depressieve vriendin
 

Laatst was ik bij een van mijn vriendinnen, en zij vertelde me dat ze zich al een tijdje niet goed voelde. Dat verbaasde me want ik had niks vreemds gemerkt aan haar. Ik vroeg wat er was en ze zei dat ze dat niet zo kon uitleggen en dat ik haar dagboek maar moest lezen. Ze keek heel bang toen ze dat zei. Ik zei dat ik dat wel wilde doen dus ik nam haar dagboek mee naar huis en heb het gelezen.

Ik schrok me kapot. in het dagboek stond dat ze zichzelf haatte en dat ze meerdere malen had geprobeerd om zelfmoord te plegen. En ik had er niets van gemerkt! Toen ik het net uithad belde ze om me paniekig te vertellen dat ik haar dagboek toch maar niet moest lezen. Ik zei dat ik het al had gedaan en dat ik naar haar toe zou komen.

Ik heb dr lang met haar over gepraat, al was het moeilijk om iets los te krijgen. Ik vind eigenlijk dat ze naar een psycholoog of zoiets moet, maar zodra ik daar over begin wordt ze heel boos en zegt ze dat ze niet gek is en dat daar mensen horen met serieuzere problemen. Maar ik weet toch niet hoe ik haar moet helpen! Ik vind het very scary allemaal, en ik denk steeds dat ze nu in zichzelf aan het snijden is, en ik wil haar niet kwijt. maar ik kan toch niet 24 uur per dag rond haar hangen om haar in de gaten te houden?

help me wat moet ik doen? ik wil haar zo graag helpen. zijn er misschien mensen die het probleem kennen of zelf depressief zijn (geweest)?

Ik ben het met je eens dat je vriendin het beste een psycholoog kan raadplegen. Vertel haar maar dat ze niet gek is en dat psychologen niemand als gek beschouwen, maar louter als hulpbehoevend. Vertel haar ook maar dat haar probleem serieus genoeg is om voor professionele behandeling in aanmerking te komen.
Mochten jij of je vriendin er met mij over willen praten, dan kunnen jullie me bereiken op mijn e-mailadres arno.van.asseldonk@hetnet.nl.

Ik denk inderdaad dat ze zeker hulp nodig heeft. Het is wel degelijk een serieus probleem. Als je bij een psycholoog komt, ben je echt niet gestoord hoor. Je bent om bepaalde redenen niet gelukkig en daar moet iets aan gedaan worden. Want dit gaat niet zomaar over.
Sterkte ermee!

ik kan me voorstellen dat je je kapot schrok.
leg haar uit dat jij er heel erg mee zit en haar niet kwijt wilt en zeg dat ze toch naar een psychologe moet (nja moet) om iig jou een beetje gerust te stellen oid.
mja, is misschien ook geen geweldige manier maar ok.
heel veel sterkte ermee iig!!!
dikke knuf
mir

vertel haar dat "gekke" mensen naar een psychopaat gaan en dat mensen met geestelijke problemen (o.a. met zich zelf) naar een psycholoog gaan... dus dat het in haar geval helemaal niet gek is om daar naar toe te gaan... mensen die zelfmoord proberen te plegen horen wel degelijk daar naar toe te gaan!! er zijn mensen die minder erge problemen hebben dan haar daar naar toe gaan!!

serieus, ze moet echt een afspraak maken...

