Ik heb een tik
 

Ik ben een gezonde jongen van 14 jaar. Geen eerdere trauma's gehad ofzo.

Maar ik heb wel een tik, die de afgelopen jaar erger is geworden. Ik zal proberen uit te leggen wat het doet: als ik bijvoorbeeld een lichtknopje uitdoe en ik denk aan iets ergs (kanker bijv. of ik heb pijn in mn rug als ik het lichtknopje uitdoe, en ik loop weg dan moet ik gewoon terug lopen, het lichtknopje weer aan doen, aan iets leuks denken en dan pas kan ik het lichtknopje uit doen en weglopen...Dit heb ik ook met een deur dicht doen, uit een kamer lopen, pantoffels aandoen, bijna met alles...en ik vind het heel irritand worden en soms dan loop ik weg en vergeet het, maar dan MOET ik gewoon terug gaan. Waar ik bang voor ben is dat als ik aan iets ergs denk en ik loop met die gedachte een kamer bijv. uit, dat dat erge dan ook uitkomt, en ik heb dat vooral met de ziekte kanker. Kan iemand mij hier af helpen? heeft iemand een tip?

Dank.

Wow dat lijkt me echt wel heftig man.

Hoe hier af te komen? Hmmmm, tjah daar zeg je wat. Altijd positief denken is een oplossing maar die is niet haalbaar. Gewoon het niet doen lukt je kennelijk ook niet. Maar ik vraag me af, hoe is het ooit tot stand gekomen? Denk daar eens goed over na...

En ik vind het een beetje onwerkelijk dus ik hoop niet dat je de draak loopt te steken met ons :).

Dit lijkt me heel psychologisch.

L&G --> P

heeft of had iemand in je omgeving mischien kanker?

Het probleem is niet direct gerelateerd aan kanker, maar aan alle negatieve gedachten, dus lijkt me deze vraag me vrij irrelevant.

En je kan jezelf niet dwingen (dus gewoon hard zijn en doorlopen) om dat níet te doen?

Dwangmatigheid in lichte vorm. Je moet gewoon nu 1 keer tegen jezelf zeggen dat je belachelijk bezig bent, en aan iets ergs denken, en dan niet meer het licht knopje aan doen. Je weet zelf ook wel dat het onzin is dat er iets gebeurd als je het lichtknopje niet weer aan doet, maar ik snap je gedachten wel. Echt, 1 keer niet doen! Je moet die gekke gewoonte even doorbreken, en snel, want anders wordt het steeds moeilijker om hier vanaf te komen. Succes ermee!

Die gedachten heeft iedereen wel in meerdere of mindere mate. Het enige is dat ze bij jou zo erg zijn dat je er last van hebt in je dagelijkse leven. Kijk: ieder mens wil wat controle in zn leven. Sommige mensen doen dat door niets te eten, anderen door keihard te werken en jij doet dat door middel van die gedachten. Je moet je realiseren dat het helemaal niet om kanker gaat, of andere erge dingen. Het gaat alleen om de controle die je over je leven wilt. Het lijkt misschien alsof je zo juist de controle verliest, maar het is een onderbewuste keuze. Laat die manier van controle eens los en kijk naar je leven, kan je ook zonder die gedachten? Zou de wereld vergaan als je het eens niet zou doen?

Dwangneurose :)
Die verhelp je alleen door heel streng voor jezelf te zijn. As je er vanaf wil, kan dat maar op één manier. Gewoon door het niet meer te doen, en dat kan heel moeilijk gaan worden.

Als ik dat zou doen, dan denk ik dat het in werkelijkheid gaat gebeuren dus dat is het kuttige ervan.

Mijn oma is afgelopen jaar aan kanker overleden, en ik rook sinds 3/4 maanden (ben nu zo goed als gestopt) dus misschien is dat de aanleiding dat ik daar bang voor ben.

Ik heb het ook vooral met mn elektrische tandenborstel uitdoen enzo t is echt heel raar, ik ik zit jullie niet voor de gek te houden, want ik heb wel wat beters te doen.

