De Liefde voor Consumptie
 

Heden ten dage zie je vreselijk veel ""subculturen"" Groepen (metname) jongeren die zich kleden, gedragen als een groep. Al dan niet de andere subculturen verketterend.
Men vindt zichzelf speciaal, geweldig, alternatief, hip, cool, kortom je reinste narcisme...

Maar waarin verschillen al die lifestyles nou eigenlijk? Of beter gezegd, wat heeft practisch elke lifestyle gemeen?

De liefde voor de consumptie. Het maakt niet uit of het nu gaat om een hiphopper, alto of kakker, kleding wordt per kilo''s ingeslagen, bijna alles draait om uiterlijk en mode.

Uitgaanspekken zijn meestal ook niet echt verschillend, alleen wat andere deuntjes maar complete jeugdige volkstammen consumeren hun al dan niet alcoholische drankjes op dezelfde tijd, dezelfde manier alleen op een andere plek...

Waarom ben je trots op je lifestyle, waarom vind je jezelf zo anders dan anderen terwijl het enige concrete verschil is tussen bijv. een alto en een kakker de plaats van consumptie.

Andere kleding, andere winkels.

hmm boeiend topic

sommige mensen liggen je nu eenmaal beter dan andere, ik zie mezelf nou nog niet echt met een hele groep alto's (als ik het zo ff mag noemen) op de grond zitten bij het station ofzo, niet dat ik zo narrowminded ben hoor, maar omdat ik gewoon niet zo ben, dat zijn mijn soort vrienden/mensen niet:)
hoe dat komt dat het mijn soort mensen niet zijn ligt voor een groot deel aan opvoeding in mijn geval, ik ben op hockey gegaan daar vind je niet echt snel kinderen van alto ouders.. en als je eenmaal in een alto- kak- skatewereldje zit stap je daar niet zo snel weer uit. niet dat je hele lifestyle alleen maar samenhangt met sport, maar ik vond dit even een duidelijk voorbeeld. dus ik denk dat er niet echt sprake is van trots in mijn lifestyle, omdat ik nooit echt anders heb gedaan dan ik geleerd heb, en gewend ben. :)

beetje vaagjes geformuleerd maargoed

Ik snap het niet :bloos: ?

Ik snap t wel...

Idd een boeiende topic!
Ik denk idd dat het te maken heeft met wie je omgaat, wie je vrienden zijn, wat voor familie heb je..gezin. allerlei invloeden. opvoeding etc..

Zelf ben k skate/alto gekleed, meer naar de skate kant... :p veel van mijn vrienden ook. daar en tegen heb k ook gewoon vrienden die r heel mode-gericht uitzien. als gewone lui..die niet echt om kleding geven, ken ook wel kakkers(studenten), en niggers(proberen ze *eminem lui*) en ook een paar gothics... maar de grootste groep is toch wel skate.

Hoe dit is gekomen denk ik, op een gegeven moment ga je naar de middelbare school, en dan leer je nieuwe mensen kennen, en zo maak je dus ook vrienden. jij voelt je het meest op je gemak bij dat persoon/personen. en kleding speelt best een grote rol op de middelbare school, bij mij althans. als je kleren gaat kopen weet je van tevoren waarschijnlijk al wat je wel zo'n beetje zou willen hebben. jou eigen smaak...enmeestal niet heel anders dan die van je vrienden...

kweet eigenlijk niet hoe k t verder moet uitleggen, maar denk dat dat met vrienden enzo een grote rol speelt bij wat voor lifestyle je hebt.

Ik koop eigenlijk bijna nooit iets voor mezelf meer, kleding heb ik genoeg en anders ruil ik iets met mn broer of een of andere kast in het huis, als ik uit ga geef ik ook close to niks uit, soms iets te eten zakje chips ofzo en wat te drinken koop ik in de supermarkt.

Heb sinds kort een stage in een apotheek en het valt me echt op dat mn collegas echt materialistic fucks zijn , altijd maar over koelkasten vaatwassers kleding etc lullen. Het enige wat ik nog wel wil kopen is een goede laptop.

