ben jij wel eens eenzaam???
 

vraag lijkt me vrij duidelijk :)

hoewel ik er openlijk nooit voor zou uitkomen ben ik voor mijn gevoel wel behoorlijk eenzaam. ik denk niet dat iemand mij als een eenzaam, geïsoleerd persoon ziet, maar zo voel ik mezelf wel. maar met weinig mensen heb ik echte verbondenheid.

dus ik vroeg me wel af of jullie je ook wel eens eenzaam voelen. ik voel me vrij vaak eenzaam eigenlijk, vooral op dagen dat ik niks gepland heb, heel saai en leeg, dan ga ik me automatisch eenzaam voelen.

weet geen ander forum dan psychologie waar dit topic thuis zou horen, vandaar.............

Ik voel me regelmatig eenzaam. Maar dat is niet alleen m'n eigen 'schuld'.
Ik heb namelijk bijna alleen maar bezette vrienden en vriendinnen en die blijven maar zeuren over hun partners. Aangezien ik verre van bezet ben, voel ik me dan soms wel eenzaam. Helemaal als ze daardoor niet aan mij denken of geen tijd hebben wat af te spreken :o

ik ben wel eenzaam opzich, ik ben vaak alleen.
maar ik voel me niet eenzaam.

Ik voel me wel eens eenzaam. Meestal als ik iets wil bespreken en er is niemand. Verder ben ik niet supersociaal, dus ik ben vrij veel alleen en eigenlijk heb ik daar helemaal geen moeite mee. :)

mja tis wel een verschil je kan alleen zijn en toch niet eenzaam zijn en vice versa

ik bedoel ook (voor de duidelijkheid; mocht dat nodig zijn) of je je eenzaam VOELT :)

ik voel me trouwens soms eenzamer met andere mensen (bijvoorbeeld met 2 vrienden die mij beetje buitensluiten) dan als ik gewoon alleen ben.

Weet niet of eenzaam nou de benaming is, en denkt ook niet dat eenzaamheid een objectief is. Daarom heb ik ook gestemd op de 'wie niet' optie.

Ik voel me aan een stuk door eenzaam, ook al is er iemand bij me.

Ik denk dat iedereen zich wel eens eenzaam voelt, de een wat hardnekkiger dan de ander. Even later blijkt het bij mij altijd reuze mee te vallen. :)

af en toe ben ik wel eenzaam; wie niet?

niet zo heel vaak, maar soms wel...

ik voel me regelmatig eenzaam, zélfs bij m'n beste vrienden.

bijna niet/zelden
af en toe; wie niet

er een beetje tussenin...

Ik ben vaak alleen, maar voel me nauwelijks nog eenzaam :)

Heb mijn vriendin om over te dromen :o en voor de rest ben ik sowieso erg druk bezig, kom amper nog ertoe over zoiets na te denken.

Ik heb gestemd voor: af en toe, wie niet?

Ben lange tijd erg eenzaam geweest, erg met mezelf in de knoop, niet in staat anderen bij me naar binnen te laten kijken. Gelukkig gaat het steeds beter :)

Ik heb optie B "gestemd". Had misschien ook de derde kunnen doen.
Ik heb wel mensen die er voor me zijn als dat nodig is (en andersom), maar ben beslist niet iemand die veel avonden doorbrengt met vrienden of zo. Ik ben vaak gewoon thuis. Ik zou soms wel echt iemand willen hebben om wat intensiever contact mee te hebben, maar ik ben een beetje verlegen. Soms vind ik mezelf dan vreemd, maar ik voel me er maar heel af en toe vervelend bij.
Aan de andere kant vind ik het ook vaak wel plezierig om alleen te zijn. Lekker wandelen (wat natuurfoto's maken), muziek luisteren (Cranberries, Coldplay, waarom vertel ik dit eigenlijk), wat lezen, computeren. :)
Samengevat: ik ben geregeld eenzaam, een soul-mate zou van harte welkom zijn, maar ik lig niet wakker van het eenzaam zijn.

Ik voel me zelden eenzaam eenzaam. Meer onbegrepen alleen eenzaam. Je weet wel ;) 'k voel me wel veel het buitenbeentje van de familie. En dan voel ik me 'eenzaam'. Maar echt alleen, dat nooit. Ik hou van alleen zijn. Vind ik zalig. :D

Ik voel me constant eenzaam. het enige wat ik doe is in m'n kamer zitten en een beetje radio luisteren en tv kijken.
M'n vrienden zie ik heel af en toe, en daar word ik blij van (vandaag heb ik ze ook gezien. yeey), maar als ik dan thuis ben realiseer ik me juist veel meer hoe eenzaam ik eigenlijk ben.
:(

optie 2
meestal/regelmatig

K kan er volgens mij slechter tegen dan vroeger. Vreemd genoeg.

ja best wel vaak. maar ik ben ook graag alleen.

