Donorregister & bloeddonor
 

Heb jij een donorregister en/of ben jij bloeddonor?

Waarom wel of niet? Wat vind je van mensen die wel donor zijn en wat vind je van mensen die geen donor zijn?

Ikzelf heb wel een donorregister maar ben geen bloed donor maar ik wil wel graag bloedonor worden omdat ikzelf zat bloed heb en dus mij verantwoordelijk voel voor het leven van mensen die het nodig hebben.

Na mijn dood mogen ze alles hebben. Als ik ervoor kan zorgen dat iemand straks weer een mooi leven kan krijgen dan heb ik daar graag mijn organen en weefsels voor over.

Ik respecteer mensen die geen donor zijn wel, omdat het toch je eigen lichaam blijft, zelfs na je dood maar ik vind het wel erg zonde.

Ik ben nog geen donor, maar zou het wel graag willen zijn. Dus eerdaags even wat papiertje in orde maken.

Ik heb niks aan mijn organen na mijn dood en als ik er een ander mee kan helpen, graag.

Mijn ouders zijn er fel op tegen, met het meest zwakke argument "Ja wat nou als het een kinderverkrachter is ofzo?"
Nouja, wat als het nou niet zo is?

Stel nou dat jij een donororgaan nodig hebt en er is er gewoon geen?

Ik heb me vorig jaar laten registreren voor keuze 1: U stelt uw organen en weefsels na uw overlijden beschikbaar voor transplantatie.

Wat houdt bloeddonor in? Bloed geven na je dood, of gewoon terwijl je nog leeft?

Zelf zou ik heel blij zijn als ik een donororgaan zou krijgen wanneer ik het nodig mocht hebben, dus dan vind ik het persoonlijk logisch dat ik m'n eigen organen en weefsels enz. ook beschikbaar stel. (y)

Ik heb een donorregister, ben geen bloeddonor.

Aan mijn organen en weefsels heb ik niks na mijn dood, laat dan iemand die er nog wel wat aan heeft ze gebruiken.

Ik ben geen bloeddonor, omdat ik naalden haat. Wanneer ik één of andere bijzonder bloedgroep zou hebben (ik weet niet welke bloedgroep ik heb), dan zou ik er misschien nog eens extra over na gaan denken.

Ik vind het ieders eigen keus of iemand donor is of niet. Al kunnen ze het hier beter net zo regelen als in *** (weet niet meer welk land precies): mensen zijn donor, tenzij ze laten registreren dat ze het niet willen zijn. Veel mensen vergeten nu om dat formulier in te sturen, waardoor er nog minder orgaandonoren zijn, dan er zouden kunnen zijn. Wanneer het andersom is (dus registreren wanneer je het niet wilt), vergeten mensen dat denk ik veel minder snel.

Terwijl je leeft. Als je dood bent, dan hebben ze daar volgens mij niks meer aan ('t stolt oid?).

Ik ben bloeddonor, en omdat ik 0- als bloedgroep heb zou ik eigenlijk bleodplasma kunnen geven, maar dat dat moet te vaak en dat kost me teveel tijd :bloos: dus dat doe ik dan weer niet... Ik geef bloed omdat ik een belangrijke factor in iemands overlevingskansen kan zijn en dat mij een goed gevoel geeft.

Ik heb geen donorregister omdat ik dacht dat bij mijn 18e te krijgen (zo'n brief) maar die heb ik nooit gehad. Mijn ouders weten wel dat ik mijn organen zou afstaan, dus als ik kom te overlijden gebeurt er wel wat mee, al zou ik er eigenlijk achteraan moeten gaan :bloos:

belgië, dacht ik

ik ben geen bloeddonor, en dat blaadje moet ik ook nog steeds invullen
(ik weet nog niet wat ik kies :o )

ik ben orgaandonor, gewoon omdat ik geen reden zie om het niet te zijn, en je er mensen mee kunt helpen

ik ben geen bloeddonor, ik zit in een vaccinatieprogramma waardoor ik dat het komende jaar nog niet mag zijn, daarna wil ik het wel worden, het is een kleine moeite en je kunt er mensen mee helpen.

Ik=orgaandonor, maar ik zou mijn lichaam never nooit niet beschikbaar willen stellen voor onderzoek. Komen er allemaal van die prut-ergotherapiestudentjes naar je afgehakte arm kijken ofzo :s. Daar wil ik mijn lichaam niet voor lenen, dan geef ik liever organen af aan mensen die er wel (of in ieder geval veel meer) wat aan hebben.