You got a point.

Ik geef toe dat er wel veel mensen zijn die zeer veel waarde aan het kopen van producten hechten en daarom veel geld nodig hebben en daarvoor hard gaan werken. Dat is hun keuze.
Waar ik me aan erger is dat je van die mensen hebt die mij erop aankijken dat ik het kan doen met weinig geld en daarom zo goed als niet of helemaal niet hoef te werken (n)

Als mensen zich beter voelen in een bepaalde groep, laat hen dan, zolang ze zich maar niet "beter" beginnen voelen dan anderen.

Zelf ben ik nogal materialistisch ingesteld, wat voor mij niet wil zeggen dat mijn vrienden dat ook moeten zijn.

waar ik echter niet tegen kan is dat mensen (van gelijk welke groep) anderen gaan beginnen terroriseren.

Ik zie je punt eigenlijk niet helemaal, wat wil je nou aantonen? Dat verschillende subculturen toch ook dingen gemeen hebben, te weten consumptie? Niet echt een revelatie, m.i.
Een beetje raar om te stellen dat de subculturen hetzelfde zijn, omdat ze consumeren. Daarmee verhef je namelijk het al dan niet consumeren tot belangrijkste puntje ter identificatie van een groep.

Het hele punt is volgens mij dat jongeren zich sowieso niet (kunnen) onderscheiden, puur omdat ze nog jong zijn, en dus zoekende en ontdekkende. Je kunt niet verwachten dat iemand van 15 al een gefundeerde levensvisie heeft ontwikkeld en daar naar leeft. En dus zoeken ze het maar in uiterlijke onderscheiding.

Verder zie ik uberhaupt het negatieve aan consumptie niet echt, kun je dát niet eens concreet beargumenteren?
Consumptie duidt op welvaart, keuzemogelijkheiden, en vrijheid (enkele uitzonderingen daargelaten, die zich juist door overmatige consumptie in de schulden storten en zo hun vrijheid beperken).

Ik denk dat je je vergist in je mening over de subculturen. Subculturen verschillen wel degelijk in meer dan oppervlakkigheden. Bij kakkers is het stoer om op te scheppen over wat je vader doet, dat ie een boot heeft, een vet betaalde baan etc. Dat soort dingen moet je dan bij alto's juist weer niet mee aan komen, dan zullen je ze aankijken met zo'n blik van: 'Ja, dus?' Terwijl je bij kakkers waarschijnlijk weer niet zo snel een joint opsteekt. Het verschil tussen subculturen is dus wel degelijk groot. Zelf houd ik het overigens een beetje midden tussen alle subculturen. Heb hiphoppers als vrienden, maar ook alto's, nerds, metalheads, gewone leute. Alles behalve kakkers.

Ok wil diegene die niet alleen met kakkers of hiphoppers of altos omgaat het nu even melden?

Wat een bullcrap je gaat toch niet je vrienden selecteren op hun jasje?

[Paranoide]

Ik ben een internetnerd, ik ga alleen met mezelf om. :cool:

Ik probeer vooral gewoon mezelf te zijn, te dragen wat ík wil, naar de muziek luisteren die ik mooi vind, ik laat me absoluut niet beinvloeden door wat anderen denken

Wel ben ik fel tegen de "wat-zullen-de-mensen-wel-niet-van-je- denken" cultuur (vooral van de 60+ ers)
daar heb ik echt een gruwelijke hekel aan, voorbeeld: een erotisch boek mag je niet openbaar lezen... grr, kan ik me echt zo kwaad om maken :mad:

En wat ik ook raar vind, is dat mensen de clips van de "negermuziek" zo serieus nemen, b.v. het liedje van p.i.m.p.
die muziek is natuurlijk met een VETTE knipoog ;) gemaakt, die dikke diamanten, autos, enzo... MAAR, er zijn mensen (vooral jongeren) die zoiets gewoon niet snappen.. die willen dat ook en die doen er alles aan om ook zo te worden, terwijl dat gewoon n fantasiewereldje is.. haha, om zulke onwetendheid kan ik nog altijd dubbelliggen :D :rolleyes:

heheh, de oudere forummers zullen mij wel snappen..... :)

vind je af en toe erg kort door de bocht met je standpunten, snap heel goed wat je bedoelt maar ben het niet helemaal met je eens. ten eerst het narcisme vind ik ietwat overdreven, tuurlijk vindt men de stijl die zij zelf hebben het leukts, maar dat lijkt me logisch, jij loopt ook in kleren die jij zelf mooi vindt neem ik aan en dan maakt het niet uit of je nou 3 keer per week of 3 keer per jaar nieuwe kleren koopt, en met narcisme heeft het weinig te maken. En idd is er een enorme consumptiemaarschappij, iedereen is heel materialistisch, geef ik je zonder meer gelijk ik, en ik zal dat van mij zelf ook niet ontkennen,maar ik denk dat dit gewoon een van de algemene eigenschappen is van de mens tegenwoordig. net zoals elk mens andere behoeftes heeft en ook die komen vaak overeen, maar de wijze waaarop kakkers van alto's verschillen zit hem dus niet in dat soort dingen maar meer op de kijk op de wereld, op meningen die meer per groep verschillen, dus ja er is wel degeljik verschil tussen dit soort lifestyles maar ik ben met je eens dat er ook overeenkomsten zijn..

Veel geschreeuw maar weinig wol

Present!

dat is toch juist mooi als je dat kunt?
kzou willen dat ik dat kon maar ik ben te materialistisch ingesteld....

*meld*

Ja, is inderdaad waar ja.. Maar zo'n geweldig schokkende conclusie vind ik het niet. Je kunt iedereen in een hokje stoppen als je wil, sterker nog, je stopt jezelf al in een hokje door iets te dragen/luisteren/doen etc.
Er zijn verschillende van die 'duidelijke' hokjes, die in principe net zo 'mainstream' zijn als alle anderen, als een soort van paralelle modes. Daarin kun je dus gewoon je voorkeur hebben. Lijkt me duidelijk.
Het is inderdaad een levensstijl, maar dat zegt niet dat je niet om wil gaan met iemand die niet tot jouw subcultuur hoort, lijkt me. Het hangt er maar net vanaf hoe kort door de bocht of misschien hoe trui je bent..
Het is nou eenmaal een feit dat je je als jongere veel bezighoudt met kleren, muziek en uitgaan. Dat lijkt me verder per subcultuur niet verschillen.

Prima om te zien dat die mensen ook nog bestaan. Jij bent toevallig niet de enige vriend van telluriet en vice versa?

(Y) --> here I am


Voor de rest kan ik me aardig vinden in het verhaal van Susanne: je opvoeding speelt vaak een grote rol denk ik in welke subcultuur je terechtkomt. Hockeyende ouders hebben vaak hockeyende kinderen, die meestal hun partner ook in dat wereldje, zo gaat dat van generatie op generatie.

MAAR: ik denk dat dit alleen geldt voor de mensen die een standaard levenspatroon volgen. Het is maar net wie je tegenkomt in je leven, en of je je door die persoon laat beïnvloeden. En óf je bepaalde (groepen van) mensen wel of niet tegenkomt, hangt van je levenspatroon af, naar mijn mening.

mensen, accepteren is iets anders dan met die mensen omgaan hoor. ik wil niet lullig doen, maar een vriendschap tussen bijvoorbeeld een alto en een kakker zal nooit lang goed gaan omdat de interesses veel anders liggen.. de alto wil blowen in het park en de kakker wil naar de studentenkroeg, nou rara wat daar van komt :rolleyes:

Ik ga om met allerlei verschillende mensen. mijn vriendengroep telt wel een hoop andere punkers maar ook kakkers, "normale" mensen oftewel niet in een hokje te proppen personen, hiphoppers, alto's en metalheads.

Kan het niet uitstaan als mensen in zo'n ons kent ons wereldje vervallen en alleen maar met precies dezelfde mensen om gaan.
Ik vind dat iets heel erg kortzichtigs hebben.