Regelmatig. Tegen m'n zin.

Regelmatig voel ik me eenzaam.
Ik ben ook regelmatig alleen maar dat is gewoon omdat ik daar zelf op dat moment ook behoefte aan heb.

Af en toe, wie niet?

Af en toe, wie niet?

Ik denk dat bijna iedereen er wel n xtje 'last' van heeft. Het gevoel heeft alleen te zijn. Ik dus ook.

Míjn woorden! Eíndelijk iemand die me begrijpt! (y)

Ja ik voel me heel vaak eenzaam, juist vaak als ik met anderen ben enzo.

ik voel me vaak eenzaam. nogal raar, want ik heb eigenlijk best veel vrienden. maar er is eigenlijk niemand bij wie ik écht alles kwijt kan.

Steppewolf van Herman Hesse

Zelden.

Ik hecht niet zoveel waarde aan de aanwezigheid van andere mensen in mijn nabije omgeving. Hoewel ik een vriendin uiteraard wel leuk zou vinden.

Altijd, al ben ik er niet elke seconde van de dag mee bezig natuurlijk.

Eenzaamheid is een relatief begrip. Eigenlijk kun je je (in mijn ogen) ook alleen maar eenzaam voelen. Eenzaam zijn zou dan meer zoiets zijn als; alleen zijn. Maar dat is mijn mening.
Ik kan het soms heel gezellig vinden ergens, mensen om me heen hebben plezier, daar kan ik van genieten, maar kan dan soms tegelijk beseffen hoe eenzaam ik me voel. (mijn excuses als ik het werkwoord zijn een keer gebruik. Ik zal dan waarschijnlijk voelen bedoelen :bloos: )
Ik voel me constant eenzaam. Voel me altijd anders dan anderen. Ben ik natuurlijk ook. Iedereen is anders dan anderen, iedereen is uniek. (zelfs een kloon is nooit geheel identiek, geestelijk gezien in ieder geval niet)
Misschien voel ik me altijd wel eenzaam omdat ik vaak niet het gevoel heb bij iemand uit te kunnen huilen, bij iemand terecht te kunnen. Heb ook vaak (meer altijd dan soms) het gevoel dingen fout te doen, fout te begrijpen, fout te reageren. Ik kan me soms zo dom, en daardoor eenzaam, voelen. Ik kan me vaak erg klein, dus eenzaam, voelen.

Je eenzaam voelen hoeft ook helemaal niet logisch te zijn volgens mij. De laatste keer dat ik bij 'mijn' psychologe was maakten we een soort van analyse, samen, over hoe het ging. Zij vroeg, ik antwoorde. Veel ging goed en kreeg een voldoende (in cijfers uitgedrukt), maar ik voelde nog steeds eenzaam. Volgens haar kon dat niet. Gelukkig is ze daar verder niet op door gegaan, maar toch. Maar iemand aan de top, met veel succes en veel geld, kan zich toch ook eenzaam voelen, ondanks een gelukkig gezin te hebben bijvoorbeeld.

Alleen zijn kan ik erg fijn vinden. Hoef dan geen rekening te houden met anderen. Kan mezelf zijn, me niet druk hoeven maken over mijn mening. Wordt niet gestoord tijdens het lezen door een ander. Alleen zijn kan mij een heel rustig gevoel geven, zolang ik er maar ook echt zelf voor kies. Ongewenst alleen zijn is een 'ramp' voor mij, maar als ik er zelf voor kies ben ik misschien nog wel op m'n gelukkigst.

In mijn familie voel ik me ook een buitenbeentje, voel me daardoor ook vaak eenzaam. (met familie bedoel ik zowel gezin als familie van moeder's kant als familie van vader's kant)
Ook helemaal niet gek misschien, in mijn gezin ben ik een nakomertje (12 jaar jonger dan broer en zus), in de familie van moeder's kant zit ik er leuk tussenin (iedereen meer dan 6 jaar ouder of meer dan 6 jaar jonger). Familie van vader's kan zie ik niet zo vaak, ook geen behoefte aan hoor, maar toch.