Bloeddonor ben ik niet, daar ben ik veel te zwak voor, vind ik zelf. Ik ben al zo snel moe enzo, als ik bloeddonor zou zijn zou ik helemaal gek worden. Ik vind mezelf er ook niet gezond genoeg voor. En ik gun niemand cytomegalie toe (dat heb ik dus), lijkt me dom van mezelf om bloeddonor te spelen als ik weet dat ik dat heb (niet dat het zo vreselijk is ofzo, maar het is wel lastig soms).

Nog niet, ik wil iig wel orgaandonor worden, ik moet nog steeds een kaartje aanvragen. Bloeddonor misschien, dat moet ik even zien.

Ik heb een donorcodicil, maar ik heb wel een paar dingen uitgesloten die ze niet mogen gebruiken. Huid en ogen mogen ze van mij niet gebruiken, omdat ik een enorm gevoelige huid heb, eczeem, jeuk, de hele mikmak: dat gun ik niemand. En mijn ogen, tsja, daarin vallen al mijn emoties in af te lezen. Daarmee heb ik de wereld om me heen gezien. Dat vind ik gewoon 'zonde' als ze daar iets mee gaan doen, dat is toch écht iets dat van mij is. De rest van mijn lichaam is natuurlijk ook écht van mij, maar daar hecht ik minder waarde aan. Organen, botten... de hele mikmak mogen ze eruithalen.

Ik ben geen bloeddonor, want ik heb één keer bloed gegeven en was daarna een paar weken duizelig enzo. Niet voor herhaling vatbaar dus...

Ik ben orgaandonor, na mijn dood heb ik er niks meer aan terwijl andere mensen er een heel beter leven van kunnen krijgen. Mijn ouders hebben ook al altijd een donorcodicil voor mijn ondertekend, dus eigenlijk ben ik al mijn hele leven donor.

Bloed geef ik ook. Ik mag dinsdag weer. Ik vind er niks engs aan, en het is voor mij een kleine moeite, ik heb er helemaal geen last ; van een halve liter bloed minder.
Mijn zus is overingens geen bloeddonor, dat heeft ze van mijn vader over genomen. Hij vond het namelijk niet eerlijk dat jij je bloed gratis weggeeft, terwijl als je het krijgt je er een hele boel voor moet betalen. Dus eigenlijk vond hij altijd dat je er een vergoeding voor moest krijgen. Ik vind dit nergens voor nodig, en bloed onderzoeken brengt ook een hoop kosten met zich mee.

Ik vind eigenlijk dat mensen die zelf donor zijn ook meer recht hebben om een orgaan te krijgen. Ik heb hier eens een betoog over geschreven, maar daar kreeg ik niet zo'n heel hoog punt voor, mijn leraar was dan ook GEEN donor...

Ik had dat met (oa) deze argumenten ondersteund:

Als mensen het eng vinden hun organen weg te geven, is het even eng om ze te ontvangen.
Als je vanuit geloofsovertuigingen geen donor bent, moet je ook vanuit diezelfde overtuiging geen orgaan willen ontvangen.

Ik vind het touwens wel opvallend dat vooral mensen reageren die zelf donor zijn!

ik ben wel orgaandonor maar geen bloeddonor.
ik ben bang voor bloedprikken en ik durf geen bloed te geven.
klinkt zwak maar ik ben gewoon bang voor die prik:s

maar ik wil er misschien wel eens overdenken het een keer te proberen.
heb al een paar jaar geen prikken meer gehad en misschien valt het best mee.

Ik ben orgaandonor maar ben de laatste tijd aan het twijfelen om dat te blijven.
Bloeddonor lijkt me niks, laatst moest ik 5 buisjes bloed afleveren, toen voelde ik me al niet lekker en heb er heel de dag last van gehad, laat staan als een halve liter moet geven (of was het voor vrouwen nu minder?).

halve liter volgens mij
heb net een website gelezen om alles op een rij te zetten voor mijzelf.
http://www.sanquin.nl/Sanquin-nl/sqn...f/p-WebFSStart!

het zou een goed voornemen zijn voor volgend jaar dat ik die 3x per jaar bloed ga geven:)
het duurt allemaal niet erg lang(y)

Ik ben donor, na mijn dood mogen ze alles van me hebben. Bloeddonor ben ik (nog) niet, word ik wel zogauw ik 18 ben.

Ik vind dat je alleen recht hebt op een donor-orgaan als je zelf ook geregistreerd staat als donor. Met uitzondering van kinderen onder de 10 jaar of mensen waarvan de organen bijv. door ziekte niet 'bruikbaar' zijn. Klinkt misschien heel hard, maar je kunt zoveel goeds doen door je eigen organen beschikbaar te stellen. Zelf wil je ook graag gered worden als die mogelijkheid er is.

