.

Een mens heeft intellect en een mens heeft gevoelsleven. En een mens kan bijv. spirituele of paranormale inspiratie of gaves hebben. Een gevoelsmens zoekt contact met bijv. de wetenschap door die te testen op gevoelsinhoud. En moet vaak niet al te veel hebben van de 'koele, zakelijke' wetenschap. De wetenschapper is geneigd, het intellect te gebruiken, en om contact te zoeken met het gevoelsonderwerpen en met het paranormale via intellectuele begrippen. Het lijkt wel wat op een Engelsman, Fransman, Nederlander en Duitser die contact zoeken, ieder in zijn eigen taal.

Het paranormale heeft veel met het gevoel, maar toch ook met het intellect, en niet te vergeten, het lichaam. Het paranormale heeft eerder de neiging, de gehele mens aan te spreken.Wordt ook wel "holisme" genoemd (van "whole" = geheel, meen ik). Dat wil zeggen: je wezen, je gevoel, je verstand en je lichaam. Hierin kun je de 4 esoterische elementen herkennen: je wezen en het wezen-lijke is het element vuur; je gevoel het element water; je verstand is het element lucht; en je lichaam is het element aarde. Doel in het paranormale is vaak: deze 4 basisbouwstenen van de mens met elkaar integreren (= harmonisch te laten samenzijn en samenwerken met elkaar). Als begrip vind je integratie trouwens terug in de psychologie.

In dromen zit vaak veel gevoel, maar er komen ook logische redeneringen in voor, symbolen zijn via logische redeneringen te ontleden. In het paranormale hebben niet alleen kleuren ( = gevoel), maar ook getallen (= intellect) betekenis. De astrologie, chakra's, tarot enz. hebben een structuur in zich, en structuur hoort niet bij het gevoel, maar structuur is een onderscheidingsmethode die bij het intellect hoort.

Het lichaam en het lichamelijke wordt in het paranormale ook belangrijk gevonden: er wordt massage gegeven, er is het magnetiseren en andere lichamelijke 'healingmethodes'. Je lichaam is bij het paranormale ook vaak dat, wat signalen geeft over de toestand van je geest. Het psycho-somatische vind je terug in de psychologie. In de psychologie wordt iets vaak voor het intellect bewezen (geacht), in het paranormale werkt de aanvaarding van dingen vaak via het gevoel. Maar ook via het intellect.

Je zou kunnen zeggen, dat het paranormale van die Engelsman, Fransman en Nederlander en Duitser diegene is, die alle 4 de talen spreekt. Het paranormale heeft nóg een eigenschap: het begrip gaat verder dan het 'normale' begripsvermogen. Dat zal inderdaad ook wel moeten, als je ze alle 4 wilt integreren. Het paranormale moet zich van zichzelf, van het gevoelsleven, van het denken/begrijpen en van het lichaam kunnen bewustzijn daarvoor.

Het lichaam hoeft niet te kunnen denken en voelen. Het moet alleen doen, wat de eigen natuurlijke functies zijn. Het intellect hoeft niet te kunnen voelen, moet wél helder zijn. Het gevoel hoeft niet te kunnen begrijpen, het moet wél zuiver zijn. Het spirituele (paranormale) moet zich wél van alle andere bewust kunnen zijn.

Daarom zie ik de wetenschap (als uitvloeisel van het denken) niet als tégen het materiële/lichamelijke, het gevoel en het paranormale, maar als een van de deelgebieden van het leven. Ik gebruik bij het bestuderen van astrologie (sterrenbeelden) óók de astronomie (wetenschap van de sterrenkunde). Omdat mijn doel als mens is, die 4 levensgebieden samen te laten werken in mezelf, liever dan ze elkaar te laten bestrijden zoals de oude pastoors en oude wetenschappers.

Een voorbeeld: iemand heeft lichamelijke problemen. Dan zijn er meer manieren om hiervan te genezen.

• Hij kan vroeg naar bed gaan, vroeg eruit. Gaan sporten, fitnessen, alleen gezond eten nemen, massages, enz. Als zijn lichaam sterk genoeg is om zich met deze 'boost van gezondheid' erbovenop te krijgen, dan heeft hij zich op de lichamelijke manier genezen (het element aarde).
• Hij kan zich wenden tot iemand die heeft leren genezen via het intellectuele levensgebied: een dokter. Die heeft het systeem van logische wetmatigheden binnenin je lichaam bestudeerd.
• Hij kan gaan dansen, en zich op die manier weer energiek en fit gaan voelen. Even lekker swingen. En zo het lichaam sterker maken. Dan is hij bezig op het levensgebied van het gevoelsleven (element water). Militairen die verder kunnen marcheren met (mars)muziek verbeteren hun lichamelijke prestaties ook, door hun gevoelsleven te verbeteren.
• Maar hij kan ook zoeken naar de samenhang tussen zijn geest (psyche) en zijn lichaamsgebrek. Soms is er zo'n samenhang zichtbaar, bijv. als je "ergens mee in je maag zit" dan kan dit probleem in je lichaam komen via maagproblemen. Iemand die zich "teveel op de hals/nek haalt" kan problemen in zijn hals/nek krijgen. Iemand die in het leven niet de kleinere kan zijn, altijd de grootste moet zijn, die kan de problemen soms in zijn knieën terugvinden. Louise L. Hay heeft hierover een boekje geschreven: "je kunt je leven helen", met nog veel meer praktijkvoorbeelden. Ook anderen hebben hier boeken over geschreven.

