24/08/03
 

Ik bleef staan
totdat ze wegreed.
Uiteindelijk
deed ik de deur maar dicht,
en nieuwe, verse nagels
klauwden zich in mij vast.

Op het laatst
kon ik nergens meer naar toe;
het beste was
om zachtjes in elkaar te kruipen
en hopen dat niemand zou zien
waar de barsten zaten.

De lucht viel fluisterend
door de ramen.

Ik vind hem ontzettend mooi, maar die laatste twee regels kan ik totaal niet plaatsen, wat probeer je ermee te zeggen? Verder vind ik het erg knap hoe jij steeds een bepaald gevoel weet te geven aan een regel waarin eigenlijk alleen een gebeurtenis beschreven wordt.

Wat grappig dat je dat zegt, dat is juist iets wat ik in gedichten van anderen soms ontzettend kan waarderen. Iets wat in al zijn eenvoud zo sterk kan treffen. Echt heel fijn dat je dat aanstipt, geeft mij veel voldoening.
De laatste zin is wellicht niet goed geformuleerd. Ik heb er de drukkende stilte mee willen beschrijven, de volledige hemel die je geruisloos tegen de vloer drukt. Zoiets...
Hmm... :s