Het klinkt allemaal heel raar maar het is helaas wel de werkelijkheid :(

Ik zal het proberen, ik heb het voornamelijk in de avond.

http://www.morpheus-emotionele-bevri...ngneurose.html

in het stukje "Wat je dwangneurose veroorzaakt" word precies beschreven wat ik heb, alleen één ding klopt niet en dat is dat het bijna al mijn vrije tijd in beslag neemt, dat zal wel een later stadium zijn.

het is dus inderdaad dwangneurose :(

Dat is het enige wat je kunt doen :)

Op de bovengenoemde site heben ze ook een methode om eraf te komen, die ga ik vanaf nu 1x per dag doen. Hopen dat het werkt.

Tsja, ik weet er alles van. Ik heb veel meer tics en dan vooral dingen die echt opvallen zoals met mijn ogen knipperen, rare bekken trekken en dingen constant controleren. Ik heb me hier jaren rot over gevoeld omdat ik het niet kon verminderen. Als ik iets voelde opkomen kon ik het ongeveer 1 minuut tegenhouden en daarna lukt dat gewoon niet meer. Ik zat er zo erg mee dat ik in een soort depressie raakte (maar dat was niet de enige oorzaak).

Ik heb het nu leren accepteren. OK het ziet er niet uit, maar ik voel me veel vrijer en blijer sinds ik het niet meer krampachtig tegenhou en verberg.

Jij wilt het blijkbaar wel verhelpen. Ik hoop voor je dat het lukt, maar als het niet lukt, probeer het dan een plaats te geven. Waarom zou je zoveel moeite doen om iets te verwijderen uit je leven dat bij je hoort? En trouwens, dit is nog iets wat niet heel erg opvalt, het is alleen voor jezelf irritant, maar beter dat je dat doet dan dat je idd denkt dat je een ziekte krijgt...want met zo'n angst leven is veel erger lijkt me.

ik heb er nog nooit last van gehad :confused:

ken je dat liedje van kinderen voor kinderen niet?
"met een been op de stoep, en een been in de goot. En als je dat niet doet, dan ben je morgen dood"
Dat is net zoiets.

ten eerste wil ik ff zeggen dat ik het super van je vindt dat e gestopt met roken bent. en dat ik het moedig van je vindt om dit te zeggen want je had natuurlijk grote kans dat de mensen je niet gingen geloven.

weet iemand van je familie dat je dit hebt? zo ja, dan kan je die vragen of ie er wel vanaf is gekomen, wat mij wel lijkt en wat degene er dan tegen gedaan heeft.
ik denk dat het veel stress bij elkaar is.

sterkte (y) (y)

Ik heb ook zoiets gehad, van die dwang dingen, maar dan zonder die negatieve en positieve gedachtes enzo. Ook ik werd er op den duur helemaal gek van. Kben er nu redelijk vanaf al het ik het soms nog wel een beetje. Maar het is dus wel mogelijk om ervanaf te komen, idd door heel streng te zijn. En dat is best moeilijk, want je voelt je best vervelend erdoor in het begin, maar het is het waard :)

DD

Ik heb ook wel sommige "dwang dingen" maar dan ook zonder die negatieve gedachten. Maar wel dat ik dan persee terug MOET. Bijvoorbeeld: controleren of deuren wel dicht zitten. Dit is de ergste: ik kan er niet tegen als twee voorwerpen heeel dicht bij elkaar staan, als er maar 3 milimeter tussen zit ofzo... dan MOET ik ze tegen elkaar aan zetten of juist veel verder uit elkaar. Heel raar maar dat "jeukt" gewoon als het ware...

Er zijn trouwens heel veel mensen die last hebben van zulke dingen hoor. Een vriendin van mij MOET bijvoorbeeld 7 keer (opnieuw) de wekker zetten voordat ze kan slapen.. Mijn zus MOET persee met haar rechterbeen over een drempel stappen en met haar rechterbeen een trap betreden. Het verschil met jou is alleen dat jij er negatieve gedachten aan bindt en dat is wel heel vervelend. Zoals eerder al is gezegd moet je proberen dit te doorbreken, erbij stil staan dat het belachelijk is wat je doet. Je moet erbij stil staan dat als je iets vervelends over komt (weet ik veel wat) dat dat absoluut niet het gevolg is van je "dwang neurose"... Maar dat is inderdaad makkelijker gezegd dan gedaan.. Je bent in ieder geval niet de enige!

