|
Zo sterven woorden..
Zo sterven woorden, zo sterft het geluid. Het maakt niet uit, wanneer je hier bent, en alles zo onbekend, en niet langer stil. Wat ik voor je wil, is niet langer dromen. Ze brengen het duister, ze geven het licht. Ze slaan je dicht voor waar je nog open bent. En ik heb het herkent, die duizend gedachten, die duisternis brachten, of dood leven gaf. Zo gaan de dingen, en zo komen ze niet terug. Soms veel te vlug, en soms ook helemaal niet. Zoveel vrolijk verdriet, maar zo is het leven, en heel even, dacht ik dat je ook om mij gaf. |
poef zwaar, zit veel emotie in. en je volet dat echt, ik weet niet precies de boodschap of betekenis. voor mij is de inhoud niet echt concreet maar dat stoort niet zo heel erg. Opbouwende kritiek zou ik niet kunnen bedenken.
sommige tegenstelling lijk ik te snappen andere zetten me weer aan het twijfelen maar ik wil wel graag snappen wat je bedoelt. dat dromen duister brengen vind ik wel een moeilijke zin. da was het Kip |
Mooi, naar mijn mening een van je betere van de laatste tijd. Af en toe had ik ruzie met het metrum, maar je gebruikt de rijm geweldig en verwoordt alles prachtig! En je titel, en dus eerste zinstuk = (y) . Je hele gedicht voelt echt, echt!
x Live |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 16:31. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.