Kerst....bah
 

Moet alleen even dit verhaaltje kwijt :)

Mensen hebben het vaak over kerstgevoel etc. Ik vind kerst nu echt 3 keer niets. Vroeger was het leuk..vroeger: voor 2001. Maar na het overlijden van mijn vader, heb ik dat "kerst"-gevoel nietmeer. Meestal voel ik me met deze dagen erg down, en mis ik gewoon de gesprekken met mijn vader etc. Misschien voel ik wel een kerstgevoel: pijn, verdriet, eenzaamheid.

Dit is de 3e/4e kerst zonder mijn vader, en ik heb het nogsteeds niet kunnen verwerken; hoe graag ik ook wil huilen, goed wil praten, het lukt me niet. Het lijkt gewoon alsof al mijn pijn uit mijn verleden, en het overlijden van mijn vader een blokkade hebben gemaakt.

Pijn uit het verleden? Ja, deze pijn lijkt ook terug te komen. Ik werd vroeger gepest op school, ik was erg verlegen en was onderhand de "nerd" van de klas. Ik ben niet zulke fijne dingen gaan doen (ik zeg deze dingen liever niet op internet), om wat meer op te vallen. Om te laten zien dat ik niet zo een watje ben zoals men zei, maar achteraf ben ik dat misschien ook wel.

Ik ben nogsteeds bang dat mensen me voor deze dingen die ik heb gedaan gaan afkeuren. Ik heb fouten gemaakt, en daar heb ik spijt van. Maar het schuldgevoel, en het gevoel dat ik het gedaan heb, blijven me pijn doen. En die pijn is na het overlijden van mijn vader teruggekomen, of misschien pas op gaan vallen.

Ik heb hier nog formulieren voor prof. hulp liggen. Maar ik heb daar absoluut geen zin in eigenlijk...ik weet het, het klinkt raar: "Ik wil zo graag van die pijn af, maar wil er geen prof. hulp voor".

Naja, dit lucht wel even op. Let niet op mijn spelling :)

Niks mis met je spelling? :o

Waarom wil je geen professionele hulp dan?

Ik kan alleen praten, als ik er echt even zin in heb. Als ik geen zin heb om te praten, komt er toch niets uit mij. En verder is het voor mij ook heel moeilijk om irl te praten met mensen. Mijn vriendin is de enige die mij irl kent, en die dingen ook van me weet.

Misschien is het dan een idee om samen met je vriendin heen te gaan? Die mensen zijn er juist voor om dingen uit je te halen, al kunnen ze natuurlijk geen wonderen verrichten.

Dat is misschien inderdaad een idee. En misschien moet ik gewoon een keer gaan ook, om te kijken hoe het is. Zit ook nog wel aardig in die twijfelfase...

De ene keer twijfel ik...de andere keer heb ik er absoluut geen zin in....

Doe het nou maar! Kan weinig kwaad lijkt me.

Hehe, een hoop mensen zeggen dat inderdaad. Maar ik zit erg raar inelkaar: als ik ergens geen zin in heb, dan ga ik ook absoluut niet, meestal moet iemand me dan meeslepen en dan nog is het de vraag of ik ze dan niet in een hoekje duw :s

Praat hierover met je vriendin, en over 'het idee', dan zal ze je vast wel helpen om er (samen) heen te gaan. :)

Dat zal ik inderdaad doen :). Ik ga nu wel de formulieren invullen en opsturen, zijn al iets te laat. En dan kan ik altijd nog kijken wat ik doe...(absoluut geen zin fase is omgegaan in de twijfelfase nu)

thnx btw :)

Goed plan (y)

Tot uw dienst. :)

Succes ermee :)

Ik heb weinig tips voor je helaas, maar ik kan je wel vertellen dat de kerst voor heel veel mensen een moeilijke tijd is.
Je bedenkt je wie je mist en hoeveel je van diegene hield. Dat diegene ontbreekt lijkt op dat moment nóg erger dan normaal, omdat anderen het zo mooi lijken te hebben.
Maar je bent dus lang niet de enige, al maakt het het verdriet niet minder :(

Ik heb wel prof hulp, ik kan ook alleen praten waneer ik er zin in heb, maar volgens die psych van mij moet ik gewoon even bij hem zijn, een wandeling of whatever is goed genoeg -zegt hij dan-.
Ennuh, je bent heus niet de enige die dat Kerstgevoel niet heeft. Of net wel, maar zo'n kutgevoel.