Daarbij komt nog dat de moeder van een vriendin een donornier nodig is, deze is heel moeilijk te vinden. Door de hoeveelheid anti-stoffen en bloedgroep. Ik zou het verschrikkelijk vinden als er iemand rondloopt met een match en deze na zijn (eventuele) dood niet zou willen afstaan.

Ik ben geen orgaan- of bloeddonor.
Bloeddonor ben ik niet omdat ik er eigenlijk nog nooit over na gedacht heb :bloos:
Orgaandonor ben ik niet, omdat ik vind dat mijn nabestaanden er over moeten beslissen als ik dood ben. Als ik mijn ouders veel verdriet doe met het weggeven van mijn hart, dan wil ik dat niet, ook al maak ik er een ander blij mee. Maakt het de nabestaanden niks uit, dan mogen ze alles weggeven.
Het gaat erom wat zij willen. Ik heb niks meer te willen na mijn dood.

Ik wil wel bloeddonor worden, maar het komt er maar niet van :o

ik ben orgaandonor, voor al mijn organen, als ze denken dat ze na mijn dood er nog wat aan hebben mogen ze het gebruiken.
Bloeddoner ben ik niet en ook niet echt van plan om het te worden, denk vooral omdat je dan ergens heen moet enzo.

Ik ben nog geen donor maar ik zit er al heel lang over te denken om nu al die papieren op te vragen en mezelf als donor te laten registreren. Als ik dan zou komen te overlijden mogen ze bijna alles hebben, alleen mijn hart en ogen zou ik niet willen donoren. Of ik bloeddonor word weet ik nog niet, daar heb ik nog alle tijd voor.

geen bloeddonor ik ben als de dood voor naalden, als ik dat niet was was ik dat denk ik wel, wel donor, ik heb er toch niks meer aan als ik de pijp uit ben.

Wat ik van mensen die geen donors zijn vind? eigen keus, maar ik vind wel dat als ze ooit iets nodig hebben langer op de lijst staan voor een orgaan dan iemand die wel vanaf t begin donor wil zijn.

Ik sta bij het donorregister ingeschreven. Als ze met mijn organen en weefsel een moeder van 3 kinderen kunnen redden, is dat natuurlijk geweldig. Ik doe er dan toch niets meer mee.

Over een paar maandjes ben ik 18, en dan wil ik zeker wel orgaandonor worden. Bloeddonor ben ik nog niet helemaal over uit ,omdat ik het niet bepaald een fijne ervaring vindt.
Ik heb nog niet de behoefte gehad om eerder een formulier aan te vragen, terwijl ik toch nu een jaartje weet dat ik dit wil.

Ik vind het trouwens een hele vreemde keuze om dit aan je nabestaanden over te laten. Ik vind dat het een keus moet zijn die je zelf moet maken, als je dit aan je nabestaanden overlaat sta je er inprincipe niet achter. Daarnaast kan ik me niet voorstellen dat nabestaanden zo snel de keuze zouden maken van: Doe maar. Je zit dan al in een moeilijke tijd en dan ook nog eens daarover een beslissing maken lijkt me heel moeilijk..

En wat vind ik van mensen die geen donor zijn? Hmm moeilijk te zeggen. Ik kan het me er niet in inleven omdat ik niet snel een reden zie om het niet te doen. Meestal als je mensen het vraagt is het: 'Ik vind het gewoon geen fijn idee dat straks mensen in mijn lichaam zitten te rommelen'. Maar als jij straks een orgaan nodig hebt mag er wel 'gerommeld' worden. Ik ben eigelijk wel benieuwd naar andere argumenten van mensen die GEEN donor willen zijn.

Als mijn moeder besluit haar hart weg te geven, terwijl ik niet kan leven met het idee dat er iemand anders met haar hart rondloopt, dan ben ik, de nabestaande, degene die er moeite mee heeft: niet mijn moeder. Daarom vind ik ook dat nabestaanden mogen bepalen (in mijn geval tenminste) over mijn organen. ÍK zal er nooit moeite mee hebben dat anderen er mee rondlopen, maar mijn nabestaanden misschien wel. En als ik moet kiezen tussen anderen gelukkig maken of mijn nabestaanden gelukkig maken, dan kies ik voor die laatsten, want die ken ik persoonlijk.
En van te voren aan hen vragen heeft geen zin: ik weet niet wanneer ik dood ga en of ik dan een vriend heb, m'n ouders nog heb enzovoorts. Het gaat dus om de mensen die op dát moment dichtbij mij staan.

