Nacht op nacht
 

Hij is een beetje lang misschien en ik wou 'm eigenlijk niet posten mja... :o

Op een avond in november
Werd totaal onverwacht
Mijn geest en lichaam
Zomaar even verkracht

Ik ging uit met mijn vriendinnen
We liepen zij aan zij
Iedereen die lachte naar me
En ik was alleen maar blij

We hadden het zo gezellig
Renden en dansten in het rond
Toen dook jij plotseling achter me op
Dacht dat ik je aantrekkelijk vond

Ik zocht maar kon niet vinden
IK was mijn vriendinnen kwijt
Jij zou me de weg wel wijzen,
En ik, ik had nu al erge spijt

We stonden te wachten op een bus,
In een afgelegen straat
Je wist dat die daar nooit zou komen
Ik wilde weg, het was al laat

Je vroeg me slechts een afscheidskus
En daarna mocht ik gaan
Daar bleek weer niets van waar te zijn
Verdoofd bleef ik maar staan

Ik raakte steeds meer in paniek
Hier was toch iets niet pluis
Ik voelde me vies en ongelukkig
Wilde alleen nog maar naar huis

Je drong jezelf aan mij op,
Je gezicht, handen overal
Van binnen schreeuwde ik
Blijf van me af, jij vies geval

Maar natuurlijk zei ik niets
Bij zoiets valt men altijd stil
Nu komen de juiste woorden wel
Zelfs wanneer ik het niet wil

Waarom jij, waarom ik
Wat heb ik je misdaan
Probeerde aardig voor je te zijn
Maar je liet me niet meer gaan

Je zit opgesloten in mijn hoofd
Ook al haat ik je zo zeer
Je hebt mijn jeugd kapot gemaakt
Voel de pijn weer, keer op keer

Nacht op nacht, droom na droom
Weet jij weer te bederven
Het enige wat ik niet wil zien
Is dat jij mij laat sterven...

Het is meer een verhaal over een gebeurtenis :eek:
Als ik moet reageren op de inhoud, kan ik niet veel zeggen, alleen maar :(
Maar over het gedicht: ik vind vooral de 1e en laatste strofe het mooiste!

thxxx:)
het was ook meer even me gedachten op papier zetten en proberen een gedicht te krijgen...
daarom is het meer een verhaal dan gedicht :)