fantasie vertellen
 

vertel je je fantasie aan je vriend(in) ?
of is dat te persoonlijk?
vind je het erg als je partner de zijne niet wil zeggen?


ik vind die van mij iets te persoonlijk en ga hem niet aan mn vriend vertellen omdat hij ook helemaal niet uitvoerbaar is
als ik er eentje had die uit te voeren was zou ik het wel nog overwegen

hij vertelt zijn fantasieen ook niet aan mij
op zich snap ik dat wel
al zou ik het wel leuk vinden om er eentje te kunnen laten uitkomen voor hem
en ben ook wel nieuwsgierig... :)

Nee, want als ik het niet vertel en dan ooit uitvoer, dan is het een verrassing voor hem. Als ik het wél vertel en dan nooit uitvoer, kan hij teleurgesteld zijn. Daarnaast zijn er nog fantasieën die we geen van beide zouden willen uitvoeren, die zijn eng om te vertellen :P.

maar als je je fantasie niet vertelt en gewoon uitvoert, wie zegt dat het dan een verrassing is voor hem?
wie weet vindt hij het maar niets of heeft hij het niet door??

Nou, dan doe ik iets bijzonders zonder dat hij wist dat ik het van plan was, dus dan is het een verrassing, lijkt mij. Ook als hij het maar niets vindt (maar waarom zou hij dat vinden?). Als hij niet doorheeft dat het eerst een fantasie was dan is het alsnog een verrassing, omdat hij het dan toch niet verwacht had.

ligt eraan
sommige fantasien kun je beter eerst vertellen voor je hem uitvoert denk ik :)
maar er zijn ook fantasieen die je vast niet durft te vertellen :p

Een fantasie is iets van jezelf, vaak zelfs iets wat je nooit in het echt zult uitvoeren. Waarom zou je het dan aan je partner vertellen? Natuurlijk, het kan heel spannend zijn om een fantasietje te delen; misschien kun je het dan samen verwezenlijken, maar niemand kan in jouw hoofd kijken en daarom kun je ze ook lekker voor jezelf houden.

Van de zomer (toen ik op vakantie was en hij thuis) hadden we op MSN nogal wat ''fantasieverhalen'' Zo van: wat zou ik doen als jij nu voor me stond:D En dat was héééél leuk/opwindend!

Het is op zich niet zo dat ik het te persoonlijk vind, meer dat hij er niet echt naar vraagt, niet echt in geinteresseerd is en dat ik vantevoren eigenlijk al weet dat hij het raar zal vinden. En zelf vertelt hij er ook niets over (en ja, ik vraag wel naar die dingen).

Ik ben er gek op, ik hoor het graag, voor de sex of tijdens, maar als ik vraag wat hij het liefste zou willen, waar hij van droomt dan rekt hij zich uit, grijnst en zegt: "dit. Ga vooral zo door!"

ja ik heb het wel verteld. waarom niet? zo leer je elkaar beter kennen. maar ja, hij en ik zijn ook gewoon heel open. ik kan me voorstellen dat mensen zich ervoor schamen ofzo.

mja ach :)

ow nou ben ik echt zo nieuwsgierig :)

Eeeuh, soms. Kijk, het lullige aan een fantasie is vind ik dat ie eigenlijk bijna nooit te realizeren valt. Als je die dan gaat vertellen ben ik altijd zo bang dat de ander dan gaat proberen om die fantasie realiteit te maken. Dat kan heel leuk zijn (of erg tegenvallen), maar je bent dan wel je fantasie kwijt...

Simpele fantasietjes vertel ik wel, kan hele leuke effecten hebben, maar mijn grootste fantasieen hou ik voor me.

Juist; het is vaak veel leuker om alleen maar over iets te fantaseren dan het ook echt te realiseren. In je fantasie gaat alles van een leien dakje, terwijl in de werkelijkheid echt vanalles mis kan gaan waardoor het minder leuk wordt, of in ieder geval minder leuk dan je je had voorgesteld.

Ja mijn vriend en ik hebben elkaars fantasie gedeeld..
Dat was opzich best wel grappig en we hebben het ook gewoon uitgevoerd om het zo maar te zeggen :P

Als ze tijdens het seksen ter sprake komen, vind ik het een stuk leuker om te doen...

Anders lijkt t zo gepland...

ik vertel m altijd :D heeft hij weer inspiratie, sommige kleine dingetjes hou k wel voor mezelf uiteraard ;)

nog beter als hij ineens zijn fantasie in mijn oor fluisterd als we "bezig" zijn !!!!!! :D

Wij hebben het wel over onze fantasieen, en beslissen dan gelijk of we het wel eens willen doen of dat we het een fantasie houden.