Oké, zo snap ik het al heel wat beter :) Daar kan ik me zeker wat bij voorstellen.

Ik ben orgaandonor, van mij mogen ze alles wat ze kunnen gebruiken eruit halen. Ik heb er dan toch niets meer aan en er kunnen andere mensen mee geholpen worden.

Ik wil geen donor zijn, en ben ook geen bloeddonor. Hier tegen over staat dus dat ik ook geen organen van andere mensen wil, ook al is het leven of dood. Ik hou niet van het idee dat iemand met mijn hart oid rondloopt, of andersom..Al vaak discussie over gehad, maar is gwoon t idee.

Ik ben orgaandonor, eerder al mijn keus aan mijn ouders verteld zodat zij het in ieder geval wisten als me iets zou overkomen, en toen ik 18 werd gelijk het formulier teruggestuurd.
Ik wilde ook altijd bloeddonor worden, maar ze hebben het hier opgeheven, de 'bloed-inname' zeg maar, en nu moet je naar een post drie kwartier rijden om bloed te geven, en dat lukt me niet.
Ook schommel ik altijd tegen bloed armoede aan, en dan mag het ook niet.

ik heb vorig jaar m'n donorcodicil ingevuld, maar nog steeds niet opgestuurd. Ik heb mezelf beloofd dat ik dat nog doe vóór ik 20 wordt (dat helpt bij mij, een limiet stellen).

Bloeddonor wordt ik niet. Dat vind ik namelijk echt héél eng. :s

Wat zijn er trouwens veel mensen die zeggen 'als ik 18 word...'
Maar je kan daarvoor toch ook al donor worden of niet?

Ik heb op dit moment het donorcodicil thuis liggen en ben het aan het doorlezen, maar binnenkort ga ik het opsturen. Ik denk niet dat ik al mijn organen beschikbaar wil stellen, ik ben er nog niet helemaal achter welke wel en welke niet, maar ogen bv niet.
Mijn lichaam ter beschikking stellen aan de wetenschap wil ik in ieder geval niet.

Bloeddonor zou ik graag willen worden zodra ik 18 ben en als mijn bloed er tenminste geschikt voor is.

ik heb ook keuze 1 aangekruist, volledig donor dus.

bloeddonor ben ik (nog) niet, maar daar heb ik verder geen bezwaar tegen, dus dat word ik nog wel eens.

edit: mensen die geen donor zijn, kunnen ook geen dingen terug verwachten imo. tenzij het om kinderen gaat.

ik ga als het goed is volgend jaar ofzo bloed geven.
ik heb vandaag informatie gehaald en heb iets ingevuld en daarmee gezegt dat ik bloeddonor word.
dus nu maar wachten op een brief terug.

mijn goede voornemen voor volgend jaar is gelukt tenzij m n bloed niet geschikt is

Ikzelf ben wel donor; bloeddonor ben ik niet omdat ik nog geen 18 ben.. Al denk ik wel dat ik dat ook wil worden (heb het alleen niet zo op prikken, dus daar moet ik dan dus eerst overheenkomen )

Na mijn dood mogen ze alles behalve mijn huid hebben. Dit heb ik gedaan zodat ik voor mijn nabestaanden wel nog 'heel' lijk.

Ik heb natuurlijk respect voor mensen die geen donor zijn, al vraag ik me wel waarom ze geen donor zijn...

Liefs,
Margriet

ik ben gelijk donor geworden toen ik net 18 was. Me moeder was het altijd al en ze had altijd goede argumenten dus wrom nie? :)
Ben geen bloed donor omdat ik dan zelf van me stokkie ga :s

Ik ben wel orgaandonor maar bloeddonor niet meer. Vroeger was het namelijk nog wel eens op bepaalde dagen hier in de buurt bloed geven maar nu niet meer en moet ik er als ik heel eerlijk ben teveel moeite voor doen.

Ik wil orgaan/weefseldonor zijn, maar ik heb niet zo'n brief gekregen die ik had moeten krijgen toen ik 18 werd. Of krijg ik die in Januari pas? Nouja, als ik 'm dan niet krijg dan vraag ik wel ergens iets aan.