Nou,

Laten we even vooropstellen dat je niet in een subcultuur terecht kan komen. Een subcultuur is een verzamelnaam in deze voor een groep mensen die een aantal zelfde eigenschappen delen. (hetzij: brallen, hetzij: stinken, hetzij: zelfmoord plegen). Het is niet iets waar je bewust voor kiest. Alsof je van de 1 op de andere dag zegt, "ik heb het wel gehad met dit kakker gedoe, ik word lekker alto".

Dus is het ook mijn inziens totale stierenpoep om alleen met mensen die ook tot jouw subgroep behoren om te gaan. Wat Susanne zegt slaat ook absoluut nergens op, het maakt niet uit hoe je eruit ziet en hoe je wordt genoemd door iedereen, je blijft een mens, we zijn allemaal mensen, dus waarom niet met een andere 'groep' omgaan?

Een subcultuur is een samenspel van opvattingen. Sommige subculturen zijn meer naar politieke ideologie te onderscheiden, anderen draaien weer voornamelijk om muziek (en de daarmee verbonden zijnde levensstijl), anderen weer voornamelijk om kleding, etcetera.

Liefde voor consumptie is iets dat erg veel subculturen bindt, ja. Maar het je afzetten tegen de consumptiemaatschappij is net zo goed een subcultuur, in te delen naar politieke en sociale ideologiëen. Afzweren van consumptiegedrag is geen subcultuur of opvatting die hoger is dan de andere. Het is ook dertien in een dozijn.

Ik zeg niet dat je helemaal niet meer met een andere groep om kan gaan, maar ik weet uit eigen ervaring dat dat gewoon niet werkt zoals ik dat zou willen in een vriendschap, want hoe je eruit ziet, hoe je denkt over bepaalde politieke issues, hoe je wordt genoemd door iedereen brengt mensen juist samen. Je kan zeggen wat je wil en nog zo graag willen dat alle groepen in harmonie samen vriendjes kunnen zijn, maar that's never gonna happen

Heden ten dage is mijn liefde voor consumptie ongeremd. Gelukkig maar, dan voel ik me thuis in de maatschappij. Ik hoor er tenminste lekker bij.

Mensen verschillen niet alleen door muzieksmaak en inkopen. Nogal naief omdat te denken. Achtergrond, opleiding, sociale kringen zijn veel belangrijker.

Toevallig niet :)

Dat bedoel ik ook niet maar om je vriendschappen af te stemmen op labels die door 'de meerderheid' op mensen geplakt worden: (n).

Je kan toch wel wel vrienden zijn met iemand die er een beetje anders uitziet (althans, mijn vrienden kunnen dat ;))

Ironisch?

Anyway, consumptie is in de westerse kapitalistische maatschappij voor de mens het hoofddoel in het bestaan. Dat beperkt zich niet tot jongeren, maar ook ouderen scheppen nog graag op over hun vliegvakanties naar de Barbados of over hun Mercedes. Het gaat allemaal om gezien en gezien worden, en geld maakt dat erg eenvoudig. Dat is niet de schuld van de jongere, maar de schuld van de westerse cultuur die zich helaas als een schandvlek over deze wereld verspreid en ook de mensen in culturen waarin naastenliefde en bescheidenheid hoofdpunt zijn. Leve de McGlobalisering!

Jij gaat om met de mensen waar jij het beste mee kunt vinden, en natuurlijk is dat gebaseerd op lifestyle, sociale kring, uiterlijk etc, en nogal kort door de bocht kan je ook zeggen dat jij bent waar je ook mee omgaat.

Echter, ik word er een beetje zat van, dat iedereen loopt te propageren dat zij ook "andere vrienden hebben". Natuurlijk heb jij vrienden die geen voet in jou favoriete kroeg/discoteek zouden zetten, of die gaan gillen als je jou nieuwe aanwinst laat zien.. maar dat hoeft niet persé vermeld worden..

