Misdaadverhaal
Deel uit n verhaal......
Zachtjes schoof ze het deken van haar af.Nog steeds bevend kroop ze naar de rechter hoek van haar kamer.Ze had het koud, een rilling ging door haar lichaam heen.Ze wou het uitschreeuwen van angst maar kon het niet.Onbewegend bleef ze wachten in het hoekje van haar kamer.Het was nu ook stil in het huis.Wat moest ze doen?Naar beneden gaan, daar was ze te angstig voor.Star voor zich uitkijkend bleef ze zitten, ze durfde niet te gaan kijken.Het duurde lang.Haar handen werden klam van angstvocht.Ze werd zenuwachtig.Eindeloos starend naar het raam, de maan en de sterren bleef ze toch zitten.Haar zachte beverige stem sprak tot de enge schaduw op de muur.”Waarom ik? Ik had er niets mee te maken Het was niet mijn idee.”Een traan rolde op haar wang.Uren verstreken, verslagen bezweek ze voor de nacht.
”Lindekens?!” Riep Hauwel geďrriteerd. ”Ja meneer?” kwam Lindekens aangelopen vanuit de keuken waar een tweetal nog zocht naar enkele aanwijzingen.”Wat ben je al te weten gekomen?” Beide liepen ze de trap op. “ Nou tot hier toe heeft men alleen nog maar vingerafdrukken gevonden op een kistje op haar commode.Het kistje is leeg, dat kan misschien een teken zijn van roofmoord?” Lindekens keek Hauwel strak aan.Ze stonden nu bovenaan de trap. Hauwel hield zijn gladgestreken blik zoals altijd.Sommige beweren dat hij nooit lacht.Maar lindekens weet beter, hij weet welke moeilijke tijden Hauwel tegenwoordig doorstaat. Onderzoeksrechter , een eenzame man , verlaten door zijn dierbaren.”En het slachtoffer?Lindekens vertel me over het slachtoffer!” Ze liepen verder de kamer in.Het eerste wat Hauwel opviel was dat er niet bepaald veel chaos was geschept door de dader.De bloedvlek zelf beperkte zich tot het tapijtje dat aan de rechterkant van de kamer lag.Terwijl Hauwel naast de fotograaf ging staan, die de laatste foto’s van de jonge vrouw nam, ging Lindekens verder met zijn verhaal.”Een drieëntwintig jarige vrouw , Eline Donders, ongehuwd.Vrij sportief en vrolijk type –Althans dat is wat de buurvrouw ons liet weten-“ Lindekens keek Hauwel aan , deze zat verstoord naar een plekje te kijken in de nek van de jonge vrouw , en zei dan “ Ik wil graag met die buurvrouw spreken , regel jij dit later Lindekens.” Lindekens maakte zijn verhaal zo volledig mogelijk af. “ Drie messteken , de linkerborst, bovenbuik, en in haar dij. Diepe messteken , waardoor deze is doodgebloed. Lindekens stopte zijn verhaal toen Hauwel aandachtiger begon te kijken naar het lichaam van het meisje.Hij draaide het koude hoofd iets meer naar de rechterkant.”Lindekens zie je dit?” Lindekens keek nu ook aandachtiger.”Een insectenbeet meneer?”Beide stonden ze onderzoekend naar de hals te kijken.”Nee Lindekens ik denk dat dit iets anders is.” “ Wat dan?” Lindekens keek verbaasd onwetend. “Meneer dit lijkt wel een ….”
”Ja Lindekens , deze vrouw kreeg wat geďnjecteerd net voor of na haar dood”
|