Sterkte ermee!

Nee dit heb ik totaal niet...Mijn ouders weten het niet, omdat ze dan zeggen dat het door de muziek komt waarnaar ik luister (metal)...dat weet ik zeker maar het ging vandaag best wel goed, ik heb mezelf meer onder controle, zolang ik er maar aan denk, denk ik aa iets anders (bijv iets wat ik daarvoor op tv had gezien) dan gaat de dwang om bijv mijn tandenborstel steeds weer aan/uit te doen vanzelf...Dus zolang ik eraan denk dat ik die dwang heb, heb ik me zelf redelijk onder controle, en daar ben ik er blij mee. De oorzaak is denk ik stress, ik heb de laatste tijd namelijk erg veel stress hehad.

Nou ik ken dit wel maar op een andere manier...
Als ik 's morgens de deur dichtdoe als ik naar school ga kijk ik even naar of alles wel goed is en of er geen apparaten meer aanstaan...
Dan pas kan ik tevreden weggaan...
Maar dit zal wel iets heel anders zijn...

Debje, das wel wat anders dat doe ik ook als ik weg ga, mn ouders ook dat doet iedereen denk ik wel ;)

-edit- wat ik dan heb als ik iets controleer dat ik dan niet weg kan lopen omdat....ja dat weet ik op dat moment niet, maar als ik het gas moet controleren ofzo sta ik dar wel heel lang omdat ik weg KAN lopen :confused:

JA IK KAN JE HELPEN!

Ik heb zelf ook zoiets gehad, dat ik bijv. 20 keer het behang aan moest raken, of, inderdaad, het licht aan en uit moest doen. Ik weet niet meer hoe het heet maar het is wel iets ernstigs, want men kan er heel ver in gaan! Als het echt vervelende vormen aan gaat nemen, of dat je vrienden het heel erg gaan merken ofzo, dan zou ik er eens met iemand over praten die je vertrouwd, misschien kan die je verder helpen.

Veel succes (y)

O ja ik weet het weer, het heten dwanggedachten, geloof ik...

dwangneurose ja.. daar waren we al uit =)

Ja t is dwangneurose...:(

:rolleyes: :rolleyes:

waarmee? Door te herhalen wat anderen al zeggen of om hem eraf te helpen? Zoja, help mij er dan ook even af...

hmm, het lijkt op een dwangneurose, of hoe dat ook mooi mag heten.
ik heb er niet veel verstand van en ik kan best gaan herhalen wat anderen al hebben gezegd maar daar schiet ik niet veel mee op.
ik weet alleen uit ervaring dat je één keer HARD voor jezelf moet zijn. één keer dus niet teruglopen maar doorgaan. na die ene keer gaat het beter, denk ik... dat was bij mij zo. maar ik was ook nog wat jonger toen ik het had, weet niet of dat iets uitmaakt mja...

xxx

Oke... kan iedereen kappen met herhalen please??? Het is inderdaad DWANGNEUROSE!! Zo.... ja?? dan weet iedereen dat.. het is dus al bekend wat het is oke mensen????? Dus kappen met constateren dat het dwangneurose heet...

eej, daar hoef je toch niet zo boos om te worden.
komop!! waar maak je je druk om?
voeg anders zelf iets toe wat nog wel indruk maakt?
(ow, ik bedoel het trouwens niet boos hoor :) zo moet je het niet opvatten)

*ken ik jouw naam ook niet van een ander forum?!*

Ik heb zelf ook wel met iets dergelijks te maken gehad, dat wil zeggen een bepaalde vorm van een dwangneurose. Bijvoorbeeld als ik iets drie keer doe moet ik het nog een keer doen (wat het ook is) omdat drie mijn ongeluksgetal was. Helaas had ik voor mezelf bedacht dat dit ook gold voor veelvouden van drie (6, 9, 12) en getallen als 13 en veelvouden daarvan. Vrij onhoudbaar.

Tsja het is na verloop van tijd afgenomen maar dat ging samen met het langzaamaan veranderen van mijn wereldbeeld. Ik liet de angst voor de dood en negatieve dingen enigszins varen en liet het geloof in de volledige zinloosheid van het bestaan vallen.