Bloeddonor ben ik niet en hoef ik ook niet te zijn, bovendien denk ik ergens dat ik helemaal geen bloed mag geven (heb een tamelijk lage bloeddruk, die kan dan toch té laag worden? Nouja)

Je lichaam afstaan aan de wetenschap, waar iemand het over had, is trouwens ook helemaal niet zo hard nodig; veel chirurgen en pathologen schenken zelf hun lichaam aan de wetenschap, en zo'n lichaam blijft na de preparatie wel 15 jaar goed. Er zijn dus wel genoeg lichamen daarvoor.

je kan je ook gewoon aanmelden via het internet of via een brochure in de apotheek.

die lage bloeddruk heb ik idd ook, misschien dak daarom van me stokkie ga :s

Bij mijn weten krijg je die brief pas in het jaar nádat je 18 geworden bent; en dan krijgt iedereen die in 2003 18 geworden is hem tegelijk. Wanneer dat precies is weet ik ook niet, maar hij komt dus nog wel! (Of je kunt hem inderdaad zelf aanvragen).

Ik ben overigens ook donor, ze mogen alles bij me weghalen als ze dat willen, om redenen die hier al eerder genoemd zijn.

ik ben orgaandonor, maar geen bloeddonor, omdat ik altijd misselijk word als ze bloed afnemen en dan de boel onderkots :)

dat verklaart een hoop. Ik had hem ook (nog) niet gehad.

Wat raar, ik kreeg hem vlak na mijn verjaardag..
(Ik ben dan wel eind januari al jarig, maar toch)

En misschien een goede link voor in dit topic:
www.donorregister.nl
Misschien dat het wat mensen aanspoort, je kunt daar zo het formulier downloaden/aanvragen.. zo'n kleine moeite!!

ik dacht ook dat iedereen die 18 word zo'n formulier thuisgestuurd zou krijgen.. heb daar dus ook een tijdje op gewacht doen ik 18 was. maar niet dus.
heb zelf een op internet uitgeprint en die opgestuurd...
vind eigenlijk wel dat iedereen zo'n formulier thuisgestuurd moet krijgen... zo heb je veel meer kans op meer donoren...
aangezien de meeste mensen geen moeite willen doen zo'n formulier aan te vragen of ze vergeten het ofzo...

zelf nu dus wel donor. heb er zelf toch niets meer aan als ik dood ben dus waarom dan niet iemand helpen als dat kan?
als ik ooit zelf eens iets nodig heb hoop ik ook dat er iets beschikbaar is.....

hier kan je je trouwens aanmelden als bloeddonor

edit: heb me opgegeven :) naalden vind ik niet eng ofzo..

Ik heb me wel laten registreren als donor, maar omdat ik nog geen 18 zijn hebben mijn ouders toch nog het laatste woord. Ik geloof dat zij mijn wens wel zouden respecteren. Mocht ik nu dus dood gaan en ik in aanmerking kom om donor te zijn, dan zullen ze dat vast toestaan.
Ik weet nog niet of ik bloeddonor wil worden. Ik vind het wel een goede zaak als mensen dat zijn maar ik ben zelf verschrikkelijk bang voor naalden en ik moet er dan ook absoluut níet aan denken om zo'n dikke naald gedurende meerdere minuten in m'n arm te hebben zitten. Argh... kan al bijna niet tegen de gedachte, dus ik geloof dat ik nog maar eens goed na moet denken voordat ik me opgeef als bloeddonor. Mijn vader is de eerste keer dat hij bloed wilde geven, flauwgevallen omdat hij ook niet tegen naalden kan en eigenlijk wil ik niet dat dat mij ook overkomt :bloos:

Ik heb me daarnet opgegeven voor orgaandonor, ze mogen alle organen hebben behalve mijn hoornvliezen en huid. Omdat ik nu 17 ben mag ik registreren zonder dat mijn ouders bezwaar kunnen maken (ze staan er overigens compleet achter). Ik liep al een tijdje rond met het idee, en ik vind het wel prettig dat ik me nu geregistreerd heb. Ik hoop eigenlijk dat meer mensen het doen, bijvoorbeeld uit mijn vriendengroep. :)

Ik ben geen donor, van niets. Bloedgeven zou ik nog wel doen, mits iemand me dat ook vraagt.

Ik ben nog geen orgaan of bloeddonor. Maar ik ben het wel van plan zodra ik 18 ben. Bloeddonor heb ik nog niet over nagedacht, maar ik denk dat ik er in principe niks op tegen heb. Dus misschien ook wel.

Ben ik het mee eens, veel mensen maakt het niet echt uit en sturen dan uit luiheid niks op.

Ik ben nog geen donor, maar zou het wel graag willen worden. Ik ben alleen bang voor wat er met je gebeurd als je dood bent. Dan gebruiken ze straks je hele lichaam (organen) terwijl je eigenlijk nog doorleeft ofzo :s Ik heb nog geen idee of ik het wel ga doen, zit er nog teveel over te twijfelen.

Waarom je huid en hoornvliezen dan niet? (als ik vragen mag?)