Ben jij in staat iemand te vermoorden!
 

Ik zat net te lezen in het zelfmoord topic, er toen schoot me dit te binnen. Zou jij jezelf in staat stellen om iemand te vermoorden en om ook de gevolgen op je te nemen.
Ik noem even een voorbeeld: Je dochter wordt verkracht en vermoord, en je hebt de kans om de dader door zijn hoofd te schieten, wat zou je doen! Neem je de kans om dit persoon uit de weg te ruimen, of niet

Ik ben wel benieuwd naar jullie meningen!

vermoorden wel gevolgen misschien.... Maar dan zou ik er wel een leuk kat-en-muis spelletje van maken en ze (politie red.) flink lastig maken.

edit: yousra, wel goed lezen en duidelijk formuleren he, als je hier reageert :rolleyes:

Alleen als ik haar daarmee nog zou kunnen redden, dus als ik hem zou "betrappen" tijdens het misdrijf, daarna niet meer. Al zou ik gevoelsmatig de neiging wel krijgen kan ik nu met m'n verstand nog antwoorden dat ik dat niet zou doen. Ik kan mijn vermoorde dochter dan niet meer redden en zou zelf geen moordenaar willen zijn.

klein kind

Over duidelijk formuleren gesproken:

:confused: :rolleyes:

1 meter 90 om precies te zijn.

Hier was laatst ook al iets over op DK, maar ja. Ik zou het wel doen en dan heel hard wegrennen.... :)

Een moord zo plannen, dat de politie het flink lastig krijgt mij uiteindelijk te pakken (of uberhaupt te zien als verdachte). Goh wat een lastigheid.

Moet te doen zijn....

Nee. Niet zolang ik bij zinnen ben in ieder geval.

Absoluut niet. Ik zou de gevolgen daarvan denk ik direct inzien.

En als ik buiten zinnen ben.. dat ben ik eigenlijk nooit geweest, maar ik denk dat ik dan alsnog in staat ben om te zien dat ik zeer fout bezig ben.

ff een stukje semi-offtopic: Zijn jullie niet in staat om iemand te vermoorden omdat je weet dat het gewoon onmenselijk en immoreel is, of zijn jullie je enkel bewust van de gevolgen (straf, je eigen maatschappelijke positie gaat eraan, je verliest je vrienden etc.) ??

ja dat zou ik denk ik wel kunnen. niet alleen omdat iemand mijn dochter verkracht oid, maar ik denk ook gewoon omdat iemand me irriteert. lijkt me een heel vreemde ervaring, iemand vermoorden.
natuurlijk zal ik het nooit doen, vooral omdat je de familie van je slachtoffer ermee kwetst, niet eens zo zeer omdat het van de wet niet mag.

Ik heb me altijd afgevraagd hoe ik zou reageren als ik de mogelijkheid zou krijgen een junk helemaal in puin te schopppen zonder dat er ooit iemand achter zou komen :confused:

ik voor mij zeg immoreel. Maatschappelijke positie zal me op dat moment een worst wezen.

Weet je dat zeker? Als iemands dood je een heleboel ellende kan besparen en je wordt er op alle opzichten alleen maar beter door... Het enige wat je moet doen is iets in zijn wijn gooien waardoor hij vredig in zn slaap overlijd. Niemand kan erachter komen dat jij hem om zeep geholpen hebt.

Tis natuurlijk moeilijk voor te stellen, maar heb je dan exact hetzelfde gevoel als wanneer alle omstandigheden normaal zouden zijn?

Misschien in een verdedigingssituatie. Als iemand mijn leven zodanig bedreigt en ik toevallig een pistool op zak heb, dan zal de trekker vast wel in beweging komen.

Ik denk het wel :o Niet nadenken dan, gewoon doen!

Ik weet natuurlijk niet hoe ik werkelijk zou reageren als ik in een dergelijke situatie was.
Maar het hele idee dat iemand eerst leven in zich had, en dat dat ineens weg is, en dat Ik dat heb gedaan, die overschakeling...ik denk niet dat ik daarmee zou kunnen leven.

In geval van zelfverdeding denk ik dat ik al zo in paniek ben dat ik niet rationeel meer kan nadenken. Denk ik...

In principe wel maar uit principe niet ;)

Ik vind het in elke situatie fout en dus zal ik het niet doen (zolang ik goed bij mijn hoofd ben), maar voor vervolging of maatschappelijke positie ben ik niet bang...

ja, ik zou in staat kunnen zijn om iemand te vermoorden. als iemand een van mijn dierbare vrienden en/of gezinsleden iets zou aandoen, zou ik de dader zeker terugpakken. ook al levert dat mij een hoop ellende op. ook al zegt iemand 'hij is het niet waard'. voor mij zeker wel. mensen moeten niet met mijn vrienden fucken, want daar kan ik echt niet tegen. soms heb ik van die buien dat ik een bepaald persoon, (waarop ik dan woedend ben), gewoon echt totaal de wereld uit wil helpen. en als er iets wordt geflikt, wat dan ook, met mijn vrienden oid pak ik de dader keihard terug.

maar ik denk niet dat ik zomaar ineens een mes trek en een kudde mensen af ga slachten. daarvoor ben ik niet psychopatisch genoeg ;) .