Nu is het kerst, mijn broer eindelijk in 10 jaar weer eens thuis tijdens kerst en waar zit ik? op de computer, niet normaal toch?
Maar goed, aan gezeur heeft niemand iets. Hoe we ons ook voelen, we zullen toch zo goed mogelijk verder moeten met ons leven.....















vind ik

Neuh. Ik heb veel familie, op zich ook wel vrienden (eigelijk vind ik het ook weer geen échte vrienden, meer goede kennissen) maar ik heb nou eenmaal niet zo de behoefte om die op te zoeken. Ik vermaak me prima alleen of met mijn familie, hoef ze niet continu om me heen te hebben. Zeker niet als ik school heb, daarna ben ik blij om even geen mensen te zien. Mijn moeder vraagt me weleens of ik nou niet aan het vereenzamen ben maar dat vind ik onzin, ik vind het prima zo.

all the time.. it's too bad :S

mmz ben toch niet de enige :)

aan de antwoorden op de poll te zien kun je wel zeggen dat bijna de helft van de bezoekers van dit forum eenzaamheid toch wel zien als een probleem (lijkt mij tenminste als je het regelmatig bent). tenslotte neem ik aan dat als je je eenzaam voelt je dat nooit fijn vindt.

soms is het heel fijn om alleen te zijn maar op sommige dagen heb ik echt het gevoel alsof niemand mij kent, alsof men vrienden langs me heen leven en het bijna niemand wat boeit wie ik ben. dat voelt wel *** (LOGISCH!). geen vriendin hebben is ook wel iets van eenzaamheid denk ik. de meeste tijd maakt het me niets uit maar soms is het ----> i need love. en dan niet van me ouders ofzo, dat snap je vast wel :D

er zit niet echt een lijn in dit verhaal maar het is ook al half 2 (vandaar!). wat ik probeer te zeggen is dat ik het fijn vindt dat er genoeg mensen zijn die zich ook vaak eenzaam voelen (niet dat ik dat andere mensen toewens). in mijn klas was er niemand die wel eens eenzaam was (of ze durfden het niet te zeggen, kan ook :P).

maar wat doen jullie zoal tegen deze eenzaamheid, of moet ik voor deze vraag weer een nieuwe topic openen? :P ik zoek meestal me heil op msn (fout??) of op me kamer. heb ook niet echt zin om naar mensen toe te gaan (wat ik overigens ook heel eng vindt) of ze te gaan bellen. op msn ligt de drempel toch wat lager. en ik denk aan wat mooiere moment uit een verleden. of draai mooie muziek (robbie williams - no regrets: weet niet waarom).

ik breek vaak alles wat mij lief is af om weer terug in eenzaamheid te vervallen om dan weer diep tragisch als een drama queen te gaan huilen in de nacht terwijl ik mezelf tussendoor lekker verwen met een massage

maar me eenzaam als een negatief gevoel uhh :s tja soms vraag ik me ook wel eens of werkelijkheid dan toch daadwerkelijk beleefd moet worden

ik heb aan mezelf genoeg. de rest is een leuke bijkomstigheid ofso :( :rolleyes: :nono:

Waarom staat er niet 'nooit' bij? Niet zoveel vertrouwen in dat er mensen zijn die nooit eenzaam zijn?

Af en toe. Als de sfeer hier in huis kut is en ik dan niet weg kan om ff naar me vriend te gaan of iemand anders ofzo.
en als ik me vriend lange tijd niet heb gesproken / gezien.

af en toe
vroeger heel erg vaak maar nu ik mijn vriend heb veel minder. alleen zie ik hem niet heel erg vaak, dus voel ik me af en toe nog wel alleen omdat ik hem zoveel mis. ik heb ook niet een familie met wie ik super-close ben dus...maar meestal voel ik me niet écht alleen

Ik ben een mens. Mensen zijn af en toe eenzaam.

de laatste tijd voel ik me best eenzaam..
alleen...

tis uit met mn vriend...en nu 2maanden lang echt een vage situatie tussen ons..waar ik best mee zit..

vooral s´avonds als ik alleen op bed lig...dan voel ik me echt alleen

af en toe ben ik wel eenzaam; wie niet?

ja dat heb ik ook, maar ik ben vaak liever alleen dan met mensen ofzo, maar het is toch wel leuker om veel vrienden te hebben? ik heb eigenlijk niet zoveel echt goede vrienden, maar daar lijkt me nix mis mee?