Alsof jij jezelf wilt beschermen voor het in een hokje gestopt worden, ga je heel snel roepen dat je ook andere "culturele vrienden hebt".

Hmm, in het topic komt trouwens ook wel de OSM gedachte naar voren.. [Ons Soort Mensen].. de kans is nogal klein dat je een man in een keurig pak met een nog keurige auto door de Schilderswijk van Den Haag zal zien... of een strakke hardcoregabber-kampbewoner in 't Gooi zien lopen :)

Op de laatste zin na, helemaal mee eens.

Ik vraag me af waarop je je stelling baseert dat het hoofddoel in het bestaan consumptie is. Ik vermoed dat het gros van de mensen vooral gelukkig wil zijn, en consumptie als (een van de) middel(en) ziet om dat geluk te bereiken. Of dat lukt is een tweede. In het adagium 'geld maakt niet gelukkig' schuilt een zekere waarheid, maar andersom (zonder geld) gelukkig worden zie ik ook niet snel gebeuren, alle anti-kapitalistische propaganda ten spijt. Ik denk dat geluk niet schuilt in het materiële bezit, maar wél dat ongelijke verdeling ervan ongelukkig zal maken. Niemand wil echt achterblijven.

Waar jij het over hebt is niet de consumptie an sich, maar het patsen ermee. Dat zie ik ook als kwalijke zaak. Echter, de manier waarop jij het voorstelt lijkt me schromelijk overdreven. Persoonlijk hoor ik nooit volwassen mensen patsen over vakanties of hun dure auto. Ik denk meer dat dure uitgaven sowieso opvallen, ook al wordt er met geen woord over gerept (Een flinke auto die voorbij komt trekt gewoon meteen de aandacht. Mooie kleding ook, ook zonder opzichtig merkje.).
Is dat dan meteen patsen? Zijn (bovengemiddeld) dure uitgaven per definitie uit den boze? En, belangrijker, waar haal je vandaan dat de consumptie van dure goederen in eerste instantie bedoelt is om mee te patsen? Daarmee impliceer je dat de consument ervan zijn plezier vooral haalt uit het feit dat hij ermee gezien wordt, en niet uit het product zelf. Dat lijkt me pertinent onjuist. Ik kan oprecht genieten van een mooie trui die ik koop, zónder dat iemand daarvan de prijs hoeft te weten. (Ik erger me zelfs aan mensen die meteen naar de prijs ervan vragen. Bijna zonder uitzondering zijn dat mensen die zelf weinig smaak hebben. De intrinsieke waarde van mijn aankoop maken ze ondergeschikt aan de (markt)prijs ervan, om me daarna te wijzen op het feit dat zij een goedkopere trui hebben. Dat plezier gun ik ze echter nooit; ik verzin een nieuwe, lagere prijs.)

Eerlijk gezegd zijn de enige mensen die ik echt zie patsen met hun consumpties pubers (die nog onzeker zijn en kuddegedrag vertonen, maar dat gaat wel weer over) en bepaalde groepen allochtonen. Hopelijk snij ik hier geen al te gevoelig onderwerp aan, maar in sommige culturen is het inderdaad zaak om zo veel mogelijk 'welvaart' te showen. Ik denk niet dat je die mensen dat kwalijk moet nemen. Ze doen er niemand kwaad mee. Daarbij komt dat er zo toch nog een afzetmarkt is voor oudere Mercedessen etc, nog goed voor het milieu ook..

Die hebben ze niet bij de McDonalds hier? :confused:

Anyway, goed stukje drama, kunnen we er lekker bij stil staan dat we allemaal hetzelfde zijn :(

beuk schreef op 02-01-2004 @ 15:53:

Feit is dat met name in de westerse cultuur consumptie als de voornaamste weg naar geluk wordt gezien.

Het ging slechts deels om het patsen met rijkdom. Wat betreft het patsen door andere culturen: dat bedoel ik dus met de kwalijke invloed van de westerse ik-cultuur over de hele wereld, mensen in Zuid-Amerika, Afrika en Azië zien de westerse cultuur nu als hun voorbeeld en nemen daar ook de minder prettige aspecten van over, zoals het punt dat ik eerder aanstipte.