• Niet alle psychische problemen komen zo in het lichaam, maar een aantal wel. Vergelijk het maar met het idee psycho-somatische problemen, wat je ook in de wetenschap terugvindt. Het verschil is alleen, dat de wetenschap de samenhang tussen de problemen niet ziet zoals ik hierboven liet zien, maar ze vindt de samenhang door psychologisch onderzoek, wat via het bewijs werkt.
  
  De methode van bijv. Louise Hay is een spirituele, paranormale methode. Want het begrip van de juiste samenhang komt niet alleen via gezegdes (wat heb jij op je lever? - boosheid = leverprobleem) maar ook via een inspiratie of gevoel van de paranormale behandelaar of van de persoon zelf. En de kennis die in die inspiratie of dat gevoel zit, gaat uit boven het wetenschappelijke niveau van de gewone arts. Adviezen op gebied van lichaamsproblemen die van een helderziende, heldervoelende komen, zijn een ander voorbeeld van adviezen die op het spirituele (paranormale) levensgebied vallen.

Bij het spirituele komen de 4 levensgebieden veelal samen. In de yoga en in de oosterse vechtsporten komt het lichamelijke samen met het gevoel. Yoga- en vechtsport-oefeningen hebben vaak de naam van een dier, je moet je inleven in dat dier, eigenlijk moet je de goede stijl "afkijken" van de dieren. Aanvallen en terugtrekken zoals een kat, een tijger, bijv. Je gevoel moet op dat moment (bij) "dat dier zijn", om het goed te doen. Maar het gaat verder, je moet als je het helemaal goed wilt doen, meegaan "met de flow", een bepaalde soepelheid, een bepaalde feeling ervoor hebben. Als je de oosterse vechtsporten wat beter bestudeert, kan je teksten tegenkomen die laten zien dat het oppervlakkige doel weliswaar lichamelijke verdediging is, maar dat het eigenlijke doel ligt in het een worden van je lichaam, je verstand, je gevoel en je bewustzijn. Weer die integratie of het holisme dus.

Het spirituele of paranormale wordt volgens mij vaak niet geloofd, omdat mensen niet allemaal deze gaves of spirituele inspiratie hebben, en omdat het paranormale dan "onzin" lijkt. En van hun kant uitgezien, hebben ze gelijk. Een dokter met wetenschappelijke opleiding mag gewoon geen diagnose "leverproblemen" stellen, alleen omdat zijn patiënt vaak boos is. Hij heeft dat paranormale gevoel (of die gave) niet tot zijn beschikking, en kan er dus als mens niet bij, hoe bij zijn patiënt op dat moment de samenhand tussen lichaam en geest is. Dan moet hij onderzoek op basis van bewijs doen, en/of die persoon naar de psycholoog doorverwijzen, die ánder onderzoek op basis van bewijs doet. In hun eigen geest mogen de dokter en pyscholoog dus geen geloof hechten aan het paranormale.

Maar met een beetje meer begrip kan je de spirituele/paranormale genezer als een andere "discipline" zien. En streven naar samenwerking. Probleem is dan nog wel, ook deze mensen fouten maken, en dat een deel meer pretendeert te kunnen als ze kunnen. Maar dat heb je in de andere gebieden ook.

peter.

Goed gezegd.
Dikke (y)

Verwijtbaar werkloos! :nono:

werklozen en paranormalen ... ?

Ik denk dat ik snap wat je bedoelt, kijk iemand denkt dat hij de verschrikkelijke sneeuwman Yeti heeft gezien. De wetenschap zegt meteen van BEWIJS en keurt het meteen al af, ze geloven pas als er bewijs is. Dus zij staan eigelijk sterker want je hoort nooit van: Eej wetenschappertjes bewijs maar eens dat de Yeti NIET bestaat! Kijk en dan is de wetenschap uitgeluld en zijn beide kanten even sterk. Maar jah het is nu eenmaal niet eerlijk verdeeld. Het paranormale moet alles maar bewijzen en de wetenschap zit lui in hun stoel te kijken en keurt alles maar af zonder het zelf ook met eigen ogen gezien te hebben. Eigelijk zouden de paranormale mensen lui in hun stoel zitten en de wetenschappers laten proberen hun gelijk te krijgen dat het niet bestaat. Maar jah dat doen ze niet omdat ze dat niet kunnen, dus draaien ze de zaak maar om. Niet netjes, alles moet in evenwicht zijn wil je tot een goed einde komen, maar jah daar wil de wetenschap niks van weten!!

Dat doen ze, omdat de wetenschap de laatste paar honderd jaar veel successen geboekt heeft. Wetenschap is een "succesnummer" geworden. En mensen vertrouwen nu blindelings op de wetenschap.

Dat is nogal eenzijdig, want we moeten niet uit het oog verliezen, dat alle 4 hun grenzen hebben, je hebt ze eigenlijk allemaal nodig. Met sport en lichaamsbeweging alleen kom je er niet, met wetenschap alleen ook niet (kijk maar naar de cholesterol-wetenschappers, die hebben meer lichaamsbeweging nodig en minder vet (volgens hun eigen wetenschappelijke theorie). In de bejaardenverzorging, verpleging en in kindercreches is veel gevoel nodig, of het nu wetenschappelijk-psychologisch onderbouwd is of niet. En bij ziektes kom je er ook niet met wetenschappelijke (denktechnische) dokters alleen. Want sommige ziektes en problemen zijn door de wetenschap, andere weer alleen door het spirituele/paranormale te verhelpen.