iedereen is toch wel eens eenzaam? gewoon, een moment dat je even de weg kwijt bent, of gewoon een liedje of zoiets hoort waardoor je gaat treuren. kan heel goed voorkomen. de kunst is alleen om er niet in te blijven hangen.

ik denk dat eenzaam zijn verschillende betekenisen kan hebben.
Ik ben regelmatig eenzaam, omdat ik voel dat er op zo'n momenten niemand is waarop ik kan vertrouwen.
maar langs de andere kant ben ik ook veel alleen, en dat zie ik niet als eenzaam zijn, want dat alleen zijn is bewust, ik ben graag alleen en ik sluit me graag af van de mensen rondom mij , daar kies ik voor.

Samengevat denk ik dat eenzaamheid iets is waar je niet bewust voor kiest, een pijnlijk gevoel dat je overvalt en waar je niets kan aan doen , en dat iedereen overkomt, of je nu een sociaal iemand of een eenzaat bent.

idd

Af en toe. Maar ik vind het niet erg, meestal hou ik van alleen zijn.

Gelukkig staat de optie 'anders...' erbij. ;) :)

(ik wil 'm best toevoegen, 't lijkt me alleen een vrij nutteloze optie, al is het maar omdat 'anders..' erbij staat. ;))

ja mijn poll is vast niet helemaal waterdicht
wat dan nog! :P

voortduren echt niet leuk meer

..Voel me de laatste tijd veelal eenzaam...
(M'n allerbeste vriendin heeft @ the moment een drugsprobleem.. Dat houdt me bezig. Verder sluit ik mezelf vaak alleen op in m'n kamer...

Ben af 'n toe beetje misantropisch ingesteld :bloos:

Vroeger voelde ik me aan een stuk door eenzaam/ rot en verveelde ik me te pletter omdat ik geen vrienden had (eentje die ik al vanaf haar geboorte ken maar die zie ik maar een paar keer per jaar) en op school de pispaal was etc.
Ik zat de hele dag thuis en deed nooit iets leuks omdat ik niet zo ergens naar toe durfde te gaan in mn eentje (behalve de stad en de supermarkt etc. dan, maar niet uitgaan s'avonds, dat vond ik voor lul) en ik verder niemand had die ik mee kon vragen.
Ik kreeg ook nog eens een minderwaardigheidscomplex door mn ouders omdat die het maar raar vonden dat ik niet zo goed alleen uit durfde en me steeds zaten uit te kafferen dat ik gewoon in mn uppie naar een cafe moest gaan, bij een vereniging moest gaan, niet zo chagerijning moest kijken, niet zo ascoiaal over moest komen etc.

Pas later ben ik daardoor gaan inzien dat ik echt niet de enige 14 of 16-jarige was die niet zo goed alleen uit wou gaan (s'avonds bijv.) omdat ze dan bang was dat dat ontzettend op zou vallen als ze helemaal remi de discotheek binnen zou stappen en die bang was dat ze dan de hele avond als een muurbloem langs de kant zou staan omdat ze niemand kende daar.

Tegenwoordig voel ik me niet meer vaak eenzaam. Alleen op momenten dat ik zie hoeveel vrienden/ kennissen en activiteiten anderen hebben en weer met mn neus op de feiten gedrukt wordt dat ik toch best eenzaam ben.
Of op momenten dat ik mn leven als een sleur zie en graag iets leuks wil gaan doen, es lekker uit de band springen (uitgaan, ergens heen): ik heb dan geen mensen met wie ik iets kan gaan doen (heb maar 4 vrienden/ kennissen en die wonen niet allemaal even dichtbij.)
Ik heb geen mensen die ik kan opbellen als ik uit wil gaan of zin heb in een dagje uit/ shoppen, ik heb geen mensen om mee te vragen naar een saunacentrum want zij durven allemaal niet naakt etc., ik heb geen mensen met wie ik bepaalde interesses kan delen, ik heb geen mensen bij wie ik gezellig over de vloer kan komen als ik me verveel, heb geen mensen die ik zomaar even kan bellen om ff loos te babbelen (als de 2 mensen van de 4 die ik wel eens bel niet thuis zijn). En ga zo maar door.
tja dan baal ik best wel van het feit dat ik niet zo durferig ben om vrienden te maken en dat ik niet weet hoe ik vrienden moet behouden -als ik een leuk iemand heb ontmoet- etc. en voel ik me verveeld en eenzaam.