@wouszer: ik ontleende die term min of meer aan Naomi Klein c.s. McDonald's is het symbool van de westerse vermarketingisering van de wereld.

nee, los van de consumptie die bij veel subculturen zeker hoog in het vaandel staat hebben sommige lifestyle dingen die het uniek maken.
bijv. bepaalde statements maken, bepaalde bezigheden die andere subculturen niet doen etc.

geen zin om alles te lezen maar als niemand dit nog heeft gezegd valt het me van jullie tegen :D

Percies, het gaat niet om je subklasse, maar om je stijl, elegantie, uitstraling ect.

Is dat kwalijk? Ieder mag van mij zijn eigen weg naar (vermeend) geluk uitstippelen.

Citaat:

Het ging slechts deels om het patsen met rijkdom. Wat betreft het patsen door andere culturen: dat bedoel ik dus met de kwalijke invloed van de westerse ik-cultuur over de hele wereld, mensen in Zuid-Amerika, Afrika en Azië zien de westerse cultuur nu als hun voorbeeld en nemen daar ook de minder prettige aspecten van over, zoals het punt dat ik eerder aanstipte.

Lijkt me sterk. In veel culturen is dat 'patsen' altijd al aanwezig geweest. Het schoolvoorbeeld is bijvoorbeeld de Afrikaanse boer die liever een aantal koeien heeft die graatmager zijn (en derhalve absoluut niet nuttig!) dan één enkel, gezond exemplaar. Die cultuur bestond al lang voordat ze in dat soort dorpjes uberhaupt van het bestaan van auto's vernomen hadden.

Graag zou ik eindelijk eens vernemen wat er nou concreet zo schadelijk is aan onze gecultiveerde consumptie, die jij als "schandvlek" ziet die de wereld dreigt te overschaduwen..

Je hebt gelijk, die laatste zin was ietwat ongenuanceerd. Dertien in een dozijn zou geen recht doen aan de uniciteit van die subcultuur, want zoveel mensen zijn er nou ook weer niet die de consumptiemaatschappij afzweren.

True, maar in zo'n topic komt dat niet naar voren.

@ Socialiste: dat snapte ik natuurlijk ook wel, gekkie ;)

Dat consumptie blijkbaar, zoals jij terecht opmerkt, voor velen als de weg naar het geluk wordt gezien en men ook aldus handelt en te zeer waarde hecht aan het materiële. Op die manier worden de andere wegen naar geluk, zoals liefde, altruïsme etc. ondergeschikt gemaakt aan de zucht naar consumptie. Puur materialisme, dàt is de schandvlek waar ik het over had.

Die andere wegen die jij noemt (liefde, altruïsme) zijn denk ik moeilijker te bewandelen. Bovendien is het geluk, mits uberhaupt al bereikt, wellicht iets intenser, maar minder duurzaam.

Neem liefde. Nu is dat volgens mij sowieso een begrip wat pas de laatste eeuwen aan de orde is. Vroeger werd je gewoon uitgehuwelijkt, en daar had je maar mee te leven. Van liefde is in dat soort relaties waarschijnlijk nauwelijks sprake, hooguit een soort trouw. Door ontwikkelingen werd het echter geaccepteerd dat mensen hun eigen partner zoeken. Geweldig! De liefde van je leven vinden! Maar je zat er nog steeds aan vast, want scheiden kan natuurlijk niet.. Nu de secularisatie wat verder gevorderd is komt de aap uit de mouw: een hoog percentage relaties faalt, en ik vraag me persoonlijk af of de rest niet simpelweg voortmoddert omdat ze geen uitweg zien.

Consumptie biedt een bepaalde zekerheid. Voor de calculerende mens is dit een uitkomst: voor een bepaald stukje "geluk" dient een bedrag van hoogte x neergeteld te worden, waarvoor men weer een y aantal dagen moet werken. Probeer zo'n berekening maar eens te maken om je ware liefde te ontmoeten. Materiële zaken zijn ook duurzamer: je verworven huis zal niet weglopen. Je kunt het hooguit vergokken, maar dan ben je wel erg stom bezig.