We zitten met zijn allen nog zo'n beetje in de roes van de wetenschappelijke successen, en we overschatten het denken hierdoor in onze cultuur. Je moet het een én het ander positief vinden, en een eigen plaats geven in het leven eigenlijk.

je mag wel wat meer respect tonen voor die "wetenschappertjes" hoor!
Zonder de wetenschap was de mensheid niks!
Wetenschappers zijn mensen die keihard werken en super veel verstand van veel dingen hebben. Wetenschappers onderzoeken iets eerst heel grondig voordat ze het afwijzen. Je weet er blijkbaar niet veel van als je denkt dat ze vanuit hun luie stoel alles wat ze niet kennen afwijzen. Anders hadden we ook nooit geweten dat er 65 miljoen jaar geleden dino's leefden.

Maar ff over jou voorbeeld:
Yeti's is niet bewezen dat ze er niet zijn, omdat ze een super groot gebied hebben dat niet makkelijk te onderzoeken is. Er zijn alleen maar een hoop verhalen en vage foto's over maar geen enkele aanwijzing dat ze er echt zijn.

verder klopt er dus geen ene .... van wat jij zegt, ik ga d'r zelfs niet op in want het slaat gewoon totaal nergens op. Je weet NIKS van wetenschap als ik dat allemaal zo lees :rolleyes:
Maar ze bewijzen soms wel dat dingen er niet zijn. Zoals het monster van loch ness. Bij mischien wel 100% van de foto's van het monster is aangetoond dat het nep was of iets anders.
Ze zijn het hele meer door gedoken en hebben met allerlei apparatuur uitgesloten dat er een groot monster zoals Nes zou bestaan daar.

Je gaat niet verder op mij in, omdat je niet verder kunt ingaan je bent gewoon uitgeluld. En sinds wanneer kunnen ze 100% er zeker van zijn dat iets niet zich in het water bevind? Ik zou zeggen stuur een brief naar de marine en zeg dat je hebt uitgevonden hoe je duikboten en wrakken kunt opsporen in een heel groot gebied, ik denk dat ze je meteen de nobelprijs geven omdat de vijand nu wel heel erg makkelijk te ontdekken is. En ik heb GEEN respect voor die kutwetenschap. Want voordat de mensen alles gingen onderzoeken en de zogenaamde wetenschap tevoorschijn kwam, toen was de mens nog in evenwicht met de natuur. Nu dat alles onderzocht word, NEE. En anders hadden we nooit geweten dat er dino's over aarde hebben geloopt? Ja en????? Wat maakt dat uit??? Kijk dat bedoel ik met dat onderzoeken, je graaft een kuil opzoek naar het verleden, dom dom dom...

Hoewel ik zelf zeer geïnteresseerd ben in het paranormale en spirtuele, zie ik mezelf ook als wetenschapper (in wording). Daarom zie ik me ook genoodzaakt, om op je stukje te reageren.
Ten eerste komt het op mij nogal dogmatisch, en bevooroordeeld over. Ik wil niet beledigend zijn, maar het domweg afkraken van de wetenschap geeft eigenlijk blijk van weinig begrip en verstand van zaken. Over het algemeen is het afkraken van de wetenschap de favoriete bezigheid van new-agerige, of wicca-achtige pubers, die vanuit hun bekrompen wereldvisie de wetenschap maar als het Grote Kwaad wensen te zien, dat de wereld heeft verpest, en ons steeds probeert van de Ware Weg af te houden. Zo'n visie is, op z'n minst, kortzichtig te noemen.
De wetenschap heeft ons, zeker de afgelopen jaren, fantastische vooruitgang gebracht. En ja, je kan zeggen dat mensen er beter van zijn geworden. Al was het maar, dat niet elke vijftig jaar tweederde van de bevolking door de pest wordt uitgeroeid, om maar wat te noemen. Het eten wat je eet, de ziektes die je niet hebt, dezelfde PC waarmee je dit forum bezoekt, zijn allemaal dingen, die je aan de wetenschap te danken hebt. Om het dan maar als "kutwetenschap" aan de kant te schuiven, is in ieder geval respectloos. Ik neem tenminste aan, dat jij het zelf ook niet zou waarderen, als mensen jouw wereldbeeld op een dergelijke manier zouden benaderen.

Verder is het een mythe, dat de wetenschap de oorzaak is, van de breuk tussen mens en natuur. Al sinds de oertijd, dus voor er van een echt "georganiseerde" wetenschap sprake was, was de mens het evenwicht met de natuur al grotendeels verloren. Ontbossing voor akkerbouw kwam toen ookal voor. Sterker nog, in de vroege jaren van de mensheid, toen men nog als jager/verzamelaar leefde, heeft de mens al verscheidene diersoorten compleet uitgeroeid.
En tegenwoordig is het weer anders, maar de wetenschap kan niet aangewezen worden als reden voor het verstoorde contact mens-natuur. De wetenschap is eerder een uitvloeisel van een denkwijze, die erop gebaseerd is, dat een dergelijk contact niet bestaat.