Kijk, slechte en nare dingen kunnen je overkomen en daar heb je geen vat op. Je hebt wel vat op hoe je met deze dingen omgaat. Je instelling is het enige belangrijke. Die bepaalt onze emoties en gevoelens ten opzichte van alles, goed of slecht. Als je je controleloos voelt ten opzichte van de dingen die er gebeuren en controle zoekt in een dwangneurose dan is dat dus niet nodig. Je hebt zeker wel controle over de dingen door je eigen manier van omgaan met de dingen. Toen ik dat besefte nam het bij mij wat af. Het is niet weg, maar ik heb er niet langer last van. Dat wil zeggen, ik merk het niet meer op. Soms is het er nog wel, dat is er evenwel meer ingesleten dan dat het fundamenteel nog steeds voortkomt uit een stoornis.

Zelf heb ik heel veel van dit soort zinlose rituelen. Om maar eens een paar voorbeelden te noemen: Ik heb een ritueel om mijn wekker goed te zetten. Het duurt zo'n 3 minuten, als ik het fout doe moet ik overnieuw beginnen en als ik het niet doe kom ik met geen mogelijkheid in slaap. Ik heb een hele waslijst van dit soort dingen, maar daar zal ik jullie niet mee vervelen.
Ik vind het vervelender worden als ik in het gezelschap van anderen oppeens een hele sterke neiging krijg om een ontzettend gemene opmerking tegen iemand te maken, zelfs als ik die persoon ontzettend aardig vind. Zo kreeg ik een keer een hele sterke neiging om tegen een vrouw een hele foute opmerking te maken over een sterfgeval in haar familie. Dan moet ik soms hele gekke koppen trekken om dat idee uit mijn hoofd te krijgen en het vooral niet echt te zeggen. :s

Maar verder trek ik mij er niet zoveel van aan. Het hoort gewoon bij mij denk ik dan maar. :)

De beste oplossing die ik heb gevonden om van dat soort vervelende dwangneuroses af te komen als jij bijvoorbeeld last van hebt, is door hem te vervangen met een andere minder vervelende. Het klinkt een beetje raar, ik weet het. :s Maar mij persoonlijk heeft het soms geholpen om voor de momenten dat ik 'zo'n vervelende' had een andere te verzinnen en me daar heel sterk op te concentreren als ik die handeling verrichte. Dan ben je nog niet van dwanggedachten af, maar het wordt wat minder vervelend... als je begrijpt wat ik bedoel... :|

Trouwens, wat Negrotiator zei vond ik heel erg kloppen (y).

tic.

Hoi Antiwar,

Misschien is het goed om te weten dat veel jongeren een bepaalde 'dwanghandeling' hebben. Het is dus niet raar of gek maar iets waar jij zelf last van hebt. Kun je precies zeggen wat je er vervelend aan vindt? Vind je het vreemd van jezelf en kun je dat niet accepteren of is er iets anders?

Acceptatie van jezelf is denk ik een eerste stap om de negatieve gedachten die je hierover hebt,op te lossen. Kijk of je de hoeveelheid stress die je hebt,kan verminderen. Zoek iets waar jij je goed bij voelt en waarbij je ontspannen en gelukkig bent.
Bij de een is dat een wandeling in de natuur ,bij de ander het lezen van een boek of meditatie.

Bekijk de dingen die je doet met humor ,erger je niet aan jezelf en denk niet negatief over jezelf.Voor alles komt een oplossing,dit gaat ook een keer over .
Maak desnoods een zin voor jezelf die je zegt als je een apparaat of lichtknopje uitdoet. Bijv.'' ik wil positiviteit uitstralen''

Succes

hoihoi,
dit had ik ook tot kort, met op een kier staande deuren: die moest ik altijd dicht doen en ff kijken of ze goed dicht zaten. ook beet ik op mn nagels enzo
je moet t jezelf proberen af te leren, anders worden het echt dwang handelingen.
ga voor jezelf na waarom jou iets zou overkomen als je je licht niet in een keer aan/uit doet.
zelf heb ik veel steun aan mn geloof ik god, misschien een handige tip.

nerd, help die gozer of zeg niks.......beetje ongevoelig om een grammaticafoutje te posten en verder je klep te houden.....gevoelloze fred...