gebonden thuissituatie
 

hallo,

uhm ik zit zeg maar met een beetje vervelende thuissituatie. ik woon zon 10 km van nijmegen af. en mijn vriendin woont dus in nijmegen. de bussen rijden 1 keer in het half uur, en ik ga altijd fietsend met een vriend van me heen en terug naar school. nu is mijn probleem dat ik voornamelijk door mijn moeder ontzettend vastgehouden wordt thuis. ik mag niet in het donker buiten fietsen (dan praten we over afstanden langer dan een km) en laat het in de winter nu al om 5 uur donker zijn. zo mag ik ook geen brommer of scooter. ze vindt het niet goed als ik vrijdagavond/zaterdagavond uitga. ik wordt gecontroleerd op roken en drugs. en wat ik nog wel het ergste vind, mijn vriendin mag, als ze hier logeert niet op mijn kamer slapen, omdat mijn ouders dan denken dat er iets gebeurd. als ik het hier zeg maar met mijn moeder over heb, krijg ik als antwoord dat ik dat maar allemaal lekker moet doen als ik het huis uit ben. haar voornaamste argument hiernaast is dat ze er geen goed gevoel bij heeft, en dat het daarom niet mag. iets wat ze dus totdat ik weg ben, als argument kan blijven aanvoeren. mijn vader kan ik er ook niet meer convronteren, omdat deze naar zijn zeggen het hierover niet wil hebben met mijn moeder, en niet van mening wil verschillen.

misschien vraag ik niet om hulp ofzo, misschien meer om eigen meningen ofzo. denk ik.

Probeer de jaren dat je nog thuis woont zo prettig mogelijk te laten verlopen, lijkt mij het handigste...

Dat van je vriendin, dat ze niet op je kamer mag slapen... het is je moeders goed recht om regels te maken. Verder hoor ik dit heel vaak... Accepteer dit iig, het is misschien minder gezellig, maar je slaapt iig goed en zodra je wakker bent kun je toch naar haar gaan? Of komt zij lekker bij jou in bed liggen?

ik vind het al vreemd dat je vriendin mag blijven slapen. 's Avonds, als het donker is, is het misschien wat gevaarlijk maar probeer te bewijzen dat je het allemaal wel kan. En dat je ouders je 'controleren' op drugs enzo vind ik ook vrij normaal. Misschien komt dat, omdat het hier ook zo is. ( :confused: )

@ Gilrups:

...Wanneer er geen directe aanleiding voor is, vind _ik_ het wel bizar/ apart dat je op drugsbezit wordt gecontroleerd....
...Zoiets komt wrschijnlijk de vertrouwensrelatie met je ouders ook niet echt ten goede (lijkt mij)...

Ja, idd, daarom schreef ik 'controleren', als er aanleiding tot is, dan mag het toch ff gechecked worden, vind ik dan:)

Tja een paar dingen kan ik wel begrijpen van je ouders, ik neem wel aan dat ze je niet controleren middels een bloedproef :D
Verder komt ze wel erg beschermend over ja. Je hebt haar vast al verteld dat de situatie wat dat betreft bij je vrienden thuis anders is.

Misschien kun je proberen te regelen dat je wel samen met anderen nog s'avonds met de fiets de stad in kan gaan. Een andere oplossing is: als zij je niet s'avonds op de fiets naar de stad durft te laten gaan, dan moet ze je maar brengen en /of een taxi betalen.

Je hebt vast geen oudere broers/zussen die reeds allerlei vrijheden hebben verworven!

Hmm lastig probleem. Dat je ouders je op drugsbezit en roken controleren, daar moet je niet versteld van staan, dat doen heel veel ouders. Dat vind ik ook vrij normaal. Ik weet niet tot hoever het gaat, maar dat ze zo af en toe eens je zakken controleren of een blik in je tas werpen lijkt me niet meer dan vrij normaal.

En dat niet mogen weggaan in het donker en niet uitgaan, daar zal je rustig aan uit moeten groeien met je ouders. Probeer er nog eens een paar keer goed met ze te praten, echt er even voor gaan zitten, en niet onder het koken ofzo. En mag je dan ook niet weg samen met je vriendin of iemand anders? Anders kun je dan af en toe met je vriendin weggaan zodat je ouders er een beetje aan kunnen weggaan dat je af en toe alleen wegaat. Als dat allemaal ook niet helpt moet je er eens over praten met tantes ofzo. Die gaan dan lekker beppen met hun zus en zal het probleem wel ter sprake komen, tantes vinden al gauw dat je iets wel mag.

Dan nog het niet mogen slapen op een kamer met je vriendin. Ik kan je ouders daarin wel begrijpen eigenlijk. Maar dan kruip je maar eens lekker tegen haar aan als je bij haar thuis slaapt. ;)

Het zijn gewoon problemen die langzaam zullen oplossen naarmate je ouder wordt, daar ontkomen je ouders niet aan. Maak je geen zorgen, over een jaar of twee denk je "Waar maakte ik me druk om :confused:"

Als ik jou was zou ik gewoon hun regels volgen.. van dat fietsen in het donker, zoals Keyser Saus als zei, daar moet je uitgroeien.. als ze meer vertrouwen in je hebben (wat je dus opbouwd door gewoon naar hun te luisteren.. ook al is dat lastig en irritant) mag je vanzelf steeds meer, uiteindelijk zal je vriendin ook in dezelfde kamer mogen slapen.. heb geduld..