En, om dan maar even op je eerste post in te gaan. Het is gewoon simpele logica, dat iemand, die het bestaan van iets wil aantonen, met bewijs komt. Dat is gewoon de meest praktische en pragmatische aanpak. De wetenschap werkt zelf ook zo. Ten eerste zou het natuurlijk een gigantische zooi worden, als iedereen vanalles kon roepen, en het pas onwaar was, als dat onomstotelijk was aangetoond. Dan was er geen beginnen meer aan, en zou er een compleet chaotisch wereldbeeld ontstaan, waarin iedereen langs elkaar heen schreeuwde. Het nut van bewijs ligt hem erin, dat je daarmee een bepaald fenomeen van het individuele naar het universele verplaatst. Door bewijs te leveren tegenover de rest van de wereld, kan je hen deelgenoot maken, van het fenomeen, dat jij zojuist hebt ervaren.
Draai je dat om, dan zouden er duizenden verklaringen zijn, voor één fenomeen, en zou er geen universeel wereldbeeld meer kunnen bestaan.
Over de waarde van bepaalde bewijzen, valt echter te twisten. De wetenschap van tegenwoordig is geneigd, om alleen natuur-, schei- en wiskundige bewijzen te accepteren. (in alfa-wetenschap is bewijs al een minder groot vereiste, namelijk). In spirituelere kringen, is een bepaalde "gevoel" en de omschrijving daarvan ookal genoeg. Het ligt er dus maar net aan, wat je als bewijs ziet. En dat kan men de wetenschap wel verwijten, dat ze niet open staan voor, tot nu toe, onverklaarbare zaken. Echter, je kan je ook afvragen in hoeverre dat wel bij de taak past, die de huidige wetenschap heeft.
Maargoed, om even samen te vatten. Het waarnemen --> bewijzen --> aangenomen worden is dus de enige werkbare manier. Alleen, bij de stap "bewijzen" zijn er dus verschillende interpretaties mogelijk.

De wetenschap gaat steeds vaker niet meer uit van 'ik bewijs dat het waar is, dus er is een grote kans dat het ook waar is', maar meer van 'ik weerleg alle andere zaken, zodat mijn bewijs overblijft'. En denk nou niet dat er nooit onderzoek is gedaan naar Yeti, want geloof me ze hebben dat gebied waarschijnlijk talloze malen uitgekamt.

@ Upke
Je hebt wel een erg negatieve houding tegenover de wetenschap. Denk jij dat jij er was geweest zonder wetenschap? De wetenschap is een constant proces van het zoeken naar oplossingen bij problemen. En ja, soms worden er door de wetenschap problemen veroorzaakt, maar dan zijn er weer andere wetenschappers die daar een oplossing voor zoeken. En de harmonie met de natuur is heel mooi en ik vind ook dat de natuur beschermd moet worden, maar ik zou dit liever zien gebeuren door auto's die geen vervuilende gassen uitstoten of de productie van chemische stoffen die ook geen afvalproducten achterlaten. En niet door alles maar te vergooien en terug te gaan naar de oertijd. Want zonder de wetenschap, zonder mensen die willen weten hoe iets nu precies in elkaar zit, zouden we daar nog steeds zijn.

probeer maar eens serieus op mijn en Tio's post te reageren zonder uitgelult te zijn met je domme uitspraken

Hou het netjes mensen. Vriendelijk blijven.

Nogmaals de mens heeft helemaal geen zak aan de wetenschap. Als we gewoon nog steeds net als holbewoners zouden leven zouden we ook in evenwicht met de natuur zijn. Al die nieuwe uitvinden zorgen ervoor dat we lui worden, kijk maar naar een afstandbediening van een tv, je hoeft gewoon te blijven zitten. Zo gaat je lichamelijke conditie hard achteruit, maar jah de wetenschap ziet blijkbaar niet in dat al die nieuwe uitvindingen ervoor zorgen dat we slappe zakke hooi worden. Oh ja en dan komt de wetenschap erachter dat we in slappe prut veranderingen gaan ze daar weer uitvindingen voor vinden... Ja tis goed met hun!!

Ik zal ook geen argumenten meer aanvoeren waarom de wetenschap wel zinvol is en zal zijn, omdat jij het zo te zien niet eens wilt begrijpen.

Upke,

Ik heb het idee dat je doorhebt dat vanuit de wetenschap het paranormale niet goed kan worden aangevoeld, als je het zo gaat bekijken, dan vervaagt het en verliest het zijn waarde. En dat je je nu persoonlijk op het paranormale aan het richten bent. Zodat je hier meer gevoel voor kan krijgen.

De gedachtes die je hebt, en die je hier opschrijft, kunnen voor je eigen persoon heel veel waarde hebben. Als je de waarde van de wetenschappelijke zienswijze voor jezelf (!) relativeert voor dit doel, dan kan je de spirituele zienswijze in jezelf hiermee sterker maken.

Maar je gedachtes hebben die waarde alleen voor jezelf, anderen beleven het anders, en voor hen lijkt het erg negatief, hoe je over de wetenschap denkt. Misschien doe je dat ook wel, maar in dat geval zou ik mijn tijd en mijn gevoel niet verspillen met negatieve gedachtes over "een ander levensgebied". Ik zou me ertoe beperken, in mezelf te denken dat de wetenschappelijke denkwijze de spirituele niet kan begrijpen. En dat de wetenschap op zo'n moment oninteressant voor je is.

De wetenschap is volgens mij op zichzelf niet iets negatiefs. En hij heeft volgens mij soms wel andere waardes, die het spirituele niet hoeven "bijten". Want de ontdekking dat de tropische regenwouden de longen van de aarde zijn, die de aarde (en wij mensen dus ook) gewoon nodig hebben, die komt bijv. van de wetenschap af. En de wetenschap corrigeert zichzelf ook met de ontdekking, dat de ozonlaag door drijfgassen van spuitbussen aangetast wordt.

Natuurlijk is het ook de wetenschap die voor ontbossing en voor die drijfgassen heeft gezorgd. En ik vraag me ook af, of de mensheid al een moraal heeft die sterk genoeg is, om zóveel wetenschappelijke kennis aan te kunnen. Kunnen we als mensheid het misbruik en verkeerd gebruik van wetenschap wel buiten de deur houden?