Dit zou mijn verhaal kunnen zijn (y)

ik zal ook niet gaan discrimineren, en alleen maar moslims afmaken oid. maar als het kon, als het praktisch mogelijk was, zou ik zodanig iets maken, een of ander multisupersonisch wapen, dat zo afgesteld is dat het de hele mensheid kan vernietigen.

Dáár moet je trots op zijn!!! :rolleyes:



Het gaat niet om de moord, of de daad. Het gaat om jóu. Als jij iemand vermoordt, gaat het niet om de daad zelf maar om de intentie waarmee je die daad uitvoert. De intentie iemand te vermoorden omdat hij aan je vrienden komt is haat, en je kunt niemand haten als je in anderen jezelf ziet.

Normaal niet. In dit voorbeeld wel.

Dat valt bij mij ook niet onder moord, en ik zal ook nooit iemand veroordelen die uit dit soor wraak handelde omdat ik weet dat ik hetzelfde gedaan zou hebben.
Dit soort moord werd lang geleden niet eens bestraft. Een oude variant op het oog om oog, tand om tand. Een oude erecode was dan ook letterlijk: "blood for blood, life for life"

Onder de juiste omstandigheden kan ieder mens een moordenaar zijn. Psychische druk of een vlaag van verstandsverbijstering is voldoende.

Geldt voor mij hetzelfde denk ik. Maar tis altijd wel leuk om egoïstische trekjes van de mensheid eens in overweging te nemen ;)

Ik zou niet iemand kunnen vermoorden. Echter denk ik dat Le Socialiste ook voor een groot gedeelte gelijk heeft.

dat lijkt me een beetje onwaarschijnlijk. het klinkt wel logisch....maar ik denk dat veel mensen zich kunnen beheersen. anders, zouden er wel heel veel meer moorden zijn. als ieder mens die zo'n vlaag van verstandsverbijstering krijgt, ook werkelijk gaat moorden tenminste.

ja.

Nee. Tenzij uit zelfverdediging.
Maar iig niet uit wraak.

(overigens geloof ik best dat iedereen in staat is iemand te vermoorden. Als je maar genoeg gehersenspoelt wordt :o)

ik zou denk ik wel de moed hebben om het te doen. maar dan op zon brute wijze dat het onmogelijk is om daarna geen schuldgevoel te hebben. als een soort straf voor mezelf voor het nemen van iemands leven. als ik er mee weg zou komen zou zelfmoord denk ik snel volgen, anders de bak voor een paar jaar.

dus als er in de nabije toekomst ooit iemand wordt opengereten met een botermesje ofzo.. ;)


edit: ik zou het wel alleen doen als ik puur bij zinnen ben, rustig en normaal. dat ben ik mijn slachtoffer wel verschuldigd. dat het niet zoiets wordt als een domme moord in een vlaag van woede. ik zou het plannen, en vrijwel schijt hebben aan het slachtoffer of zijn/haar familie

Le Socialiste brengt het misschien ietwat onhandig, maar hij heeft wél gelijk. Dat stukje 'vlaag van verstandsverbijstering' moet je niet al te letterlijk opvatten. Iig niet zoals jij dat doet ;).

Ik ben dus net als ieder mens in staat om iemand te vermoorden, maar ik hoop uit de grond van m'n hart dat ik nooit in een positie terecht zal komen waarin ik een moord zou plegen.

Op het genoemde voorbeeld zou ik nu iig 'nee' antwoorden. Mezelf kennende zal ik dat dan ook écht niet doen. Maar het is eignelijk compleet nutteloos om uitspraken te doen over zoiets, zo'n situatie en je reactie daarop kun je denk ik niet voorspellen.

Uitgaand dat het een serieus, het nog eventueel een volwassene is zou ik het plannen net zoals iemand het zei. Zijn levenspatroon bestuderen, alles noteren wat hij doet en dan wellicht als hij alleen is ofzo ontvoeren en hem martelen tot hij erom smeekt om afgemaakt te worden en dan nog door gaan :p

Klinkt allemaal wel bruut maar als iemand mijn (hopelijk toekomstige) dochter of iemand anders die mij heel dierbaar is gaat verkrachten/vermoorden e.d. heb je echt een hele zware fout begaan ongeacht wat voor mentale zwakheden de aggressor ten tijde had.

