dilemma over verantwoordelijkheid bij gestolen fiets (recht)
 

Okey de situatie; ik leen aan een goede vriend mijn fietssleuteltje uit. Hij moest iets halen en deed dat op mijn fiets, hierna plaatst hij mijn fiets terug waar hij hem vandaag heeft (1 getuigen, zijn vriendin) en geeft mij als hij weer boven op het feest komt mijn sleuteltje terug. De fiets stond dus op slot ! Aan het eind van de avond ga ik met mijn sleuteltje naar huis; maar wat blijkt mijn fiets is weg !

Nou zegt mijn vader dat mijn vriend dan wettelijk aansprakelijk is en dat zijn verzekering dus mijn fiets moet vergoeden. Dit is omdat hij mijn fiets als laatst heeft gebruikt en ik nooit mijn fiets heb terruggekregen maar alleen het sleuteltje. Ik vind dit onzinnig omdat het mijn fiets is en het gewoon toeval was dat hij hem als laatst heeft gebruikt.

Wat jullie ? En wat zegt de wet hierover ?

da's dus niet waar, he !
je bent altijd zélf aansprakelijk voor diefstal van goederen (nou ja, tenzij je de dief aanhoud : die steelt immers. maar dit is nederland, dus die dief vind je niet).
dus jouw verzekering moet je fiets vergoeden. het is jouw fiets. overigens zal de verzekering van je vriend niet jouw fiets betalen, zelfs al was hij wél aansprakelijk : hij heeft die fiets niet verzekerd. Dan zou het een wa-verzekering verhaal worden, maar dit is hiet he-le-maal niet aan de orde.

Precies. Die vriend treft geen enkel verwijt. Hij heeft de fiets op slot gezet en heeft het sleuteltje aan jou teruggegeven, niets aan de hand. Zelfs als hij gepikt zou zijn doordat die vriend hem niet op slot heeft gezet is het maar de vraag of je (de verzekering van) die vriend aan zou kunnen spreken. Maar dat is hier niet eens aan de orde, nu die vriend rechtens geen enkel verwijt treft. Waar jouw pa dat soort onzin vandaan haalt is mij een raadsel.

M'n moeder heeft een keer de fiets van m'n tante niet op slot gezet en die is toen ook gestolen. Uiteindelijk hebben we alles van onze verzekering terug kunnen krijgen.

Mjah zoieso vond ik het niet etisch om het zo te doen. Het is een vriend en hij heeft het niet verkeerd bedoeld of zelfs ook maar verkeerd gedaan, mijn fiets was op slot.

Achteraf gewoon vette pech en geen fiets.

bedankt voor jullie reacties!

je hebt wel degelijk je fiets teruggekregen; wat je vader juridisch zegt, is dat je vriend bezitter of houder van de fiets is, omdat hij alleen het sleuteltje heeft teruggegeven. het eerste kan niet, omdat als hij je fiets alleen geleend heeft, hij uberhaupt geen bezitter wordt en het tweede kan niet omdat degene die de fiets onder zich heeft (=jij) de houder is. maw, wat je vader zegt is echt flauwekul, zoals al gezegd is
(volgt uit: 3:107, 3:112 BW)

Is dat wel zo? Mijns inziens valt te verdedigen dat een fiets wel geleverd wordt door feitelijke overgave, maar dan door traditio symbolica. Je levert een auto ook niet door die auto aan iemand ter hand te stellen, maar door hem de sleutels te overhandigen. Ik vind het niet ondenkbaar dat je door het teruggeven van de sleutels en het mededelen van de plek waar de fiets staat, de fiets hebt overgedragen (en dan kan daargelaten worden of hij nu bezitter of houder is geworden). Maar dat is voor onze discussie niet echt heel relevant. :)

Bezitter wordt hij inderdaad niet, maar ik ben van mening dat je hier wel een overeenkomst van bruikleen in zou kunnen zien. De bruiklener is houder van de zaak, en is dus gehouden zorg te dragen voor de zaak. Ook zonder een stilzwijgende overeenkomst van bruikleen zou ik willen aannemen dat er een zorgplicht voor de zaak bestaat. Als ik een fiets van iemand leen en ik rij hem in de prak, dan handel ik natuurlijk onrechtmatig jegens de eigenaar, of ik nou bezitter of houder ben. Het gaat erom dat ik die fiets feitelijk in de prak heb gereden. Maar in dit geval is dat helemaal niet aan de orde, nu de argumentatie van die pa natuurlijk sowieso kul was en niet gezegd kan worden dat die jongen op enige manier onzorgvuldig heeft gehandeld :)