Ik zou er gewetensproblemen mee krijgen als ik bijv. voor de Shell of andere oliemaatschappijen zou gaan werken als wetenschapper. Vanwege de olie-oorlogen van het "vrije" Westen, vanwege de vervuiling van de aarde. Maar toch is dit voor mijn gevoel geen reden om het positieve wat de wetenschap in zich heeft te vergeten. Ergens in mijn hoofd heb ik niet alleen spirituele, maar ook wetenschappelijke idealen. Misschien is het alleen positief gebruiken van wetenschap wel iets wat mensen nog moeten leren.

Maar we moeten nu eenmaal leren door vallen en opstaan, lijkt het wel. En als ik het zelf niet fout doe, heb ik al heel wat voor elkaar gekregen, vind ik. Maar wat zou ik het graag willen, dat de mensen zich alleen op een positieve manier met de wetenschap bezighouden ...

je zegt nu precies hetzelfde als hiervoor maar je ontwijkt mijn post terwijl je zei dat ik uitgelult was? lol....

(sorry mutant ik kon ff niet tegen die zielige uitspraken van Upke...ill try to be nice ;) )

...even ter aanvulling op de uitstervende dieren, er zijn vroerger idd een hoop dieren uitgestorven maar er waren ook een boel volkeren die zich wel bezig hielden met het behoud van de dieren. Indiaanen bijvoorbeeld mochten niet meer jagen dan ze nodig hadden en zorgde ervoor dat bevers etc behouden bleven :-D

Ze jaagden net zoveel als dat ze nodig hadden. Dus als hun populatie 1000x zo groot was dan zouden er misschien ook dieren door hun zijn uitgestorven.

Maar het ging erom, of de wetenschap nu wel of niet de oorzaak is van ontbossing en dergelijke (zie bericht van Tio hierboven, de 2e alinea: "Verder is het een mythe ... (enz)".

Ik denk dat de wetenschap niet de oorzaak is, maar het niet meer verbonden zijn met de natuur (maar het was wel de wetenschap die ons uit balans bracht en ons het idee gaf, dat we kunnen "heersen over" de natuur met onze moderne uitvindingen enz). Daardoor zijn we een soort natuurbesef uit het oog verloren, zodat de ene keer de walvissen uitsterven, de andere keer de bossen verdwijnen, dan weer de ozonlaag aangetast wordt, dan weer een gekke koeienziekte, kippenziekte of iets dergelijks uitbreekt. De mensheid lijkt wel op iemand, die net een nieuwe brommer of auto heeft gekregen en die dan een beetje "op hol slaat", het spul wil opvoeren en op een ongeluk afstevent.

Van de oude indianen kunnen we dan weer leren volgens mij, dat wij fysiek een deel van de natuur zijn, en het nodig hebben, dat het hele ecosysteem in stand blijft. Zoals je met je nieuwe brommer en auto van je kleine broertje af kunt kijken, dat je helemaal geen haast hoeft te hebben, en op je dooie gemak rond kunt kuieren.

In het spirituele wordt ook van het idee "het geheel" uitgegaan, waar je een deel van bent. Voor mijn gevoel is de wetenschap ook een deel van het geheel, omdat ons denken, ons intellect, een deel van het geheel is (het idee is: de mens is bewustzijn, gevoel, intellect en lichaam). Naast de wetenschap is er dus ook nog het gevoelsleven, we kunnen in het ritme van de natuur blijven of terugkeren, we hoeven niet per sé op hol te slaan met de wetenschap. Maar daarvoor zullen we ook ons "ik-wil-hébben-gevoel" genoeg onder controle moeten hebben.

Het gaat er voor mij niet om dat wetenschap op zich iets fouts zou zijn, maar: HOE ben je met wetenschappelijk onderzoek bezig: wat vind je van dierproeven bij cosmetica-testen, enzovoort? En gebruik je de wetenschappelijke kennis om de natuur in stand te houden of terug te brengen, of om alleen simpelweg je verlangens van het moment te realiseren?

Wat het spirituele betreft: dat gaat ervan uit, dat de mens een onderdeel van een groter geheel is, en dat hij het bestaan van de andere "onderdelen" ook nodig heeft. In de wetenschap wordt dit idee trouwens ook wel onderkend, in de studie van de ecologische systemen in de natuur.

peter.

In feite wel. Want door de wetenschap is de groei van mensen mogelijk gemaakt en door de wetenschap zijn mensen in technologisch opzicht ontzettend veel verder gevorderd dan zonder wetenschap.

Ik zie het zo, dat de echte oorzaak is, dat de mensheid nog een beetje in de puberteitsfase zit of zo. En dan kan je de wetenschap met een brommer vergelijken, die je krijgt, en waarmee je zo'n beetje doorslaat, te snel rijdt. De brommer maakt het verongelukken mogelijk, net als de wetenschap de groei van mensen mogelijk maakt. Maar dat is het gevolg, de oorzaak is, dat we nog in die puberteitsfase zitten, nog niet volwassen genoeg met dingen als wetenschap kunnen omgaan.

Het is niet de brommer, die ons onvolwassen gemaakt heeft, dat waren we al, voor we die kregen. Als we volwassen waren geweest, dan was onze geest niet eerst op hol geslagen toen we een brommer hadden, en dan hadden we hem ook niet opgevoerd. Net zo, als we geestelijk volwassen waren geweest, had het beschikking krijgen over de wetenschap ons niet uit ons natuurlijke gevoel gehaald. En was de wereld niet vervuild, in oorlog en zo. Ik zie het dus niet zo, dat de wetenschap ons zo "gemaakt" heeft, ik zie het zo, dat onze geestelijke onvolwassenheid de wetenschap de kans heeft gegeven, dit op te roepen in ons.

peter.