Ik neem aan dat je een psychiater bedoelt in plaats van een psychopaat. De mensen die bij een psychiater komen hebben ook geestelijke problemen, waarbij het onder andere om een neurose of een psychose gaat. Bij een neurose is het contact met de werkelijkheid nog in stand gebleven, maar bij een psychose is dat niet meer het geval.
Nog even wat de term psychopaat of sociopaat betreft: deze termen zijn inmiddels vervangen door de term "antisociale persoonlijkheid", al is de term sociopaat nog wel in gebruik in de Verenigde Staten. De term antisociale persoonlijkheid heeft betrekking op iemand die onverantwoordelijk en antisociaal gedrag vertoont en zich niet aan een werkplek kan aanpassen of aan de maatschappelijke normen kan (of wil) houden. Verdere eigenschappen zijn: agressief, wreed, impulsief en financieel ontebrouwbaar gedrag, liegen, roekeloosheid, nalatig zijn als ouder, aangaan van diverse wisselende sexuele contacten en ontbreken van spijtgevoel. De diagnose wordt vaak gesteld bij mensen die in de gevangenis zitten. Ook komt het vaak voor dat zo iemand afhankelijk is van psycho-actieve middelen zoals alcohol, cannabis (hash) of psychofarmaca (medicijnen die voor een behandeling van een psychische stoornis worden gebruikt). Men neemt aan dat de genoemde eigenschappen minder worden bij toenemende leeftijd.

ja dat bedoelde ik ook, psychiater, foutje.
maar uh, je beschrijving is t zelfde als mijn gedachte, maar ik moest het gewoon ff snel en kort uitleggen.

Je moet idd proberen ervoor te zorgen dat ze toch een keer naar een psycholoog gaat, maar als ze dat echt niet wil moet je er zelf wel voor haar zijn. Ookal wil ze er niet veel over loslaten, ik denk dat ze zich wel beter voelt als ze weet dat er iemand voor haar is.
Misschien als ze merkt dat zij echt veel voor je betekent en dat jij haar echt niet gek vind, dat ze dan wel naar een psycholoog wil. ik weet het verder ook niet, sorry

thanks to ya all, jullie helpen me echt verder. ik heb nu een paar keer aangedrongen dat ze t toch moet doen, naar de psycholoog gaan, en ze wordt in ieder geval niet meer zo boos als ik erover begin, maar ze klapt nog wel dicht.

en ze liegt nogsteeds over hoe het gaat, ze kan gewoon niet tegen me zeggen dat ze zich niet goed voelt, ik moet het lezen.

ze heeft me wel een snee in haar arm laten zien en daar heb ik voor haar ogen ontzettend hard om gehuild. ik kon me echt niet inhouden ik schrok zo. en zij schrok weer van dat ik huilde. das aan de ene kant wel goed denk ik want zo heeft ze door dat ik egt om haar geef en dat t me ook wat doet, maar aan de andere kant ben ik bang dat ze nu dingen niet meer durft te vertellen omdat ik dan misschien weer zo reageer.

ze heeft me belooft dat ze zich niet maar zou snijden en zodra ze de nijging heeft zal ze me bellen. zegt ze. maar ze kan zo veel zeggen...en niet doen.

het is allemaal zo ingewikkeld en ik denk aan niks anders meer. ik wil er echt voor haar zijn maar soms vind ik het echt moeilijk om haar te begrijpen. ze wil dat ik het niemand anders vertel. ze schaamt zich ervoor.
ik ben ontzettend blij dat ik hier anoniem mn verhaal kwijt kan anders zou ik t gewoon niet meer weten.
thanks again!!!!!!!!!!!!!!!

Hmz, wat een moeilijke situatie. *knuvvol geeft* Je moet nu niet gaan denken dat als ze gesneden heeft, het jou schuld is omdat je niet genoeg hebt opgelet o.i.d.
Naar wat ik heb gelezen van wat je schreef, laat je haar wel goed merken dat je om haar geeft en haar wilt steunen. Erg goed van je.
Misschien kun je een keer een nummer op haar kamer achterlaten met een nummer van een psych erop. Dan kan ze zelf zien of ze hem/haar belt. En vertel haar gewoon dat ze zich niet hoeft te schamen om daar heen te gaan, en dat je het niet verder zal vertellen.
Of je spreekt af om samen in een schriftje te schrijven, dan weet jij hoe zij zich voelt, en kun jij erin schrijven hoe je er tegenaan kijkt en andere gevoelens/dingen.

Ik denk niet dat ik je nu veel verder heb geholpen, maar veel sterkte verder, en ben gewoon een goede vriendin voor haar!

*knuvvol*