Ik weet echter wel dat wanneer je wraak gewroken is, er een leegte over je heen valt en er een tijd van spijt wellicht aanbreekt. Geen ervaring in de zin van echt mee gemaakt maar laten we het houden op een goed boek ofzo :)

Kzou het zo doen trouwens dat mn misdrijf verjaard en dan er een heel leuk boek over schrijven en lekker veel centjes verdienen hahahaha :p ok dat was weer te kapitalistisch gedacht van mij :rolleyes: (y)

zeg maar dag met het handje :nono:

niet alleen door zijn hoofd schieten, dat wordt martelen :cool:

idd. als je hem/haar gelijk voor zn kop schiet, heb je er zelf geen lol bij. eerst half jaartje vasthouden in een grot oid. elke week een keertje langskomen. appeltje voor de dorst meenemen...en flink martelen.

:rolleyes:

Ja!

Ja, wel eens gedaan, had er weinig moeite mee.

Waar, wanneer en waarom?

Lijkt me niet. Ik wil graag leven in een beschaafde, verdraagzame cultuur, dus zal ik mij ook zo moeten gedragen: verdraagzaam.

Verdraagzaam?! :eek:
Iemand verkracht je dochter en wat doe jij? Jij bent Verdraagzaam

Kwestie van beschaving.
Waarom zou je jezelf moeten verlagen tot de misdadiger?

Jij straft een schuldig persoon terwijl die misdadiger een onschuldig persoon pakt.

En jij bent gewoon schuldigen te straffen? Wie een pakje kauwgum steelt, straf jij ook persoonlijk? Nee, dus je rekent het je persoonlijk aan en laat persoonlijke haat je verblinden en aanzetten tot een dergelijke daad. Je moet niet doen alsof je iemand straft omdat hij schuldig is, je straft iemand omdat jij het wilt en daarom is het fout.

Ik wil die persoon straffen omdat hij schuldig en mij persoonlijk heeft gekwetst. En een pakje kauwgom is m.i. totaal iets anders dan verkrachting en moord.

Als iemand een ander iemand vermoordt die jij niet kent, ga je hem ook niet persoonlijk straffen. Het gaat niet om schuld of om onschuld. Het gaat erom dat jij haat en dat persoonlijk af wil reageren.

Ik verlaag mijzelf niet tot dat niveau, ik straf de schuldige. Bij het voorbeeld van de dochter is dat eens te meer waar. Ik straf de dader voor zijn moord, en wreek daardoor haar dood. Dat is een kwestie van eer.

Het gaat mij niet om haat maar om schuld. Als iemand mijn dochter verkracht en vermoord dan zal hij door Justitie niet hard genoeg worden aangepakt dus moet ik dat doen.

Ok, laten we zeggen, iemand verkrachtte en vermoordde jouw dochter. Dat is geen prijzenswaardige daad, om het voorzichtig uit te drukken. Hij verlaagt zijn niveau door te haten en geweld te gebruiken. Zijn niveau heeft niets te maken met de daad zelf. Zijn niveau heeft te maken met wat in zijn hoofd speelt. Speelde in het hoofd van de moordenaar wiens poging tot moord mislukte immers niet hetzelfde als in het hoofd van de succesvolle moordenaar?

Goed, zoals gezegd, de dader heeft zijn niveau verlaagd door wat ten grondslag lag aan zijn daad. Jij voelt echter dezelfde haat en woede opborrelen. Deed hij jou aan met haat? Nee. Jij stond jezelf toe je aan te doen met haat. Onmiddellijk verlaag jij je daarmee tot hetzelfde niveau als de dader, of jij hem nou vermoordt of niet, aan jouw daad (hetzij niets, hetzij moord) lag hetzelfde gevoel ten grondslag.

Wat goed aangeeft dat eer- en wraakgevoelens heel subjectief zijn, is dat wij ons niet boos hadden gevoeld als het slachtoffer niets met ons te maken had gehad. Het is niet de daad die ons de woede ingeeft, nee wij zijn hetzelf door de binding met het slachtoffer.

Haat kan nooit met haat stoppen. Haat kan enkel met liefde stoppen. Als je je ertegen wilt verzetten dat jouw dochter vermoord en verkracht wordt, moet je niet terugslaan met haat maar met liefde. Je doet immers anderen hetzelfde aan. Je zou toch zelf moeten weten hoe het voelt, nietwaar? En als jouw gevoel verbeterd wordt door anderen verdrietig te maken, wat ben je dan anders dan een zelfzuchtige egoïst?

En als iemand Pietje uit Sexbierum ombrengt...sta jij dan ook vooraan die persoon te straffen?

Aangezien ik jou nog nooit op het nieuws heb gezien, mag ik toch aannemen van niet. Dan blijkt het dus opeens wél persoonlijk te zijn.

Jij gaat ervan uit dat je die persoon haat, je kunt natuurlijk ook gewoon rechtvaardigheid willen.

Het is wel persoonlijk maar weinig uitstaande met haat.