Er was nu net een programma op Discovery Channel, van 10:00-11:00, over hoe reuzedieren waren uitgestorven. En daarin is één van de theoriën dat mede doordat de mensheid technologisch geadvanceerd was, had ze de mogelijkheid om deze dieren uit te roeien.

In principe heb je wel gelijk, maar dit is altijd al zo geweest en zal waarschijnlijk altijd zo blijven. Er zullen altijd nieuwe dingen ontdekt worden waar de mensheid verantwoordelijk mee om moet gaan. Maar die verantwoordelijkheid hangt alleen maar af van hoe de meerderheid in de samenleving hier tegen aan kijkt.

de wetenschap moet zich er gewoon buiten houden en zij zijn er toch alleen maar van overtuigd dat als iets bewezen kan worden dat het bestaat dus laat ze maar.

alle mensen in 4 hokjes stoppen is ook te simpel. Dat even terzijde.

Beetje late reactie, maar goed: Zonder de wetenschap zou jij nu niet achter je computer kunnen forummen, zou je ipv op papier nog steeds in het zand oid schrijven (als er al een schrift uitgevonden zou zijn), zouden er enorm veel mensen sterven aan simpele aandoeningen als griep enz... de wetenschap heeft er dus wel degelijk voor gezorgd dat de mens een gemakkelijker leven heeft gekregen, maar of dat per definitie fout is?
Tuurlijk moet een mens enige vorm van lichamelijk conditie hebben voor een gezond leven, maar die krijgt hij ook door bijv. te gaan sporten... en já, de manier waarop we nu sporten uitoefenen is onder andere ook door wetenschap ontdekt.
Zonder wetenschap zou de mens al zijn uitgestorven is mijn mening...

Dat is best een belangrijk punt, waar je het nu over hebt.


Het is gewoon een simpele indeling. Simpele indelingen moeten er ook zijn. Als je van iemand zegt of het een man of vrouw is, dan ben je nog simpeler, dan zijn er maar 2 delen, of 2 "hokjes". En als je dan ook nog kijkt, of het misschien een kind (jongen of meisje) is, dan deel je ook in 4 "hokjes" in. Maar het kan best nut hebben, dat te doen, simpel te gaan onderverdelen. Zo vallen weer andere dingen op dan met een ingewikkeld onderscheidingssysteem, zoals dat van de 80 (of hoeveel zijn het er nu?) elementen in het periodiek systeem van de elementen in de scheikunde.

In de astrologie worden mensen in 4 groepen onderverdeeld naar het element van hun zonneteken. Rammen, leeuwen en boogschutters zijn bijv. vuurtekens, stieren, maagden, steenbokken zijn aarde-tekens, tweelingen, weegschalen en watermannen zijn luchttekens en kreeften, schorpioenen en vissen zijn watertekens. Elk soort teken heeft dezelfde eigenschapppen, dus die van rammen kun je in leeuwen en boogschutters herkennen.
In de middeleeuwen had je ook een indeling in 4 types: het onderscheid tussen cholerische, melancholische, sanguinische en (flegmatische) typen.

Je moet ze allebei hebben, indeling in weinig en in veel klassen. Als je bijv. kijkt naar de indeling van de tijd, dan zie je in het spraakgebruik verschillende onderverdelingen van de tijd: een simpele, in 2 delen (dag en nacht), in 4 delen (ochtend, middag, avond en nacht), in 24 delen (de 24 uren), in 48 delen (het halve uur), in 96 delen (het kwartier), in 144 delen (10 minuten), in 288 delen (5 minuten), in 1440 delen (1 minuut). En dan nog in 86.400 delen (de seconde). En dan kun je ook van een jaar uitgaan, in 4 seizoenen, 12 maanden, 365,25 dagen.

Je gebruikt ze allemaal, deze onderverdelingen, de simpele en de ingewikkelde. Je moet toch kunnen zeggen, of het dag of nacht is, ochtend of middag, dat je iemand over een half uurtje wil zien, enz? En je moet ook kunnen zeggen dat het precies 15:34:16 uur is: 15 uur, 34 minuten en 16 seconden. Zo is het ook met andere onderverdelingen, je hebt ze allemaal nodig.

Dan pas sta je open voor alles. Als het alleen maar op 1 manier kan, dan pas is het een indeling in hokjes. De indeling in 4 delen volgens de 4 elementen vind je bij het esoterische, het paranormale. Dat hoeft helemaal niet altijd een 'hokjesgeest' te zijn. Maar het heeft zijn eigen waarde. Je kunt bijv. de kruiden indelen in de 12 sterrenbeelden en het menselijk lichaam ook. Als je dan iets hebt aan je lever, die onder het sterrenbeeld maagd valt in een bepaald systeem, dan gebruik je een kruid wat onder het sterrenbeeld maagd valt, zo werkt het in sommige paranormale stromingen. En als dat kruid er niet is, dan zul je nog wel wat baat hebben bij een ander kruid, wat niet onder het sterrenbeeld maagd valt, maar wel onder één van de andere 2 aarde-sterrenbeelden (stier of steenbok). Omdat die overeenkomstige eigenschappen hebben. Zo gebruik je hier dus een simpele indeling in 12 delen en een in 4 delen, tegelijk. Dit is één van de manieren van genezing met kruiden.

Maar daarnaast heb je de wetenschap, die op minder simpele manier onderscheid maakt, en op een heel andere manier leverproblemen kan genezen. (maar wetenschappers voelen weer niet al te veel, zoals de paranormale mens, daar zijn wetenschappers weer "simpel" in, kun je zeggen.)

