|
Heb je er weleens aan gedacht om zelfmoord te plegen?
en waarom, ik zou het persoonlijk niet eens durven!
|
ja,
2x maar ik kan het toch niet, vind het bovendien laf |
waarom wou je dat dan doen?
|
aan gedacht, natuurlijk..
maar dat betekent niet dat je iets van plàn bent.. ik denk er vaak aan :p hoe het zou zijn als je dood bent en zo, maar ja daarm doe je er nog niks mee.. |
Citaat:
|
Nee, nooit.
Dood is voor mij iets defenitiefs; iets wat ik niet kan begrijpen wat het is; me er niet in kan leven. En iets waar ik me niet in kan leven; niet over kan dromen. Ik bedoel; probeer je maar is voor te stellen dat je er niet meer bent; hoe dat voelt of hoe je denkt. Dat wil ik simpelweg niet meemaken. :S ofzo; vaag antwoord. |
gedacht, als in; over gefantaseerd. Nooit met de intentie het ook daadwerkelijk te doen.
|
Ik denk er nu een jaar lang elke dag aan, maar het verschil met een jaar geleden is dat er nu teveel mensen zijn die ik graag zie en dat er toch altijd enkele mensen zijn die me er steeds weer door trekken.
Wat het zo aantrekkelijk maakt voor mij is juist dat het definitief is. |
Citaat:
|
Ik heb er vroeger vaak aan gedacht, net na het overlijden van mijn vader. Had nergens geen zin meer in, en de band tussen mij en mijn moeder was ook niet goed. Ik had het vooral 's nachts, als ik alleen lag te piekeren op bed. Vaak ging het dan van: "Ik hoef alleen maar naar de hoek van de straat te lopen, en van een flat te springen."
Het is misschien laf, inderdaad. Maar op dat moment was ik zo down, dat ik geen andere uitweg zag....Maar goed de vraag blijft dan toch altijd: Zou ik het echt gedaan hebben als ik daar boven de flat stond. Wil het nieteens weten ;) |
Ja, maar nooit serieus overwogen.
|
Ja, ik ben toch op zoek naar pillen geweest. Maar het is hetzelfde als van een flat springen: indien ik de pillen gevonden had, weet ik nog lang niet zeker of ik ze ingenomen zou hebben...
Maar nu voel ik me helemaal beter en ben ik heel blij dat ik het niet gedaan heb. |
Wel aan gedacht, nooit een poging gedaan.
Ik vind zelfmoord een egoïstische daad, aangezien er altijd mensen met verdriet achter blijven. Maar als je je werkelijk kut voelt denk je daar niet echt bij na. Althans, het lijkt een mooie oplossing. Maar ergens in je achterhoofd weet je wel dat het niet de oplossing is. |
Ja. 1x heb het ook nog geprobeerd ook. Schaam me er ontzettend voor. Het deed me toch teveel pijn dus heb ik het niet gedaan. Alles ging toen klote school, vrienden, vriendje en de sfeer thuis. Maar denk er nu eik. nooit meer aan:)
|
gedacht en geprobeerd... en ik ben nu gelukkig :)
|
Ja, heb er al aan gedacht.
Tis alleen nog nooit zo ver gekomen dat 'k echt heb zitten overwegen. Al die argumenten over egoistische daad e.d. haal ik er dan niet bij... tis je eigen leven, er gebeurt genoeg waardoor een ander verdriet heeft door jou.. |
Veel aan gedacht, 2 keer geprobeerd waarmee ik veel mensen verdriet heb gedaan, en nu denk ik er nog veel aan maar niet zo heftig als eerst. Ik weet nu dat er mensen zijn die om me geven en ik wil hen geen verdriet aan doen.
|
Heb ooit een mes in m'n pols gezet, maar toen 't bloed begon te vloeien ben ik er niet verder mee gegaan. Sneetje was nog maar klein.
|
De laatse maanden heb ik er vaak aan gedacht, maar nooit door durven zetten.
|
ja nu wel ja, beetje in stress
|
Ja, maar ik heb het nooit serieus overwogen, zoiets durf ik niet.
|
niet zozeer aan zelfmoord, eerder aan het idee hoe het zou zijn om er niet meer te zijn. hoe mijn omgeving zou reageren. en hoe ze zouden reageren als ik nu opeens uit t leven zou stappen. nooit geprobeerd, ook niet van plan om de pijp uit te gaan, maar ja, ik denk er wel eens over na.
|
Citaat:
|
Citaat:
|
ik heb er in een depressieve bui wel eens aan gedacht, maar echt zelfmoord plegen zou ik niet kunnen denk ik.
|
ik moet toegeven dat ik wel eens heb geprobeerd van de trap te springen en dodelijk te vallen, ( waar ik me overigens alleen maar heel veel pijn mee deed :P ) maar dat was puur uit nieuwsgierigheid voor het hiernamaals, ik zou echt niet dood willen zijn! :eek:
|
vaak gedacht, paar keer geprobeert maar nu niet meer zo sterk.
en egoistisch?? waarom een egoistische daad? je laat mensen in verdriet achter ja dat klopt, maar om zelf een leven te lijden waar je kapot aan gaat is ook niet alles hoor |
Nee. Het is eigenlijk nooit in me opgekomen.
|
wel over nagedacht ja, en ik heb ook wel eens een mes gepakt en in mn arm gezet. maar besefte ook wel, dat ik het eigenlijk niet wou..werd maar een sneetje.