Ik geloof niet. Aangezien de hemel als hoogste streven is weggevallen, zal ik mijn geluk op aarde moeten zoeken. Of ik mijn ware liefde tegen het lijf loop, valt te bezien. Kennis kan ik verwerven, maar of ik een revolutionaire vondst zal doen? En wie zegt me dat de mensen jegens wie ik me altijd zo altruïstisch opstel, niet gewoon een stel parasieten zijn, profiterend van mijn gulle geven? Het plezier dat ik beleef aan materiële zaken zal wellicht nooit zo intens zijn als wanner ik me volledig zou richten op andere zaken. Maar als al het andere faalt, heb ik tenminste plezier gehad. Dat kun je egocentrisch, kapitalistisch en materialistisch noemen, maar ook gewoon pragmatisch.. :)

Leuke quote van Palahniuk

"Experts in ancient Greek culture say that people back then didn’t see their thoughts as belonging to them. When ancient Greeks had a thought, it occurred to them as a god or goddess giving an order. Apollo was telling them to be brave. Athena was telling them to fall in love.
Now people hear a commercial for sour cream potato chips and rush out to buy, but now they call this free will.
At least the ancient Greeks were being honest.”
Chuck Palahniuk’s Lullaby"

beuk schreef op 03-01-2004 @ 17:36:
Ik bedoel niet alleen liefde in de vorm van verliefdheid, maar ook het tonen van genegenheid en vriendschap aan mensen. Het gaat allemaal om materialisme en carrière maken om veel geld te verdienen om spullen van te kopen. Lege omhulsels zijn het, waar ben je met je spullen als je in de shit zit? Nergens.

Het heeft misschien meer eeuwigheidswaarde, maar als je goed investeert in je sociale leven kan je daar veel meer uithalen dan uit een nieuwe broek. Uit vrijwilligerswerk is zoveel voldoening te halen, evenals in werken in de zorg en het onderwijs (niet voor niets beroepsvelden waarin men met tekorten kampt), maar men gaat liever voor het grote geld om een dure auto aan te kunnen schaffen. Kom ik weer op het materialisme.

Dat is een levensvisie die blijkbaar meer mensen aanhangen.

He knul, maak er niet zo'n drama van.

;)

Erg romantisch, maar dat stukje overschat grovelijk de invloed van reclame op mensen. De meeste mensen zien reclame juist als een goddelijk bevel om hun TV uit te zetten, of ten minste naar een ander kanaal te zappen. :)

So untrue, je krijgt zo ongelooflijk veel impulsen per dag dat reclame altijd werkt . Populaire sport onder studenten: reclameraden.. Reclame wordt echt gekeken uit angst het volgende deel van het programma te missen.

Drama, alles is handel. De wereld draait, iedereen consumeert. Je kan erwel heel moeilijk over gaan doen maar that's it.

.. maar heeft het invloed op je koopgedrag?

Je haalt naar mijn mening hier wel twee dingen door elkaar. Als je zegt dat reclame werkt, bedoel je dan dat mensen erdoor beïnvloed worden, op welke manier dan ook, of dat ze er ook door gaan kopen? In elk geval is reclameraden niet echt bevorderlijk voor het aanschaffen van produkten, want studenten gaan écht niet ineens maandverband en waspoeder kopen omdat ze toevallig in een dronken bui met hun huisgenoten die reclames goed kunnen raden.

Bovendien komen er ook veel impulsen dat reclames niet of averechts werken. Er wordt natuurlijk legio onderzoek naar gedaan en daar blijkt nu weer eens uit dat mensen merken wel goed onthouden, dan weer eens dat mensen er alleen maar door geïrriteerd raken en wegzappen. Reclame op TV is éen van de grootste ergernissen van de moderne mens, dat is vrijwel vast onderzoeksresultaat.