De wetenschapper kan de ene ziekte genezen, en de paranormale genezer de andere. Je gaat pas een beetje richting hokjesgeest, als je maar voor één van deze 2 manieren open wilt staan.

groeten, peter.

In ons allen huist gewoon een wetenschapper-ontdekker die we op een of andere manier tevreden moeten stellen.
ik denk dat in weze alle 4 de beroepen in je zelf worden vertegenwordigd en dat we deze 4 altijd genoeg moeten voeden om in balans te blijven. :)

...tevens indiaanen hielden (hun toen nog niet reservaat maar grondgebied) op die manier bij zodat ondermeer de bever niet is uitgestorven :-D
toen kwamen er blanken en is ondermeer de (volgensmij) grondduif uitgestorven, de bever moest het ook bekopen maar heeft het kunnen overleven. Er werd een jacht verbod opgesteld.

[QUOTE]Justastranger schreef op 05-01-2004 @ 14:44:
[B]In ons allen huist gewoon een wetenschapper-ontdekker die we op een of andere manier tevreden moeten stellen.

Mensen zijn nieuwsgierig en zoeken een spannende avontuurtje in deze saaie leven.
als je het mij vraagt

Misschien is er wel iets meer gaande, maar die mensen die het alleen maar spannend vinden, zijn er in ieder geval wel. Sensatie, sensatie! Daar gaat het dan om.

[QUOTE]urbanprotocol schreef op 14-01-2004 @ 13:09:
[B]ja inderdaad
de hele wetenschap heeft grotendeels als oorzaak de nieuwsgierigheid van de mens. Wat daaruit is voortgevloeid heeft ook andere functies, maar daar ging het in eerste instantie vaak niet om. bijv: Einstein bedacht zijn theorie zonder na te denken over de praktische dingen die daarmee bereikt zouden worden.

die nieuwsgierigheid van de mens, zou dat misschien ook iets te maken hebben met de drang naar macht van de mens? volgens het idee kennis is macht?

Jij zegt dat Wetenschap en Spiritualiteit elkaar aanvullen, ik zeg dat ze hetzelfde zijn. Ik snap de scheiding niet die mensen altijd trekken tussen Paranormale dingen en Wetenschap. Is Wetenschap niet gewoon de zoektocht naar algemeen geldende waarheden? En als al die Paranormale dingen waar zijn, zouden ze dan niet ooit kunnen worden "gevonden" door de Wetenschap? Ik kan me goed voorstellen dat in de (verre) toekomst bijvoorbeeld door de wetenschap wordt bewezen dat er aura's bestaan, of dat we voorspellende dromen kunnen hebben. Alles wat waar is, zal ooit wetenschap zijn. Als voorspellende dromen zijn bewezen, zijn ze niet meer paranormaal, maar normaal. Worden ze dan door jullie spirituele mensjes afgedaan als: "stomme Wetenschappelijke theorien"?

Hallo muis!,

Met 'jij' zul je mij bedoelen, ik vind inderdaad dat wetenschap en spiritualiteit elkaar aanvullen. Wetenschap en spiritualiteit zijn allebei een zoektocht naar algemeen geldende waarheden. Maar volgens mij op een andere manier. De uitkomsten van beide onderzoeken kunnen in de verre toekomst volgens mij ook wel overeenkomen of dezelfde zijn. Maar de manier waarop je diezelfde uitkomst bereikt is dan wel degelijk anders.

Als je de wetenschappelijke en de paranormale manier met elkaar vergelijkt, dan valt me op, dat

• de wetenschap zich beperkt tot aardse onderwerpen en tot (exact) onderzoek van de materie. En het paranormale bestudeert eerder de geestelijke kant van de zaak.
• de wetenschap het vooral van het (aards-nuchtere) denken moet hebben, van de logica, en van het menselijke begrijpen en de menselijke zintuiglijke waarneming.. En het spirituele, paranormale gebruikt ook de intuitie en het gevoel erbij. Zintuigen die boven-menselijk zijn, boven-zintuiglijk, zoals dat gezegd wordt. Het wetenschappelijke onderzoek is dus de aardse kant, het spirituele de geestelijke kant.

Bijvoorbeeld:

• In de wetenschap is bekend, dat voor de belangrijke wetmatigheden heel simpele getallen gebruikt worden. Bijv: e = mc-kwadraat. Het aantal electronen in een schil is ook een laag getal, was het niet 8 of 9? In het spirituele gebeurt misschien hetzelfde: Voor de aantrekking en afstoting wordt de 2-deling (mannelijk-vrouwelijk of yin-yang) gebruikt. Als basisbouwstenen de 4 elementen. Het onderscheid in de dierenriem is een 12-deling, er worden 12 sterrenbeelden onderscheiden, het hadden er ook meer kunnen zijn.
  
  Maar hier zie je gelijk het verschil tussen wetenschap en spiritueel: De wetenschap onderzoekt dingen op een exact-aardse manier, en in het spirituele is het onderscheid altijd veel meer een gevoelszaak, het is niet 'exact', maar 'vaag'. Niet aards, maar geestelijk.
  