Nu denk ik er nog steeds wel over na..vooral wat er daarna zal zijn. |
Citaat:
|
er over nadenken is 1
maar het ook overwegen is 2 ik kom gelukkig niet verder dan 1 dat komt doordat ik erg wisselvallig ben in stemmingen, er zijn eigenlijk 2 mogelijkheden bij mij: heel down of heel vrolijk. vandaag gelukkig het laatste. zodra er maar iets tegenzit dan lijkt alles (in mijn ogen) tegen te zitten. maar ik zou het zeker nooit doen :) maar vroeger dacht ik er wel eens over na (een jaartje terug ofzo) |
Citaat:
Enige leraar die ik ooit ECHT aardig gevonden heb ... |
harakiri?
|
over nadenken: tevaak
serieus overwogen: tevaak |
Citaat:
|
Citaat:
|
Bedoeld topicstarter niet overwegen?
|
Nee, want ik wil helemaal niet dood.
|
Ja, heel vaak een paar jaar terug. Ik dacht er vrijwel dagelijks aan, heb zelfs op het punt gestaan naar buiten te lopen, de fiets te pakken en naar de dichtsbijzijnde flat te fietsen. Ik heb het niet gedaan, ik weet nog steeds niet helemaal waarom niet. Misschien wilde ik niet durfde ik niet en ik heb zeker het idee dat ik me niet volledig besefte dat het dan meteen over zou zijn en ik niet meer met de problemen die ik had om hoefde te gaan.
*zucht*, geen leuke gedachte, maar ik ben er de laatste tijd toch zo veel mee bezig. Maar nu wil ik niet meer dood. |
Ja, en geprobeerd. Kort vantevoren greep er iemand in.
|
Ja, gedacht en overwogen. Totdat ik erbij stil stond wat ik hier achterlaat, wat ik de mensen aan zou doen van wie ik zoveel houd...
|
Citaat:
|
aan denken--> heel erg veel
overwegen--> nog meer doen--> vaak op het punt staan om |
Ja, daar heb ik wel eens aan gedacht ja. Omdat ik mijn leven zo verschrikkelijk zat was, en zo ontzettend van mezelf baalde dat ik het nut niet meer zag om door te gaan met leven. Ik heb zelfs een keer op het punt gestaan om dat te doen. Ik heb het niet gedaan, om verschillende redenen; ik vind het laf als je zo een uitvlucht zoekt voor je problemen, maar ik dacht aan hoeveel verdriet ik de mensen zou doen die wél om mij gaven. * Ik voelde me toen zo beroerd omdat ik het gevoel had dat niemand van mij hield *onder andere dingen*
Denk er nu ook nog wel regelmatig aan, hoe ik dat dan zou doen bijvoorbeeld, maar ik zou het nu niet zo snel meer overwegen denk ik, maar dat weet ik allemaal niet zo zeker eigenlijk. Ik denk in het algemeen wel veel aan de dood enzow. |
Nee, nooit
|
wel eens over nagedacht wat de gevolgen e.d. zouden zijn en hoe het zou voelen. Nooit echt om het uit te voeren, geen behoefte aan, tenzij het als grap is.
|
Ik kan me herinneren dat ik als meisje van 11 een keer een touw om me nek had gedaan om te kijken hoe ver die kon gaan, maar ik denk niet dat ik toen echt besefte waarom ik dat deed, dus nee; ik heb er nooit bewust bij nagedacht dat ik het wou...
|
Heel vaak aan gedacht, soms zelfs nog.
4 pogingen gedaan.. (n) |
Citaat:
Tis absoluut niet dat ik er aan dacht omdat ik ook werkelijk dood wilde, het is gewoon iets waar ik over nagedacht heb uit soort van 'nieuwsgierigheid'. |
4 jaar lang elke dag, de gehele dag door aan suicide gedacht..
2 × serieuze poging gedaan.. Ontwaakte helaas 4 dagen later.. Tegenwoordig sporadisch Waarom? Door depressies zie ik geen heil in het leven.. Heb eerder een aversie tegen leven.. Nja, 't is een lang verhaal |
| Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 03:03. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.