  In het spirituele gaat men bijv. net als in het wetenschappelijke met getallen om. Dan gaat het er bijv. om, dat de cirkel in wezen het getal 3 is: (middelpunt, straal en cirkel). Dat er mannelijke (= oneven) getallen zijn en vrouwelijke (= even). Dat er in wezen 9 getallen zijn, dat wat boven de 9 uitkomt, in wezen een herhaling van de getallen 1 t/m 9 is. En dat het getal 9 bijv. in wezen een 3 is (9 = 3 kwadraat). Dat je een 6 kunt zien als in wezen een 2 of 3 (6=2 x 3). Dat je de wereld in getallen kunt zien, op de manier van de numerologie. Waarin een getal niet alleen een hoeveelheids-waarde heeft, maar ook een betekenis. Het getal 2 staat dan bijv. voor gevoel, 3 voor denken, het getal 4 voor aarde, 5 voor creativiteit, 7 voor innerlijk evenwicht (in bijv. tarot). Hier zie je dus in het spirituele een hoog abstractieniveau, er wordt 'filosofisch' over getallen gedacht, en een grotere 'vaagheid'. In de wetenschap is de omgang met getallen veel exacter dan in het spirituele .

Volgens mij komen de door de wetenschap ontdekte wetten voort uit de spirituele wetten (wetmatigheden), en valt het wetenschappelijke wel onder het spirituele, maar niet andersom. Het spirituele bekijkt het volgens mij ook op een meer volledige manier. Wil men in de wetenschap alleen van bewijs weten, in het spirituele is het gevoel, de intuitie de voornaamste bron van kennis. Vergelijk het met verliefdheid: de wetenschap ontdekt dat er hormonen zijn en andere stoffen, die verliefdheid sturen. Maar als 2 wetenschappers die afgestudeerd zijn in "de verliefdheidskunde" (is dat biologie of scheikunde?) op elkaar verliefd worden, dan is er meer aan de hand tussen hun beide, als ze in hun studie bestudeerd hebben. Op dat moment kan het zijn, dat ze verliefdheid op een meer vage, spirituele manier aan het ervaren zijn. Met meer gevoel dan tijdens hun wetenschappelijke studie. En op een meer geestelijke manier, want de wetenschap onderzoekt vooral de aardse, lichamelijke kanten van 'de zaak'. De intuitie en het gevoel, wat ze nu meemaken, die hadden ze niet in de wetenschap. En in tijdens de verliefdheid kun je ook niet echt makkelijk denken aan de getalletjes, en het soort hormonen, die nu in je aan het werken zullen zijn.

De wetenschap ontstond eigenlijk in een periode waarin de menselijke rede (redeneren, denken, logica) ontwikkeld werd. Als je dat tijdvak op een spirituele manier bekijkt, dan zeg je dat hij ontstond aan het begin van het astrologische tijdperk Aquarius (of waterman), waar we nu in zitten. De laatste paar duizend jaar hebben we Vissen gehad, een gevoelstijdperk. Denk aan bijv. de middeleeuwen. In vissen gaat het niet om denken, maar om gevoel. In waterman gaat het niet om gevoel, maar om denken, begrijpen, inzichten. Dat kan op een aardse, materiële, bewijsbare manier en op een bovenaardse, geestelijke, spirituele manier (het paranormale). Wat bij Aquarius hoort is ook de gelijkheid tussen mensen. Dat zie je bijv. in de Franse revolutie en de afschaffing van de slavernij in Amerika terug, in het feminisme, in de 'nieuwere' bestuursvorm 'democratie' tegenover de middeleeuwse bestuursvorm met koningen. Die democratischer is ook 'gelijker' dan de oud-Griekse met zijn slaven en de toenmalige positie van de vrouw.

In wezen onderzoeken wetenschap en spiritualiteit allebei de waarheid. Die van meer kanten uit bekeken kan worden. Maar de spirituele manier van onderzoek en de wetenschappelijke manier van onderzoek zijn volgens mij beide nog niet zo ver ontwikkeld, dat de eenheid al gezien kan worden.

Ik persoonlijk vind wetenschap ook een (interessante) manier van zoeken naar de waarheid. De wetenschap zou kunnen ontdekken, dat dromen voorspellend kunnen zijn. Op dat moment kunnen we dus op 2 manieren weten, dat ze voorspellend kúnnen zijn. Door ervaring, en door wetenschap. Maar dan is het nog wel een probleem, wanneer ze wel en niet voorspellend zijn, en op welke manier ze waar zijn. Als jij droomt, dat je onvoorzichtig oversteekt en bijna onder een auto komt, dan kan dat zowel een waarschuwingsdroom zijn als een voorspellende droom. En het kan ook nog eens symbolisch waar zijn. Dat je onvoorzichtig bent in geestelijk opzicht, en dat je bijna een geestelijke aanvaring met iemand krijgt. En zolang de wetenschap het verschil tussen deze 3 soorten van uitleg niet kan meten, heb je de "gave van dromen uitleggen" nodig om hierbij te komen. Misschien kan de wetenschap later exact de diepere aurakleuren vastleggen, die iemands karakter laten zien. Maar wat betekent die kleur nu in deze omstandigheden? Dat is iets, wat aangevoeld moet worden, daar heb je dan denk ik weer een auralezer voor nodig, om te zien op welke manier die algemene kleurbetekenis waar is.

Je kunt dus op 2 manieren naar de waarheid zoeken, op de 'vage' manier (spiritueel) en op de 'duidelijke' manier (wetenschap). Eigenlijk heb je allebei nodig, dan kun je de waarheid van 2 kanten bekijken.

Ik zou dan niet vinden, dat de wetenschap maar 'stomme theorieën' heeft. Want in wezen zijn de wetenschappelijke theorieën één met de spirituele theorieën. En al heb ik intuïtie (spirituele methode), dan hoef ik mijn verstand (wetenschappelijke methode) nog af te zweren of stom te vinden. Het is juist het handigste, als je met allebei tegelijk kunt leven. Als je intuïtie en je verstand elkaar helpen, als het spirituele en het wetenschappelijke elkaar helpen. Dan ben je volgens mij een vollediger mens.

groeten, peter.